Τη δική του οργισμένη απάντηση έδωσε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος, στα όσα ψευδώς μεταδίδονται τις τελευταίες ώρες που συνδέουν τον βιασμό στα Πετράλωνα με τον λεγόμενο «Νόμο Παρασκευόπουλου».
Ο πρώην βουλευτής δεν διστάζει να μιλήσει για «ωμή προπαγάνδα», τονίζοντας ότι «τα φερέφωνα της Νέας Δημοκρατίας επιμένουν να συκοφαντούν και να λερώνουν τη δημοκρατία, εκμεταλλευόμενα τον πόνο και την ανησυχία για τα θύματα των αποτρόπαιων εγκλημάτων στα Γλυκά Νερά και στα Πετράλωνα».
Όπως τονίζει ο κ. Παρασκευόπουλος, «η αλήθεια όμως, ως συνήθως, τους εκθέτει. Ο “Νόμος Παρασκευόπουλου” έχει λήξει αμετάκλητα από τις 28/8/2017. Οι απολύσεις κρατουμένων πάντοτε γίνονται με τη νομοθεσία που εκάστοτε ισχύει. Στην περίπτωση των Πετραλώνων η σχετική απόλυση έγινε το 2020, επί Νέας Δημοκρατίας. Η ευθύνη της τελευταίας για τη συστηματική διασπορά ψευδών είναι ιστορικά πρωτοφανής».
Ηλιόπουλος: «Ακροδεξιοί καλοθελητές και στελέχη της ΝΔ προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη στον νόμο «Παρασκευόπουλου»
Απάντηση έδωσε νωρίτερα όμως και ο Νάσος Ηλιόπουλος σε εκείνους που ρίχνουν την ευθύνη για το βιασμό στα Πετράλωνα, στο νόμο Παρασκευόπουλου.
«Η υπόθεση του βιασμού στα Πετράλωνα αποτελεί άλλη μία τραγική υπενθύμιση του αγώνα που έχουμε να δώσουμε ενάντια στην έμφυλη βία και στην κουλτούρα βιασμού.
Το γεγονός ότι οι δράστες είναι ελεύθεροι αποτελεί ένα τεράστιο φιάσκο της ελληνικής αστυνομίας.
Μπροστά σε αυτό το φιάσκο ακροδεξιοί καλοθελητές και στελέχη της ΝΔ προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη για έναν από τους βιαστές στον νόμο «Παρασκευόπουλου», υποστηρίζοντας ότι βάσει αυτού αποφυλακίστηκε το 2020.
Η αλήθεια βέβαια είναι διαφορετική αφού:
1. Ο νόμος 4411/16 έχει λήξει ήδη από τις 28 Αυγούστου του 2017.
2. Όταν αναφερόμαστε σε προσωρινής ισχύος νόμους δεν ισχύει η εφαρμογή της ευνοϊκότερης διάταξης όταν αυτοί έχουν λήξει. Ποτέ δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο.
Η διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωμάτων συμβάλλει στην καταπολέμηση της έμφυλης βίας και στην δημιουργία μιας κοινωνίας με ασφάλεια για όλες και όλους. Η ακροδεξιά λάσπη όχι. Αποτελεί άλλη μια ψηφίδα ενός μωσαϊκού συγκάλυψης και αναπαραγωγής της κουλτούρας βιασμού στην ελληνική κοινωνία.»