Ομοφυλοφιλία στην Ελλάδα: 74 χρόνια από την έκδοση του ΦΕΚ που αποποινικοποίησε τις σχέσεις μεταξύ ανδρών

Σαν χθες, 17 Αυγούστου του 1950 εκδόθηκε το ΦΕΚ του ποινικού κώδικα που αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία μεταξύ ανδρών στην Ελλάδα, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την 1/1/1951, όπως αναφέρει το Πρίσμα – Ένωση για τα ΛΟΑΤΚΙ+ Δικαιώματα (prismalgbt.gr), με αφορμή την επέτειο 74 χρόνων μετά την έκδοση του ΦΕΚ.

Όπως αναφέρει το Πρίσμα – Ένωση για τα ΛΟΑΤΚΙ+ Δικαιώματα, ο ποινικός κώδικας αυτός, για πρώτη φορά από την ίδρυση του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, δεν ποινικοποιούσε την “παρά φύση ασέλγεια” μεταξύ ανδρών. Τον νόμο εισηγήθηκε ο Θεμιστοκλής Τσάτσος, τότε Υπουργός Δικαιοσύνης της βραχύβιας, μετεμφυλιακής, δεύτερης Κυβέρνησης Πλαστήρα. Με πολλαπλές τροποποιήσεις ο Ποινικός Κώδικας του 1951 ίσχυε μέχρι και το 2019.

Πριν τον Ποινικό Κώδικα του 1951, η “παρά φύσιν ασέλγεια” ποινικοποιούνταν με το Άρθρο 282 του Ποινικού Νόμου του 1835. Σύμφωνα με αυτό, “Ο ένοχος της παρά φύσιν ασελγείας, αν δεν επισύρη εις εαυτόν μεγαλυτέραν ποινήν κατά το άρθρ. 274, τιμωρείται με φυλάκισιν τουλάχιστον ενός έτους, και υποβάλλεται εις αστυνομικήν επιτήρησην”.

Ενδεικτικό είναι πως η αστυνομική επιτήρηση που προέβλεπε ως ποινή ο νόμος του 1835 δεν είχε χρονικό όριο.

Ο Ποινικός Κώδικας του 1951, παρότι αποποινικοποίησε την ομοφυλοφιλία, συντήρησε μια φοβική στάση θέτοντας ξεχωριστό ηλικιακό όριο συναίνεσης στο σεξ μεταξύ ανδρών. Ενώ η ηλικία συναίνεσης για σεξ για όλα τα άτομα ήταν τα 15 έτη, το Άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα του 1951, όπως κυρώθηκε στην δημοτική το 1985 προέβλεπε πως:

1. Η παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων που τελέστηκε:
α) με κατάχρηση μιας σχέσης εξάρτησης που στηρίζεται σε οποιαδήποτε υπηρεσία
β) από ενήλικο με αποπλάνηση προσώπου νεότερου από δεκαεπτά ετών ή από κερδοσκοπία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών.
2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος ασκεί την ασέλγεια της παραγράφου 1 κατ’ επάγγελμα.

Η κατάργηση του Άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα του 1951, του άρθρου “απομεινάρι” της ποινικοποίησης της ομοφυλοφιλίας, αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες διεκδικήσεις του σύγχρονου ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος.