Οι ιστορίες που διηγούνται οι παππούδες και οι πατεράδες των νεώτερων για τα σχολικά τους χρόνια μέχρι πριν από μερικές ημέρες ακούγονταν σαν «παραμύθια της Χαλιμάς».
Σήμερα όμως στην Ελλάδα του 2020 και επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που τρομάζει.
Με προεξάρχουσα την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως η κυβέρνηση εκβιάζει ωμά τους καθηγητές και τους μαθητές αποφασίζοντας τηλεκπαίδευση στα υπό κατάληψη σχολεία αλλά και απουσίες σε όσους δεν παρακολουθούν τα μαθήματά τους.
Η εκπαιδευτική κοινότητα απάντησε με μια μεγαλειώδη συγκέντρωση και πορεία στην υπουργό και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Κατά την περίοδο του ολικού lockdown η κυβέρνηση πέρασε με συνοπτικές διαδικασίες έναν νέο εκπαιδευτικό νόμο από τη Βουλή που γυρνάει την Παιδεία δεκαετίες πίσω, έναν νόμο που μόνο την ποδιά δεν ξαναθεσμοθετεί. Τελευταίο κατόρθωμα των «σοφών» της κυβέρνησης Μητσοτάκη η κατάργηση τν νέων προγραμμάτων Ιστορίας και επιστροφή σε αυτά του 2002.
Το όνειρο της κυρίας Κεραμέως είναι επί υπουργίας της το σχολείο να γυρίσει στη δεκαετία του ’50. Με αυταρχικούς διευθυντές, γυμνασιάρχες και επιθεωρητές που θα τους τρέμουν καθηγητές και μαθητές. Και επίσης με μια εκπαίδευση που θα στηρίζεται στον εθνικισμό και στην ιδέα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Επιζητεί να δημιουργηθεί μια μηχανή κοινωνικής μηχανικής στην οποία το εθνικό κράτος θα αποτελεί το εργαστήριό του, επιβάλλοντας στην κοινωνία σχολικά προγράμματα που θα επιτελούν αυτό τον ρόλο.
Μπροστά στην πλήρη κατάρρευση του «επιτελικού» κράτους, ο Μητσοτάκης και η Κεραμέως μεγαλοποιούν τους φόβους των γονέων για τις καταλήψεις και το χάσιμο των διδακτικών ωρών αλλά και την επαναφορά του κινδύνου της δημιουργίας «Εξαρχείων» σε όλες τις συνοικίες κυρίως της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων της χώρας.
Τυφλωμένα τα στελέχη της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τις ακροδεξιές ιδέες τους, αρνούνται να δουν τα προβλήματα των δημόσιων σχολείων, το στοίβαγμα των μαθητών σε τάξεις κλουβιά, την έλλειψη καθηγητών και υγειονομικού προσωπικού, την έλλειψη τεστ για κορονοϊό. Πελαγωμένη πλέον από τις συνέπειες των απανωτών λαθών της σε οικονομία, υγεία και παιδεία, επιστρέφει στην μόνη πολιτική που γνωρίζει άριστα. Αυτή του αυταρχισμού. Και ξεκινάει από τους μαθητές, κάτι που εφάρμοζε το κράτος της Δεξιάς και το 1950.
Μόνο που πλέον δεν βρισκόμαστε σε εκείνες τις εποχές. Έχουν μεσολαβήσει ο Μάης του ’68, το Επος του Πολυτεχνείου, οι αγώνες κατά του 815, οι μαθητικές κινητοποιήσεις κατά των νόμων Αρσένη, Γιαννάκου και Διαμαντοπούλου.
Και όπως έδειξε χθες η μεγαλειώδης πανεκπαιδευτική κινητοποίηση η επιστροφή στον αυταρχισμό που ονειρεύεται η Νίκη Κεραμέως και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα περάσουν.
documentonews.gr
