Πολύς λόγος, τελευταία, για τις υπέρογκες χρεώσεις των τραπεζών και για τα υπέρογκα κέρδη τους. Τα µέτρα-ασπιρίνες που εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης κατά την οµιλία του στη συζήτηση για τον προϋπολογισµό δεν αρκούν.
Τίθεται το ερώτηµα: Τι γίνεται µε επιβληθείσες χρεώσεις που εκτός από υπέρογκες ήταν και παράνοµες;
Μια τέτοια χρέωση που επιβλήθηκε σε εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες τα προηγούµενα χρόνια είναι τα αποκαλούµενα «έξοδα φακέλου» των στεγαστικών δανείων.
Κρίθηκαν παράνοµα από τον Αρειο Πάγο ήδη από το 2005. ∆εν ίδρωσε το αυτί των τραπεζών (συνέχισαν να τα επιβάλλουν).
Απαγορεύτηκαν από υπουργική απόφαση του 2008. Και πάλι δεν ίδρωσε το αυτί των τραπεζών (συνέχισαν να τα επιβάλλουν).
Τι είναι τα «έξοδα φακέλου» των στεγαστικών δανείων, όλοι το ξέρουµε: είναι µια αδικαιολόγητη και παράνοµη προµήθεια που επέβαλαν οι τράπεζες κατά την υπογραφή του στεγαστικού δανείου. ∆εν ήταν πραγµατικά «έξοδα». Συνήθως ανέρχονταν σε ποσοστό του συνολικού ποσού του δανείου (1% ή 1,5%), δηλαδή, αν έπαιρνες π.χ. 100.000 ευρώ στεγαστικό δάνειο, σου κρατούσαν (παρανόµως) 1.000 ευρώ ή 1.500 ευρώ την ώρα της εκταµίευσης του δανείου. Εννοείται, χωρίς να σε ρωτήσουν και, εννοείται, χωρίς να µπορείς να κάνεις κάτι (αλλιώς δεν υπογραφόταν η σύµβαση του δανείου και δεν εκταµιευόταν).
Ολα αυτά κρίθηκαν παράνοµα. Και από τη ∆ικαιοσύνη και από την πολιτεία. Οι τράπεζες όµως (είπαµε, κράτος εν κράτει) τον χαβά τους – συνέχισαν να τα επιβάλλουν.
Με τα υπέρογκα κέρδη των τελευταίων ετών θα έπρεπε οι τράπεζες οικειοθελώς να επιστρέψουν τις χρεώσεις αυτές:
Εάν τα δάνεια είναι ενεργά, να τα συµψηφίσουν µε µία ή δύο δόσεις.
Εάν τα δάνεια είναι καταγγελµένα, να µειώσουν το οφειλόµενο ποσό.
Εάν τα δάνεια είναι εξοφληµένα, να πιστώσουν το ποσό στον λογαριασµό του δανειολήπτη.
Πρέπει να πιεστούν από την πολιτική ηγεσία προς αυτή την κατεύθυνση, να το κάνουν δηλαδή οικειοθελώς, ιδιαίτερα µετά τα τόσα δισεκατοµµύρια ευρώ κέρδη τους από (άλλες) υπέρογκες χρεώσεις.
Σε περίπτωση που δεν το πράξουν, υπάρχει και η δικαστική οδός. Πρόκειται για παράνοµες χρεώσεις, συνεπώς µπορούν να αναζητηθούν δικαστικά σε βάθος 20ετίας. Είναι κάτι που έχει ήδη δοκιµαστεί στη δικαστηριακή πρακτική µε πολύ µεγάλα ποσοστά επιτυχίας – υπάρχει δηλαδή ήδη σχετική νοµολογία. Είναι κάτι όµως που θα ταλαιπωρήσει χιλιάδες συµπολίτες µας και θα «φρακάρει» την –ήδη ταλαιπωρηµένη– ∆ικαιοσύνη.
Τι θα πράξουν οι τράπεζες (όχι µόνο οι συστηµικές, αλλά π.χ. και η εκκαθαρίστρια της ΑΤΕ); Εχει την πολιτική βούληση ο κ. Μητσοτάκης να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση; Τι κάνει η Τράπεζα της Ελλάδας; Τι τα αρµόδια υπουργεία;
Ερωτήµατα που αναµένουν απαντήσεις (και πράξεις) υπέρ των συµπολιτών µας: τόσα δισεκατοµµύρια ευρώ κέρδισαν οι τράπεζες µόνο τα τελευταία έτη από τις υπέρογκες χρεώσεις, οφείλουν να επιστρέψουν τουλάχιστον τις παράνοµες χρεώσεις των «εξόδων φακέλου» των στεγαστικών δανείων.
Διαβάστε επίσης
Καυστική απάντηση Δούκα σε Πορτοσάλτε: Ψυχραιμία και λιγότερη υπερβολή το 2025
Ποδαρικό με νέα ηλεκτροσόκ σε βάρος των καταναλωτών
Συναγερμός στην Νέα Υόρκη: Πυροβολισμοί σε κλαμπ – Πάνω από 10 τραυματίες
Εχουν αφήσει στα χαρτιά πολλά αντιπλημμυρικά – Υπό μελέτη παραμένουν εκατοντάδες έργα