Έτοιμοι για την δεύτερη και πιθανότατα τελευταία κόντρα τους την φετινή σεζόν είναι οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός (03/01) που θα ριχτούν στην “αρένα” του ΣΕΦ με διαφορετικό στόχο και προερχόμενοι από ανόμοιες προσεγγίσεις του παιχνιδιού στους προηγούμενους αγώνες.
Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε… Εννοείται πως και οι δυο κυνηγούν την πρόκριση στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας, όμως οι “πράσινοι” με νίκη θα βρεθούν σχεδόν και με τα δυο πόδια στην οκτάδα, ενώ οι “ερυθρόλευκοι” με επικράτηση απλώς θα διατηρήσουν τις λιγοστές ελπίδες παρουσίας τους εκεί.
Παράλληλα οι Πειραιώτες από την έλευση του Γιώργου Μπαρτζώκα και υπό την αναμπουμπούλα την οποία δημιούργησαν οι πολλές απουσίες των προηγούμενων ματς (Σπανούλης, Πρίντεζης, Πολ, Ρούμπιτ, Μιλουτίνοφ και Ροτσέστι) σε συνάρτηση με τις νέες προσθήκες (Έλις, ΜακΚίσικ και Μπάικς) έχουν διαφοροποιήσει το στυλ παιχνιδιού τους έχοντας ως κύριο μέλημα πια τις αμυντικές επιδόσεις τους, κάτι που φαίνεται και στα στατιστικά.
Αντίθετα, το “τριφύλλι” συνεχίζει στον ίδιο τρόπο προσέγγισης των αγώνων στηριζόμενο στην εύρυθμη επιθετική λειτουργία που εν πολλοίς προέρχεται από την μεγάλη ικανότητα των γκαρντ του στην εκτέλεση και την δημιουργία.
Οι αριθμοί δεν λένε (σχεδόν) ποτέ ψέματα και αποτελούν έναν από τους καλύτερους τρόπους ανάδειξης των όσων συμβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο, την ώρα που βοηθούν προπονητές, παίκτες αλλά και όλους εμάς να προσεγγίσουμε ένα ματς και να κάνουμε μια προσπάθεια πρόβλεψης του τι θα συμβεί σε αυτό. Μπορεί η ιδιαιτερότητα ενός παιχνιδιού όπως το ελληνικό ντέρμπι να μην επιτρέπει οποιαδήποτε παρομοίωση του με άλλα, όμως δεν πρέπει να μας αφήνουν τελείως αδιάφορους οι συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται.
Αν εστιάσουμε στον παράγοντα “άμυνα” βγάζουμε πολλά ενδιαφέροντα συμπεράσματα για τους δυο εκπροσώπους μας στην Ευρωλίγκα. Αμφότεροι ξεκίνησαν την αγωνιστική περίοδο με πάρα πολλά προβλήματα στις αμυντικές τους επιδόσεις, με αποτέλεσμα να θεωρούνται δυο από τα χειρότερα σύνολα της διοργάνωσης στον συγκεκριμένο τομέα.
Παρόλα αυτά, η καλύτερη επιθετική λειτουργία του Παναθηναϊκού και ο μεγαλύτερος σε σχέση με τον Ολυμπιακό δείκτης χημείας που διέθετε το ρόστερ του, του έδωσαν το δικαίωμα να φτάσει σε περισσότερες νίκες και να βρίσκεται στην πρώτη οκτάδα με ακόμα παραπάνω βλέψεις για την τελική του θέση στην κανονική περίοδο. Άλλωστε αναφερόμαστε στην κορυφαία ομάδα του θεσμού στην επίθεση με 88,3 πόντους μέσο όρο έπειτα από 26 αγώνες ενώ παράλληλα έχει τα περισσότερα εύστοχα δίποντα, την έκτη καλύτερη επίδοση στις ασίστ και την τρίτη σε αξιολόγηση. Όμως, όταν στόχος σου είναι το Final Four δεν μπορείς να διαθέτεις την δεύτερη χειρότερη άμυνα μετά την Άλμπα Βερολίνου με 86,7 πόντους ανά ματς γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί “αγκάθι” στην προσπάθεια σου.
Μάλιστα οι “πράσινοι” όχι μόνο με το πέρας των αγωνιστικών δεν βελτιώνονται σε αυτόν τον τομέα, αλλά αντίθετα δέχονται 2,8% παραπάνω πόντους στα τελευταία οκτώ ματς σε σχέση με τα προηγούμενα 18 (86 από 84,6), με αποτέλεσμα να έχει πέσει το ποσοστό των νικών τους στο ίδιο διάστημα (50% από 55,6%) και να απομακρύνονται οι προσδοκίες κατάληψης μιας εκ των πρώτων πέντε θέσεων στην κανονική περίοδο.
Σε αντιδιαστολή με ότι συμβαίνει στο “τριφύλλι”, οι “ερυθρόλευκοι” παρουσιάζονται αισθητά βελτιωμένοι στον αμυντικό τομέα στην εποχή Μπαρτζώκα. Οι Πειραιώτες έχουν ζουμάρει στην “αναχαίτιση” των αντιπάλων τους και όπως φαίνεται από τα στατιστικά πάνε αρκετά καλά, αφού στα ματς με τον “coach B” στην άκρη του πάγκου δέχονται 9,4% λιγότερους πόντους σε σχέση με πριν (77,3 από 84,6) και μετρούν καλύτερο ποσοστό επικρατήσεων (50% από 38,9%) γεγονός που τους επιτρέπει να έχουν κάποιες ελπίδες πρόκρισης στα playoffs.
Αναλυτικά η διαφορετική εξέλιξη που έχουν στις αμυντικές επιδόσεις οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός τους τελευταίους οκτώ αγώνες σε σχέση με τους προηγούμενες 18:
