Ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες των φετινών Όσκαρ με ελάχιστες εκπλήξεις
Σε μια χρονιά που πιστοποιείται από την πλειοψηφία των μέτριων έως απλώς καλών ταινιών, το μιούζικαλ του Ντάμιεν Σαζέλ δεν είχε πρόβλημα να δηλώσει παρών στις περισσότερες κατηγορίες. Το μαγικό νούμερο 14 φαντάζει ως υπερβολή (αντίστοιχα νούμερα είχαν να επιδείξουν φιλμ-τοτέμ όπως ο «Τιτανικός» ή το «Όλα για την Εύα») αλλά αντικατοπτρίζει ιδανικά τη φετινή χρονιά. Μια χρονιά με μέτριες ποιοτικά τις περισσότερες αμερικανικές ταινίες και την απουσία της πολύ σημαντικής ταινίας. Από την άλλη είναι γνωστή η αυταρέσκεια του Χόλιγουντ να βαυκαλίζεται κάθε φορά που ένας σκηνοθέτης «υμνεί το μεγαλείο του» (βλέπε «Artist»). Μην παρεξηγηθώ πάντως – το «La La Land» είναι μια πολύ ωραία ταινία φτιαγμένη από το «υλικό των ονείρων» που σε ταξιδεύει στο μαγικό κόσμο του σινεμά.
Στα αουτσάιντερ της χρονιάς συναντάμε φιλμ που είναι ικανά να χαλάσουν κάπως το πάρτυ του «La La Land» καθώς διαθέτουν δυναμική σε βασικές κατηγορίες όπως για παράδειγμα στον πρώτο αντρικό ρόλο όπου ο Κέισι Άφλεκ θεωρείται αλάνθαστος στο «Manchester by the sea» και δείχνει ικανός να αρπάξει το βραβείο από τον Γκόσλινγκ ενώ την ίδια μοίρα αντιμετωπίζει και η Έμα Στόουν από την μυθική… «Jackie». Με δεδομένο ότι ο σκηνοθέτης Ντάμιεν Σαζέλ είναι πρωτάρης στην κατηγορία των best directors, ο Μελ Γκίμπσον (που πήρε συγχωροχάρτι από το Χόλιγουντ) ως παλιά καραβάνα – «Braveheart», «Τα πάθη του Χριστού»- μπορεί να κάνει την ανατροπή με τον «Αντιρρησία συνείδησης» ενώ ως αμελητέα περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ο καναδός Ντενίς Βιλνέβ με το «Arrival».
Η 20η υποψηφιότητα της Μέριλ Στριπ δεν προκαλεί και τόση εντύπωση αν και συνδέεται εμμέσως με τη ρήση του Ντόναλντ Τραμπ περί υπερεκτιμημένης ηθοποιού. Το κακό είναι πως στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Αμερικανός πρόεδρος-κλόουν έχει μάλλον δίκιο (τον φαντάζομαι να χαμογελάει χαιρέκακα) αφού η πρόκριση της ερμηνείας της Στριπ είναι σίγουρα υπερβολική ειδικά από τη στιγμή που άφησε έξω την απίθανη Έιμι Άνταμς (σε δύο ερμηνείες παρακαλώ: τα «Νυκτόβια πλάσματα» και ειδικά τη συνολική παρουσία της στο «Arrival»).
Στην κατηγορία της καλύτερης ηθοποιού που ως πιο σοβαρή αντίπαλο έχει την Έμα Στόουν και φυσικά την Ιζαμπέλ Ιπέρ με το «Εκείνη» .Αρνητική έκπληξη η απουσία της ταινίας του Πολ Βερχόφεν στην ξενόγλωσση κατηγορία όπου θα κονταροχτυπηθούν η γερμανική «Τόνι Έρντμαν» με τον ιρανό «Εμποράκο» ενώ στο φόντο, σε μια κατηγορία που ποτέ δεν έλειπαν οι εκπλήξεις περιμένει στη γωνία ο Σουηδός «Κύριος Όβε».
Στα σενάρια τα πράγματα δεν είναι καθόλου ξεκάθαρα. Στα πρωτότυπα ο «Αστακός» έχει κάποιες πιθανότητες απέναντι στα φαβορί «La La Land»,«Manchester by the sea» και «Πάση θυσία» ενώ στο διασκευασμένο θα γίνει σφαγή αφού όλοι (Arrival, Fences, Hidden Figures, Loving, Moonlight) έχουν σχεδόν τις ίδιες πιθανότητες. Κάτι που δεν ισχύει για παράδειγμα στην κατηγορία του καλύτερου φιλμ όπου μόνο με εισβολή εξωγήινων που θα κάνει σκόνη και θρύψαλλα το Kodak Theatre δεν θα κερδίσει το βραβείο το «La La Land» από τις υπόλοιπες 8 ταινίες.
Στις ερμηνείες β ρόλου ο Τζεφ Μπρίτζες χαράζει με την αλά cool Dude αύρα ενός γερασμένου «Big Lebowski» τη λυρική ομορφιά του «Πάση θυσία» – τον απειλούν μόνο ο Μαχέρσαλα Άλι (Moonlight) και ο Λούκας Χέτζες (Manchester by the Sea) – ενώ στις γυναίκες μετά κι από τις περσινές παραλείψεις των βραβείων (βλέπε χαμό για τον παραγκωνισμό των μαύρων καλλιτεχνών) νικήτρια θα είναι μία από τις Βαϊόλα Ντέιβις (Fences), Ναόμι Χάρις (Moonlight) και Οκτάβια Σπένσερ (Hidden Figures).
Τα τεχνικά βραβεία θα μοιραστούν μεταξύ «Rogue One: A Star Wars Story», «Fantastic Beasts and Where to Find Them», «Passengers» και « Deepwater Horizon», η «Ζωούπολη» δύσκολη θα χάσει τον τίτλο του καλύτερου animation ενώ στα μουσικά βραβεία το «La La Land» δεν έχει αντίπαλο. Όσον αφορά τα δικά μας δεν μπορούμε παρά να χαμογελάμε με ικανοποίηση για τη διπλή ελληνική παρουσία (οι Γιώργος Λάνθιμος και Ευθύμης Φιλίππου με το σενάριο του «Αστακού» βρέθηκαν στην πεντάδα των καλύτερων πρωτότυπων σεναρίων ενώ η Δάφνη Ματζιαράκη με το «4,1 Miles» βρέθηκε στην κατηγορία των καλύτερων ντοκιμαντέρ μικρού μήκους), γεγονός που μέχρι πρότινος θα έμοιαζε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
37α Χρυσά Βατόμουρα
Ποιος είπε ότι δεν έχουν ενδιαφέρον; Σε μια χλωμή χρονιά δε, όπως αυτή, οι πιθανές βραβεύσεις των Μπεν Στίλερ (το «Ζουλάντερ 2» έχει 9 υποψηφιότητες) και Ρόμπερτ Ντε Νίρο (με τον «Άτακτο παππού» υποψήφιο ελπίζουμε να πει κι ένα όχι στα τσεκ πολλών μηδενικών που παίρνει για να κάνει σκουπίδι το μύθο του) έχει πολύ ζουμί και μπορεί να μας φτιάξει για τα καλά τη διάθεση.
Υπομονή μόνο μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου ( η 37η απονομή τους θα γίνει μια μέρα πριν από αυτήν της Ακαδημίας, στις 25 Φεβρουαρίου ενώ υποψηφιότητες και οι νικητές των Χρυσών Βατόμουρων ψηφίζονται διαδικτυακά από τα περίπου 1.000 μέλη των Χρυσών Βατόμουρων από 24 χώρες) για να δούμε ποια από τις ταινίες «Batman v Superman: Η αυγή της δικαιοσύνης», «Dirty grandpa», «Gods of Egypt», «Hillary’s America: The Secret History of the Democratic Party», «Independence Day: Resurgence» και «Zoolander 2» θα διαδεχτεί στο θρόνο τις «50 αποχρώσεις του Γκρι» και το «Fantastic Four».
Στις ερμηνείες οι Στίλερ- Ντε Νίρο απειλούνται από τους Μπεν Άφλεκ και Χένρι Κάβιλ (ψάξτε τον χειρότερο στο «Batman v Superman: Η αυγή της δικαιοσύνης») ενώ στις γυναίκες η Μέγκαν Φοξ («Χελωνονιντζάκια 2») είναι το φαβορί απέναντι στις Τάιλερ Πέρι («BOO! A Madea Halloween») Τζούλια Ρόμπερτς ( «Η Γιορτή της Μητέρας») και Ναόμι Γουότς («Η τριλογία της Απόκλισης: Αφοσίωση» και «Shut – in»).
