Οι επιλεκτικές εμφανίσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή και η συνεχής προσπάθειά του να αποφεύγει τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και ιδιαίτερα τις επίκαιρες ερωτήσεις του Αλέξη Τσίπρα είναι κάτι που το γνωρίζουν όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιογράφων.
Κανονικά λοιπόν, σε μια κανονική χώρα και με μια κανονική δημοσιογραφία, θα υπήρχε θέμα: η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να δημιουργεί ελλείμματα δημοκρατίας και όποιος έχει τη διακυβέρνηση θα έπρεπε να σπεύδει να ξεκαθαρίσει ό,τι εμφανίζεται να έχει σκιές, να επιζητεί δηλαδή τον έλεγχο και όχι να τον αποφεύγει. Επειδή όμως η «κανονικότητα» του νεοφιλελευθερισμού είναι η αντιστροφή όσων γνωρίσαμε μεταπολιτευτικά ως στοιχειώδη δημοκρατική κανονικότητα, ο Κυρ. Μητσοτάκης κάνει τα πάντα για να μην ελέγχεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο και τα ΜΜΕ που περιμένουν νέες ενισχύσεις τύπου Πέτσα κάνουν τα πάντα για να τον αφήνουν εκτός κριτικής.
«Εκ παραδρομής» λοιπόν –καθώς δεν παραδέχονται ότι το κάνουν επίτηδες– δεν γράφουν λέξη όταν δεν απαντάει, δεν λένε κουβέντα όταν την κοπανάει και σπεύδουν να τον στηρίξουν όταν παραπατάει.
«Εκ παραδρομής» εξαφανίζονται εταιρείες από το πόθεν έσχες, «εκ παραδρομής» ο φάκελος μπαίνει μαζί με δεκάδες άλλους στον σωρό για το «πλυντήριο» και «εκ παραδρομής» –σε μια προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα– εμφανίζονται έγγραφα κατόπιν εορτής.
Ωραία φάμπρικα! Οταν πιάνονται μες στο κοτέτσι με τις κότες στα χέρια δεν τρέχει τίποτε, γιατί αυτοί ποτέ δεν κάνουν κάτι στραβό, ίσως μόνο μερικά «λαθάκια»… εκ παραδρομής.
«Εκ παραδρομής» η σφαγή στις πανελλαδικές για να βρεθούν με καύσιμα τα κολέγια. «Εκ παραδρομής» οι «νέες επικουρικές» για να κάνουν μπίζνες οι ασφαλιστικές εταιρείες. «Εκ παραδρομής» η μούγγα στα εθνικά, η επιλεκτική στήριξη ορισμένων με τα κονδύλια που είναι «για όλους» και οι συνεχείς αποτυχίες που πληρώνουν οι πολλοί για να ωφελούνται οι λίγοι. Τελικά… εκ παραδρομής μια χαρά κατσικωθήκανε και μια χαρά κάνουν τη δουλειά τους.
