Θοδωρής Αντωνιάδης: «Συνάντησα τον δικό μου Μαξ στο σήμερα και αυτό ήταν πιο άγριο»

Θοδωρής Αντωνιάδης: «Συνάντησα τον δικό μου Μαξ στο σήμερα και αυτό ήταν πιο άγριο»

Όταν ο Ακης Δήμου το 1996 έγραψε το θεατρικό έργο «Η Σαμάνθα και ο Μαξ στο βυθό της ασφάλτου», σίγουρα δεν μπορούσε να φανταστεί το πώς θα ενώνονταν οι ήρωες του με το Θέατρο Τέχνης.

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά τη σεζόν 2005-2006 σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Γράμψα και με πρωταγωνιστές τους μαθητές του από τη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, Θοδωρή Αντωνιάδη και Γιάννα Καννελοπούλου. Μετά από περίπου 14 χρόνια, ο τότε πρωταγωνιστής κάθεται στην καρέκλα του σκηνοθέτη, με βοηθό στην σκηνοθεσία τον επίσης απόφοιτο Αλέξανδρο Πέρρο και έχοντας στους πρωταγωνιστικούς ρόλους την Εύη Τσάφου και τον Πάρι Σκαρτσολιά, επίσης απόφοιτο της ίδιας σχολής. Εκτός από το τρενάκι των συμπτώσεων, αυτό που πρέπει να τονίσουμε, είναι πως η παράσταση που παρακολουθήσαμε στο Vault Theatre Plus είναι η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα για τον Θοδωρή Αντωνιάδη, με τον οποίο συζητήσαμε για όσα είδαμε επί σκηνής και όχι μόνο.

Την πρώτη φορά που κουβεντιάσαμε με την Θοδωρή, πριν αρκετούς μήνες, είχαμε ρωτήσει για τον αν είχε σκεφτεί να καθίσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη και πλέον τον είχαμε μπροστά μας από διαφορετικό πόστο από αυτό που τον έχουμε συνηθίσει. «Ο Ακης Δήμου έδωσε το έργο του στο Θέατρο Τέχνης και ο Θεόδωρος Γράμψας επέλεξε τότε την Γιάννα κι εμένα στους δύο ρόλους, σε μια τελείως διαφορετικά στημένη παράσταση» είπε ο Θοδωρής και συνέχισε. «Φέρνοντας την παράσταση στο σήμερα, επέλεξα μια πιο άγρια προσέγγιση και κάπως πιο κινηματογραφική. Κράτησα τις βασικές δομές του θεάτρου, έχοντας απόλυτο σεβασμό στο κείμενο, το οποίο από μόνο του έχει μέσα πολλά και διαφορετικά είδη θεάτρου, όπως ποιητικό, θέατρο του παραλόγου και είναι σαφώς νεοελληνικό. Το κείμενο μου υπαγόρευε τις δομές και απλά πρόσθεσα μια πιο κινηματογραφική αισθητική».

Εχοντας υπάρξει βοηθός σκηνοθέτη σε εξαιρετικές παραστάσεις, ο Θοδωρής μας μίλησε για την επιλογή του έργου, σαν την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα. «Όπως έγραψα και στο σημείωμά μου, ήθελα να ξαναγνωρίσω τους ήρωες στο σήμερα, όχι επειδή τους ξέρω από παλιά. Όταν μου το πρότεινε η Εύη, ζήτησα ένα περιθώριο είκοσι ημερών να το σκεφτώ και να φανταστώ το πώς θα στηνόταν. Ηθελα την παράσταση ανάγλυφη και κυρίως οι συνεργάτες μου να είναι από τον προσωπικό μου πολιτισμό. Σε αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο η ταινία “Η δεξιά τσέπη του ράσου”, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Λαπατά, καθώς από εκεί προέρχονται οι περισσότεροι συνεργάτες, μέλη της ARTemis Productions, το οποίο αποτελεί το σωματείο των τεχνικών του ελληνικού κινηματογράφου. Ζήτησα τη στήριξή τους και μου την έδωσαν απλόχερα, όπως και το Vault Theatre Plus, καθώς ο Δημήτρης Καρατζιάς, ο Μάνος Αντωνιάδης και η Δήμητρα Κολλά αποτελούν την θεατρική μου οικογένεια. Οι απομονώσεις και οι ατμόσφαιρες ήταν το ζητούμενο στη σκηνοθεσία, όπως και η επιλογή της συγκεκριμένης σκηνής του Vault».

Μιλώντας για το Vault, ο Θοδωρής είπε πως «δεν είναι οι κλασικοί θεατρικοί παραγωγοί, αλλά άνθρωποι που υπηρετούν πιστά την τέχνη και υπάρχει μια κοινή αισθητική σε όλες τις παραστάσεις που ανεβαίνουν. Οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες, αλλά και όλοι οι συντελεστές των παραστάσεων έχουν έναν θεατρικό παλμό που δημιουργεί συγγένειες και αισθητικές, αλλά και προσωπικές. Μπορώ να πω πως την ανασφάλεια και την διστακτικότητά μου την υπερνίκησε το πάθος και η αγάπη για τη συγκεκριμένη παράσταση με τις συγκεκριμένες συνθήκες και φυσικά θεωρώ πως το έργο είναι απολύτως επίκαιρο, ειδικά στην σκληρή εποχή που ζούμε».

Η κουβέντα έφτασε στους δύο ηθοποιούς, την Εύη και τον Πάρι. «Κατά τη γνώμη μου είναι ένα λαχείο αυτοί οι δύο άνθρωποι. Είχα κατά νου ένα κόνσεπτ, αλλά στην ουσία ήταν ένα παζλ που το συμπλήρωναν οι συντελεστές. Δουλεύαμε περίπου έξη μήνες με τα παιδιά, μια απόλυτα δημιουργική συνεργασία, καθώς συζητούσαμε τις προτάσεις μας, ακόμα και μέσα από εντάσεις και το μόνο που μπορώ να πω είναι η τεράστια τιμή που νιώθω που με εμπιστεύτηκαν. Είναι άνθρωποι με ευγενείς προθέσεις και είναι αυτό ακριβώς που αποζητώ σε κάθε είδους σχέση, ή αλλιώς οι εμπνευσμένες συναντήσεις, όπως είναι η φράση που με χαρακτηρίζει. Αυτό συνέβη με τα παιδιά και βγήκε το αποτέλεσμα που είδες στην παράσταση».

Γυρίζοντας στον τίτλο της κουβέντας μας, ο Θοδωρής τοποθέτησε το έργο στο σήμερα, αποτυπώνοντας τη σημερινή εικόνα της κοινωνίας με την δική του ματιά συμπρωταγωνιστών. «Μιλώ για την μουσική, τα φώτα και τα σκηνικά που είναι ουσιαστικοί συμπρωταγωνιστές της παράστασης, μαζί με τους ηθοποιούς και τονίζω ακόμα μία φορά το πόσο ευτυχής νιώθω που συνεργάστηκα και σε αυτούς τους τομείς με ανθρώπους μοναδικούς στο είδος τους. Ο Μάριος Τσικνής με την μουσική του, η Ανδρομάχη Αρβανίτη με τα σκηνικά και ο Γιώργος Παπανδρικόπουλος στον φωτισμό, έδωσαν επί σκηνής αυτό ακριβώς που είχα φανταστεί, όταν αποφάσισα να τολμήσω την σκηνοθεσία στο συγκεκριμένο έργο».

Αντί επιλόγου στο άρθρο, θα τολμήσω να προσθέσω τα προσωπικά μου σχόλια. Η Εύη Τσάφου είναι απλά εκρηκτική, παρασύροντας τους θεατές να γυρίσουν μαζί της το ερειπωμένο λούνα παρκ που αποτελεί το σκηνικό. Ο Πάρις Σκαρτσολιάς είναι ο απόλυτος παρτενέρ, ερμηνεύοντας τις σκοτεινές πλευρές του ρόλου του με τέτοιο τρόπο, ώστε η φράση «είναι ο ηθοποιός που έπαιζε τον Μανωλάκη» να μην υπάρχει σε κανένα σχόλιο των θεατών, καθώς αφήνει το σημάδι του επί σκηνής και ίσως, στο μέλλον, όπως του ζήτησα και σκηνοθετικά, σαν ο τρίτος σε σειρά απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης.

Τέλος, ο Θοδωρής Αντωνιάδης. Εξαιρετικός σαν ηθοποιός, με αμέτρητα χιλιόμετρα σε εξαιρετικές παραγωγές θεάτρου, τηλεόρασης και κινηματογράφου, αλλά θα μπορούσε άνετα να σκεφτεί την πιο έντονη ενασχόλησή του με την σκηνοθεσία, καθώς η πρώτη του προσπάθεια δεν στέφεται απλά με επιτυχία, αλλά καταφέρνει κάτι που πολλοί προσπαθούν ανεπιτυχώς, να γίνει ο θεατής μέρος της ιστορίας, δίπλα στον ήρωα, τόσο δίπλα, που οι υψηλοί παλμοί να ταυτίζονται και να ξεσπούν στο τελικό χειροκρότημα.

INFO

Συντελεστές

Κείμενο: Άκης Δήμου

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αντωνιάδης

Σκηνικά: Ανδρομάχη Αρβανίτη

Κοστούμια: Μαρία Μαγγίρα

Μουσική: Μάριος Τσικνής

Σχεδιασμός Φωτισμού: Γιώργος Παπανδρικόπουλος

Επιμέλεια Κίνησης: Φρόσω Κορρού

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Πέρρος

Σκηνοθεσία Τρέιλερ: Γιάννης Β. Λαπατάς

Μοντάζ Τρέιλερ: Στέλλα Φιλιπποπούλου

Φωτογραφίες Παράστασης / Αφίσα : Κωνσταντίνος Λέπουρης

Μακιγιάζ: Παρή Καλουδά

Κατασκευή Σκηνικού: Γιάννης Δαμίγος

Διεύθυνση Παραγωγής: Αλέξανδρος Πέρρος, Φωτεινή Σάιντερς

Διανομή: ΜΑΞ: Πάρις Σκαρτσολιάς, ΣΑΜΑΝΘΑ: Έυη Τσάφου

Σάββατο στις 18:15 & Κυριακή στις 21:00 VAULT Theatre Plus/ Πολυχώρος VAULT Μελενίκου 26, Βοτανικός       

Ετικέτες

Documento Newsletter