Από τότε που δημοσιεύτηκε το πρώτο μέρος, έχει σηκωθεί πάρα πολύ σκόνη και ακόμα περισσότερος θόρυβος, τελευταία αναγκάστηκαν και τα ΜΜΕ να αρχίσουν να ασχολούνται με το όλο θέμα. Ήρθαν στο φως τα μαργαριτάρια της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης με τα περίφημα ελικίκου και άλλα φληναφήματα των αρίστων.
Αποκαλύφθηκε όλο το «μεγαλείο» της απαξίωσης, των δεκάδων χιλιάδων επιστημόνων, διαφόρων ειδικοτήτων που κουβαλάνε από 2 και 3 μεταπτυχιακά και διδακτορικά ο/καθένας/καθεμιά από αυτούς/ες. Και όλα αυτά στον βωμό της δήθεν ανακούφισης τους, όλα αυτά για τα 600€ επιδότηση και την αποφυγή να ενταχθούν οι άνθρωποι αυτοί στο 800άρι της κρυφής ανεργίας.
Αντί να ζητήσουν δημόσια συγνώμη και να επανορθώσουν, έχουν το θράσος, εκεί στο Υπουργείο Εργασίας να προχωρούν σε χτυπήματα, όπως ο δήθεν έλεγχος στην ΕΦΣΥΝ. Κρίμα για όλες τις αθλιότητες που κάνει ο κος Βρούτσης με τις πλάτες του επιτελικού κράτους, θα απαξιώσει πλήρως το ΣΕΠΕ και θα εκθέσει απολύτως και τα στελέχη του.Στο προηγούμενο μέρος είχαμε θέσει τα ερωτήματα, βρήκαμε κάποιες απαντήσεις μόνοι μας, βοηθούμενοι ίσως και από τις αναγκαστικές αναρτήσεις του Υπουργείου Εργασίας.
Τι πρόβλεπε το περίφημο πρόγραμμα;
Επιλογή πλατφορμών σύμφωνα με το «βιβλίο» όρων και προυποθέσεων της προκήρυξης. Η επιλογή θα γινότανε, σε διάστημα … δύο ημερών από μιά επιτροπή του υπουργείου, που δεν είχε σχέση με την πληροφορική, παρότι θα αξιολογούσε πλατφόρμες πληροφορικής επιστήμης. Η πρόσκληση είχε απαιτήσεις ογκώδεις 9 σελίδων προδιαγραφές. Η προθεσμία υποβολής ξεκινούσε στις 3.4.20 και έληγε στις 5.4.20 και τα αποτελέσματα έπρεπε, όπως και έγινε να ανακοινωθούν στις 6.4.20. Συγνώμη… σε δύο μέρες αξιολογήθηκαν 11 ή 13 προτάσεις, οι φήμες λένε ότι αρχικά είχαν προκριθεί οι δύο (;;; άγνωστο ποιές) και μετά από πολύ φασαρία έγιναν 7. Μέσα σε μιά μέρα 3 υπάλληλοι, άσχετοι με την πληροφορική και την τηλεκατάρτιση, αξιολόγησαν 11 ή 13 προτάσεις και συγκρότησαν το μητρώο στις 6.4.20. Είναι δυνατόν;
Αυτή η χρονική σειρά απαντά στο πρώτο ερώτημα μας και τεκμηριώνει ότι δεν μπορεί παρά να υπήρχε προετοιμασία εκ των προτέρων λόγω εσωτερικής πληροφόρησης.
Επιλογή παρόχων κατάρτισης, δηλαδή Κέντρων Διαβίου Μάθησης 2, όπως λένε τα ΚΕΚ σήμερα τα οποία θα συγκροτούσαν ένα μητρώο της επιτελικής δομής του Υπουργείου Εργασίας (διαφορετικό από αυτό του ΕΟΠΕΠ;) για να εκτελέσουν τα προγράμματα τηλεεκπαίδευσης πατώντας πάνω στις 7 πλατφόρμες. Στις 6.4.20 ο κος Βρούτσης ανακοινώνει το μητρώο αυτό που περιλαμβάνει 399 παρόχους κατάρτισης (αυτοί θα αμειφθούν από το πρόγραμμα, μείον το ποσό χρήσης της πλατφόρμας/άτομο και αυτό της πιστοποίησης)
Σύζευξη παρόχων και πλατφόρμας, φαντάζομαστε μέσω συμφωνιών που έγιναν μεταξύ των πλατφορμών και των ΚΕΔΙΒΙΜ (ΚΕΚ). Τέλος στο παιχνίδι είναι και αυτοί που θα έπρεπε να είναι οι μοναδικοί οφελούμενοι, δηλαδή οι επιστήμονες που μέσω των voucher έγιναν και αυτοί αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης, όπως φαίνεται και από αναρτήσεις τους στο διαδίκτυο.
Η πρόσμιξη όλων των παραπάνω δίνει ένα απίστευτο μείγμα του «όμορφου κόσμου, ηθικού και αγγελικά πλασμένου» των κ.κ.Βρούτση και Στρατινάκη, δηλαδή τα παρακάτω:
1. Αναρτήθηκε από το Υπουργείο Εργασίας ο κατάλογος με τις 7 πλατφόρμες που επιλέχθηκαν για να πατήσουν επάνω τους οι πάροχοι κατάρτισης και να κάνουν την τηλεκατάρτιση. Ενώ θα πίστευε κανείς ότι οι πλατφόρμες θα ήταν ανεξάρτητες, αυτόνομες από Κέντρα Κατάρτισης κλπ, η έρευνα μας μας αποκαλύπτει ότι ΟΛΕΣ και οι 7 πλατφόρμες στηρίζονται σε αντίστοιχα 7 μεγάλα Κέντρα Κατάρτισης (στο πρώτο μας κείμενο είχαμε πεί για 6), που όμως αν το καλοψάξεις οι πλατφόρμες δεν είναι τελικά 7 αλλά 5 αφού έχουν αναπτυχθεί εσωτερικές εταιρικές συνεργασίες μεταξύ των κατόχων που είναι και πάροχοι.
Άρα αυτοί οι 7 θα εκμεταλλευτούν τις πλατφόρμες και θα κάνουν και τηλεκπαίδευση. Εδώ ακριβώς συνεχίζουν τα περίεργα, διότι παρότι ο γνωστός πλέον να ψεύδεται κος Βρούτσης λέει ότι «έτσι γινότανε πάντα». Να τον πληρόφορήσουμε ότι πάντα το e-learning κόστιζε 40-60€/άτομο για 100 ώρες (0,4-0,6 το άτομο την ώρα) σήμερα όμως κοστίζει, με συμφωνία των 7 ή 5 πλατφορμών 120€/άτομο (η επιτροπή ανταγωνισμού ακούει τίποτα περί καρτέλ;). Πράγμα που σημαίνει ότι αυτοί οι 7 ή 5 θα εισπράξουν για την χρήση των αντίστοιχων πλατφορμών περίπου 21.840.000€ (182.000 άτομα Χ 120€/άτομο = 21.840.000) μόνο οι 7 ή οι 5!!!!!
2. Το Υπουργείο ανάρτησε το μητρώο όπως είπαμε που περιλαμβάνει 399 παρόχους, αυτό στις 6.4. με υπογραφή των κ.κ.Βρούτση, Στρατινάκη. Στις 9.4.20 όμως σε μιά παράλληλη ανάρτηση του ίδιου διδύμου για την σύζευξη των παρόχων (ΚΕΚ) με τις πλατφόρμες (πάλι ΚΕΚ) φαίνεται να συνδέονται 558 πάροχοι κατάρτισης. Τελικά πόσοι είναι οι πάροχοι κατάρτισης 399 ή 558; Η αποθέωση της τσαπατσουλιάς και της προχειρότητας
3. Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι στο έγγραφο της 9.4.20 που παρουσιάζεται η σύνδεση των παρόχων κατάρτισης (ΚΕΚ) με τις πλατφόρμες (πάλι ΚΕΚ), δεν παρουσιάζονται οι πλατφόρμες, όπως αυτές επιλέχθηκαν από την περίφημη 3μελή επιτροπή αλλά παρουσιάζονται τα ΚΕΔΙΒΙΜ που τις εμπορεύτηκαν και τις χρησιμοποιούν (Αξίζει κανείς να ανατρέξει). Έτσι απαντιέται και το δεύτερο ερώτημα του προηγούμενου μέρους για την ταύτιση ΚΕΔΙΒΙΜ με πλατφόρμες και για την συγκέντρωση του χρήματος σε λίγους και βέβαια εκλεκτούς του σημερινού κυβερνητικού συστήματος. Οι άλλοι που τραβούν και την λάτζα παίρνουν το ξεροκόμματο της νομιμοποίησης και όλοι μαζί κερδοσκοπούν για το περίφημο 600 «της ξεφτίλας», όπως το όνομάζουν οι ίδιοι.
Στις απολογίες που κάνει ο Βρούτσης στο περιδιάβασμα του στα κανάλια έχει μόνο μία επωδό και πολλά ψέμματα, χωρίς να απαντά όμως:
1. Στο γιατί επέλεξε να εντάξει τους επιστήμονες στο επίδομα των 600€ και όχι στην ενίσχυση των 800€ που θα κόστιζε λιγότερο στο κράτος και πολύ περισσότερο στην ενίσχυση από την ΕΕ για τα 800 που θα στοίχιζε στο κράτος ακόμα λιγότερα.2. Στο γιατί δεν φρόντισε να έχει εγκεκριμμένο πρόγραμμα για τηλεκατάρτιση από την ΕΕ και το ενέταξε με χρηματοδότηση ΜΟΝΟ από Εθνικούς πόρους περιμένοντας αργότερα την Ευρωπαική έγκριση, η οποία βέβαια μετά από όλο αυτό τον σάλο δεν θα δοθεί. Με αποτέλεσμα το κράτος να χάσει 200.000.000. 3. Γιατί δεν προχώρησε σε διαγωνιστική διαδικασία για τους παρόχους κατάρτισης και επέλεξε την προβληματική διαδικασία των voucher.4. Στο αν αυτό το πρόγραμμα , με αυτή την διαδικασία θα είναι το μόνο πρόγραμμα που έχει σχεδιάσει το παραπάνω δίδυμο.
Αντί λοιπόν να απαντήσει για όλα αυτά: Ο Βρούτσης, μονολογεί και πάλι ψευδώς: «Πάντα έτσι γινόταν…» και έρχεται για να συμπληρώσει το ψέμα ο προκαλών τον γέλωτα κος Γεωργιάδης, «ότι έτσι γινότανε και επί Αχτσιόγλου».
Γνωστό το παραμύθι, ακόμα πιό γνωστό και το μοτίβο…η προσπάθεια να συμπαρασύρει όλους στη λογική του όλοι είμαστε το ίδιο. Αυτό όμως δεν βγαίνει, γιατί και στο πεδίο αυτό τα στοιχεία είναι συντριπτικά και η αδαιαφάνεια είναι ιδεολογικό και πολιτικό προνόμιο άλλου χώρου όχι πάντως της αριστεράς.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι κε Βρούτση δεν γινότανε πάντα έτσι, ούτε ακόμα και επί των παλαιότερων αμαρτωλών και πάλι ημερών σου. Σε αυτή την περίπτωση δεν γινότανε έτσι γιατί ποτέ δεν είχαν γίνει προγράμματα τηλεκατάρτισης με αυτό τον τρόπο, γίνονταν σε αίθουσα και ήταν για άλλες τεχνικές ειδικότητες ανέργων.
Όχι κε Βρούτση, ούτε βεβαίως επί ΣΥΡΙΖΑ γίνονταν αυτά τα αίσχη, εμείς κάναμε προγράμματα ενίσχυσης της απασχόλησης με την μορφή των προγραμμάτων απόκτησης ειδικότητας, όπως αυτά των 5500 νέων επιστημόνων που εσύ πετάς στους δρόμους, τα προγράμματα των 300.000 περίπου ανέργων για την κοινωφελή εργασία σε Δήμους και αλλού, προφανώς χωρίς voucher και βέβαια σε καμία περίπτωση δεν κάναμε αυτό που δημιούργησες με τον διαγωνισμό των 2 (δύο) ημερών για τις πλατφόρμες που κατέληξε στην επιλογή των 7 από το γραφείο σου.
Να σε προλάβω λέγοντας ακόμη, ότι όσα προγράμματα έγιναν με ΚΕΔΙΒΙΜ (πχ τα κλαδικά), ήταν προγράμματα που εσύ και ο κος Πλακιωτάκης είχατε υπογράψει ασμένως την παραμονή των Χριστουγέννων του 2014 (24.12.14 υπάρχουν τα σχετικά έγγραφα), δεσμεύοντας κοινοτικούς πόρους, που θα χάνονταν αν τα ακυρώναμε. Τα τροποποιήσαμε και τα υλοποίησαμε με ευνοικότερους όρους για τους ανέργους, αλλά και εργαζόμενους.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΓΝΟΕΙΣ,
Οι παρεμβάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για την καταπολέμηση της ανεργίας ξεκινούν από την εποχή του 1ου πακέτου Ντελόρ ( δεκαετία ’80).Την δεκαετία ’90 ιδρύονται τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης ( πρόσφατα μετονομασθέντα σε ΚΕΔΙΒΙΜ 1 ή 2 ).
Τα προγράμματα κατάρτισης ( που συγχρηματοδοτούνται από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους και όχι μόνον από κοινοτικούς, όπως είπε ο κος Βρούτσης – 2ο ψέμα -) , ανατίθενται για την υλοποίησή τους στους αναδόχους (τα ΚΕΚ) μέσω δύο τρόπων:
1. Διαγωνιστικές διαδικασίες μέσω θεσμικού πλαισίου περί δημοσίων προμηθειών ή/και2. Επιταγή κατάρτισης ( voucher κατάρτισης)
Οι διαγωνιστικές διαδικασίες ήταν διαφανείς, παρουσίαζαν όμως καθυστερήσεις και δεν «συνέφεραν», επινοήθηκαν οι επιταγές κατάρτισης που όμως ήταν ελλειπείς όσο δεν υπήρχαν οι σχετικές πιστοποιήσεις και αδειοδοτήσεις σε ένα σύστημα χωρίς κανόνες και αρχές.. Και για να μπορέσει το σύστημα των επιταγών να γίνει πιό «ευέλικτο» επινοήθηκαν δύο παρακάμψεις.
Η πρώτη ήταν να εμπλακούν οι κοινωνικοί εταίροι σε διαδικασίες επιλογής παρόχων, καταρτιζόμενων και το Υπουργείο απλώς να παίρνει αποφάσεις και να χρηματοδοτεί, χρησιμοποιώντας ως όπλο την πληροφορία, όπως έγινε και τώρα από ότι φαίνεται από την διήμερη προθεσμία για τις πλατφόρμες
Η δεύτερη ήταν να καθιερωθούν άλλες δύο θεματικές ενότητες και διαδικασίες, ως νέοι παράγοντες στην εξίσωση: Η «πιστοποίηση» και Η «πλατφόρμα τηλέ-κατάρτισης»
Αυτά τα δύο δεν τα έχει ο κάθε πάροχος (ΚΕΚ)….Τα έχουν «λίγοι και εκλεκτοί». Αυτοί οι οποίοι τελικά πληρώνονται αθροιστικά και για τις τρεις υπηρεσίες γιατί την:
Κατάρτιση ( την παρέχουν εκατοντάδες, στην προκειμένη περίπτωση μας τα μπέρδεψε ο Βρούτσης με τις δύο ανακοινώσεις πάντως είναι από 399-558) Πιστοποίηση ( την παρέχουν λίγες δεκάδες, θα δούμε από τις απολογιστικές ανακοινώσεις του Υπουργείου αν και εδώ οι περίφημοι 7 έχουν και εταιρείες πιστοποίησης) Πλατφόρμα τηλεκατάρτισης και ψηφιοποίηση εκπαιδευτικού υλικού ( την παρέχουν λιγότεροι από δέκα οι περιώνυμοι 7).
Τεχνικά- επομένως – τα πράγματα απλοποιούνται: Εχουμε ένα πρόγραμμα voucher που φαινομενικά είναι απόλυτα αντικειμενικό και επί της ουσίας είναι απόλυτα υποκειμενικό και αφήνει τα περιθώρια «συναλλαγής» που απαιτούνται , έτσι ώστε όλοι να είναι ωφελημένοι……
Εξ άλλου υπάρχουν φορείς ( συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα) που έχουν συγχρόνως και τα τρία πιο πάνω χαρακτηριστικά, δλδ κατάρτιση-πιστοποίηση- πλατφόρμα- ψηφιοποίηση (σε διαφορετικά νομικά πρόσωπα), έτσι ώστε να εξασφαλίζουν την φαινομενική αντικειμενικότητα , αλλά και την μερίδα του λέοντος. Αυτός ήταν ο σχεδιασμός του κου Βρούτση και του επιτελικού κράτους, αλλά αποκαλύφθηκαν τα προβλήματα και ακύρωσαν το πρόγραμμα…..τόσο απλά
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, θέμα για το τρίτο μέρος:
Πράγματι αυτό το πρόγραμμα όσο γελοίο και αν φαίνεται, αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου πολιτικού και οικονομικού σχεδιασμού του επιτελικού κράτους της ΝΔ με αιχμή τον Βρούτση στην προκειμένη περίπτωση. Το πρόγραμμα αυτό είχε μόνο οικονομικά χαρακτηριστικά και «οφέλη», πολιτικά δεν περίμενε ο Βρούτσης ότι θα έκανε τόση ζημιά στην ΝΔ. Το επόμενο που ετοιμάζεται όμως έχει και οικονομική, αλλά δυστυχώς και πολιτική χροιά. Έχουν ετοιμάσει με εισήγηση Στρατινάκη ένα πρόγραμμα voucher ….για εργαζόμενους που βρίσκονται σε αναστολή ισχύος σύμβασης….Δηλαδή προδιαγράφουν ότι αυτοί οι εργαζόμενοι δεν θα γυρίσουν ποτέ στις αρχικές δουλειές τους…
Θα επανέλθουμε αλλά αυτό δείχνει ότι τα πράγματα αγριεύουν, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ, κατά κύριο λόγο από τα συνδικάτα….
Γιάννης Καρδαράς, δικηγόρος, μέλος της Διοίκησης του Δ.Σ.ΠΕΙΡΑΙΑ
Ανδρέας Νεφελούδης, οικονομολόγος, πρ. Γ.Γ. Υπουργείου Εργασίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Πηγή: koutipandoras.gr