Εάν η Εθνική μας ήταν …Ελλάδα, δεν θα φοβόταν κανέναν από τους προσεχείς αντιπάλους της.
Αποστολή στο Ελσίνκι
Το πρώτο crash test της Εθνικής Ανδρών στο Eurobasket δικαίωσε τους φόβους όσων θεωρούν την ομάδα ανέτοιμη και αναιμική, ιδίως σε σύγκριση με τις διεκδικήτριες των μεταλλίων και τα «μεγαθήρια» της διοργάνωσης.
Στα πρώτα 28 λεπτά του αγώνα με τη Γαλλία, η εικόνα ήταν απογοητευτική, όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά -εξ ίσου, αν όχι περισσότερο- στον τομέα της πνευματικής ετοιμότητας.
Η ελληνική ομάδα βρέθηκε να χάνει με συντριπτική διαφορά 24 πόντων (47-71) και με το μητρώο της μουντζουρωμένο από λεπτομέρειες που προδίδουν θολωμένο μυαλό και βαριά πόδια: τεχνικές ποινές, αντιαθλητικά φάουλ, έμμεσα τρίποντα σε χαμένες φάσεις.
Ωστόσο, η σπίθα που άναψε εντελώς απρόσμενα με μπροστάρη τον Γιώργο Πρίντεζη και καταλύτη τον Θανάση Αντετοκούνμπο υπενθύμισε σε εαυτούς και αλλήλους ότι η Εθνική μας έχει ταλέντο, πείρα, προσωπικότητα και πείσμα.
Η διαφορά έπεσε στους 6 μέσα σε επτά αγωνιστικά λεπτά και το «πεθαμένο» ματσάκι έγινε σχεδόν ντέρμπι. Ένα άστοχο σουτ του Βαγγέλη Μάντζαρη, στο 72-78 θα μπορούσε να φέρει τις δύο ομάδες σε απόσταση επαφής, ένα συναπτό πεντάλεπτο πριν από τη λήξη.
Ακολούθησε τρίποντο του Ντε Κολό και αναστεναγμός ανακούφισης από τους Γάλλους, οι οποίοι έδειξαν σιγουριά στην τελική ευθεία.
Η αντεπίθεση μπορεί να μην ολοκληρώθηκε, αλλά βελτίωσε την αύρα των αποδυτηρίων και δημιούργησε συγκρατημένη αισιοδοξία εν όψει των ντέρμπι που ακολουθούν, αύριο με τη Σλοβενία (16.30) και την Τρίτη με την οικοδέσποινα Φινλανδία (20.00).
Εάν η Εθνική μας τα χάσει και τα δύο, θα παίξει σε μια και μοναδική ζαριά την πρόκρισή της στους «16», απέναντι στους Πολωνούς την τελευταία αγωνιστική, εδώ στο Ελσίνκι (Τετάρτη, 17.30).
Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, πάντως, θα έχει στη διάθεσή της αρκετό χρόνο και ευκαιρίες για να ξαναβάλει το τρένο στις ράγες, αφού οι επόμενες διασταυρώσεις (εάν και εφ’ όσον…) μπορεί να αποδειχθούν ασυνήθιστα βολικές.
Πριν καλά καλά συμπληρωθεί η 2η αγωνιστική του Eurobasket, τα τρία από τα τέσσερα θεωρητικά φαβορί για το βάθρο γνώρισαν ήττες και μόνο οι Ισπανοί μοιάζουν ασυγκράτητοι.
Οι Σέρβοι ηττήθηκαν απόψε από τη Ρωσία, οι Λιθουανοί από τη Γεωργία του Ηλία Ζούρου και οι Γάλλοι από την οικοδέσποινα του ελληνικού Ομίλου Φινλανδία, η οποία όμως κατατροπώθηκε απόψε από τους Σλοβένους! Το πάρτι 12.000 φιλάθλων χάλασε στο τέλος, όχι μόνο λόγω της ήττας, αλλά και εξαιτίας του τραυματισμού του θαυματουργού πιτσιρικά Μαρκάνεν, ο οποίος αποχώρησε υποβασταζόμενος. Μέσα σε μια στιγμή, αλλάζουν όλα, σε ένα τουρνουά 20 ημερών.
Η ουσία είναι ότι όλοι παίζονται, με εξαίρεση, μέχρι νεωτέρας, την Ισπανία. Εάν η Εθνική μας ήταν …Ελλάδα, δεν θα φοβόταν κανέναν από τους προσεχείς αντιπάλους της.
Είναι, όμως; Είναι Εθνική Ελλάδας, αυτή η ομάδα που υστερεί στην άμυνα, στην ομαδικότητα, στη σύμπνοια και στην πατροπαράδοτη τεχνογνωσία;
Προς το παρόν, μόνο το εθνόσημο θυμίζει την ομαδάρα της προηγούμενης δεκαετίας. Το δείγμα γραφής του αγώνα με τους Γάλλους μας έκανε να φυλλομετράμε τα άλλοθι, από την όψιμη αποχώρηση του Γιάννη Αντετοκούνμπο και την υποχρεωτική αναπροσαρμογή αγωνιστικού σχεδίου, μέχρι τον Κουφό, τον …Σπανούλη και τον Ζήση.
Η Γαλλία έχει την πολυτέλεια να αφήνει εκτός νυμφώνος μονάδες όπως ο Πάρκερ, ο Γκομπέρ και ο Μπατούμ και η Ισπανία μπορεί να ζήσει δίχως τους Γιουλ, Μίροτιτς, Ρούντι. Εμείς αντέχουμε να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί όταν οι κορυφαίοι Έλληνες μπασκετμπολίστες παρακολουθούν τη διοργάνωση από την τηλεόραση;
Όχι ότι δεν θύμισε λίγο Βελιγράδι και Σαϊτάμα η αποψινή παρ’ολίγον ανατροπή από το -24…
