Ηταν δεδομένο ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα άφηνε άθικτο τον νόμο για το οκτάωρο που με τόσους αγώνες είχαν κατακτήσει οι εργαζόμενοι και κανένας υπουργός Εργασίας, ούτε καν ο αλήστου μνήμης Λάσκαρης της πρώτης μεταπολιτευτικής κυβέρνησης Καραμανλή, δεν τόλμησε να αγγίξει.
Ο νυν όμως, ούλτρα νεοφιλελεύθερος Κωστής Χατζηδάκης φέρνει σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο με το οποίο πάει περίπατο και επίσημα το οκτάωρο. Γιατί στην πράξη έχει καταργηθεί τουλάχιστον από την αρχή της κρίσης, από τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21oυ αιώνα.
Από εδώ και πέρα θα ξεκινάμε από το δεκάωρο και έπεται συνέχεια. Τυπικά οι επιπλέον ώρες θα μαζεύονται και θα δίνονται στον εργαζόμενο σε μορφή ρεπό ή μείωσης καθημερινού χρόνου εργασίας μέσα στο επόμενο εξάμηνο. Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι.
Οπως γίνεται φανερό, η λέξη «υπερωρία» σβήνεται από την καθημερινότητα των εργαζομένων στην Ελλάδα με υπογραφές Μητσοτάκη – Χατζηδάκη. Αν μάλιστα προστεθούν και οι διατάξεις περί τηλεργασίας που υποτίθεται θα προστατεύουν τους εργαζόμενους αλλά στην ουσία απελευθερώνουν τα χέρια των εργοδοτών για εργασία χωρίς όρια, καταλαβαίνει κανείς πόσο επιβαρύνονται οι συνθήκες εργασίας.
Ανεργία και φόβος απόλυσης, ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, σκληρές συνθήκες για τους εργαζόμενους είναι το περιβάλλον που διαμορφώνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επικαλούμενη το προεκλογικό της πρόγραμμα.
Και όλα αυτά έχοντας αποτύχει πλήρως στην οικονομική της πολιτική και με την ύφεση του τελευταίου τριμήνου να διαμορφώνεται σε διψήφιο ποσοστό.
Μαζί με την εκτίναξη του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους καθώς και την πλήρη έλλειψη επενδύσεων που όλο έρχονται και όλο κόβονται από την Κομισιόν, η Ελλάδα οδηγείται για μία ακόμη φορά στην πλήρη οικονομική ανυποληψία προς όφελος των φίλων επιχειρηματιών του Μητσοτάκη και της παρέας του.
