Ο Νίκος Βαρλάς επιστρέφει για λίγο στην αρθρογραφία και γράφει για τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που ζούμε και για το αν μπορεί να προκύψει κάτι θετικό από όλο αυτό. Ο μπασκετικός Ολυμπιακός; Δείχνει πως ήδη υπάρχει εκεί μια επιβεβλημένη αλλαγή και μια μεγάλη απόφαση.
Το μπάσκετ και γενικά όλα τα επαγγελματικά σπορ έχουν πατήσει το Pause όπως κι ένα τεράστιο κομμάτι του πλανήτη λόγω της πανδημίας και της πρωτοφανούς κατάστασης την οποία βιώνουμε.
Όπως και να το δεις, πανδημία είχε να προκύψει πάνω από 100 χρόνια και είναι μια πολύ ιδιόμορφη κατάσταση. Κάποια στιγμή θα την αφήσουμε πίσω μας, ο κόσμος, όμως, δεν θα είναι ίδιος τουλάχιστον για τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Δυστυχώς οι άνθρωποι που έφυγαν λόγω του ιου και όσοι δεν θα τα καταφέρουν τον επόμενο καιρό δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω στη ζωή και τους αγαπημένους τους, όλοι θα έχουμε χαραγμένες στις μνήμες μας όλες αυτές τις πολύ περίεργες μέρες και μακάρι μέσα από όλο αυτό να βγει κάτι καλό για την ανθρωπότητα.
Δηλαδή για τον τρόπο που ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται και ζει, για τις σωστές προτεραιότητες και την ισορροπία που λίγοι τις έχουν σε καθημερινό επίπεδο και το αποδεικνύουν στη πράξη και όχι στα λόγια. Φυσικά για τον τρόπο που όλοι συμπεριφερόμαστε και σεβόμαστε όχι μόνο τους συνανθρώπους μας, αλλά και στα ζώα και στη φύση, τον πλανήτη, από τον οποίο είμαστε απλά περαστικοί στο βάθος των αιώνων.
Αυτά θα τα δείξει ο χρόνος. Το μόνο δεδομένο πριν κλείσει οριστικά ο κύκλος αυτού του ιού, λογικά με ένα εμβόλιο, είναι πως έπεται οικονομική κρίση mega – μεγέθους…
Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για τις πιθανότητες συνέχισης των επαγγελματικών λιγκών – το ΝΒΑ ίσως έχει κάποιες καλύτερες πιθανότητες λόγω ανεξαρτησίας, δύναμης και ευελιξίας – και το σενάριο να πάμε απευθείας στην επόμενη σεζόν, κάτι που θα ανοίξει μεγαλύτερες οικονομικές “πληγές” σε διοργανώσεις και συλλόγους, μόνο… σενάριο δεν είναι.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση, υπάρχουν πολλές ενδείξεις, πως ο Ολυμπιακός και συγκεκριμένα ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του κάνουν κάτι που προσωπικά το θεωρώ αυτονόητο, ΙΔΙΩΣ για τις ομάδες που έχουν συγκεκριμένες οικονομικές δυνατότητες και δεν δύνανται να χτυπούν και να υπογράφουν παίκτες, τους οποίους τους θέλουν και κλαμπ με μεγαλύτερη οικονομική άνεση.
Όταν μειονεκτείς σε κάθε είδους πλειστηριασμό στο Free Agency, κάνεις τα κουμάντα σου από νωρίς κι έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να κάνεις δικούς σου έγκαιρα, με σωστή προσέγγιση και πλάνο, παίκτες που το καλοκαίρι θα σε είχαν δεύτερη και τρίτη επιλογή.
Κάτι που δεν έβλεπα όλα τα προηγούμενα χρόνια στον Ολυμπιακό, με κάποιες εξαιρέσεις, όμως, τώρα είναι ξεκάθαρο πως συμβαίνει κι αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό και μπράβο στον Μπαρτζώκα, που το βλέπουμε επιτέλους να συμβαίνει επί εποχής του.
Προσπερνώντας, λοιπόν, το τι θα συμβεί φέτος, κάτι που δεν… ελέγχεται, πάμε να ρίξουμε μια ματιά στο μυαλό και τα σχέδια του Έλληνα προπονητή του Ολυμπιακού.
Με υποθέσεις εργασίας σε κάποια ζητήματα και δεδομένα – πληροφορίες σε κάποια άλλα.
Ποιους μπορούμε να θεωρούμε σίγουρους;
Πρώτα από όλα γνωρίζουμε το μπάσκετ που γουστάρει ο προπονητής του Ολυμπιακού και κάποια πράγματα τα είπε σε ότι αφορά τα σχέδιά του και στη Live συνέντευξή του στο Eurohoops.
Θέλει μια ομάδα με ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, με αυξημένη αθλητικότητα, παίκτες με προοπτικές και κίνητρα, απαιτεί μεγαλύτερη ποιότητα και κλάση στα γκαρντ και κυρίως στο “1”. Από εκεί και πέρα παίκτες που μπορούν να υποστηρίξουν την επίθεση με σουτ, ταχύτητα, αμυντικό και επιθετικό τρανζίσιον, επιθετικό ριμπάουντ και όλοι μέσα από τη διαφορετικότητα των ικανοτήτων τους να μπορούν να υπηρετήσουν τους ρόλους και το σύστημα της ομάδας.
Η λογική λέει πως Σπανούλης, Πρίντεζης που είναι ελεύθεροι θα παραμείνουν, το ίδιο και για τον Βεζένκοφ και ο Παπανικολάου έχει ένα ακόμα χρόνο συμβόλαιο με οψιόν, αλλά δε βλέπω φυσικά κανένα λόγο να μην συνεχίσει στην ομάδα.
Νικολαΐδης και Χρηστίδης με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα συμμετέχουν, ο Λαρεντζάκης θα προστεθεί στο ρόστερ ενισχύοντας τον ελληνικό κορμό, ο Μιλουτίνοφ πάει στην ΤΣΣΚΑ και οι 100% σίγουροι ξένοι φέρονται να είναι ο ΜακΚίσικ και ο Έλις.
Πέρα από τον Λαρεντζάκη σίγουρη προσθήκη από τη ξένη αγορά σήμερα είναι μόνο ο Χασάν Μάρτιν που μπορεί να θεωρείται παίκτης του Ολυμπιακού.
Άρα έχουμε στην εξίσωση για την ομάδα που θα δημιουργηθεί και μιλώντας τώρα για τους 12-14 παίκτες μέσα από τους οποίους θα εξάγεται κάθε φορά η δωδεκάδα:
Κόνιαρης, Σπανούλης,
Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ, Παπανικλάου
Χαραλαμπόπουλος, Πρίντεζης, Βεζένκοφ
Έλις, Μάρτιν
Θα εξηγήσω σε άλλο άρθρο γιατί δεν αναφέρω τον Ποκουσέφσκι, που λογικά θα δηλώσει συμμετοχή στα ντραφτ που δεν ξέρουμε ακόμα πότε θα γίνουν και θα επιλεγεί. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται δύο παίκτες υψηλού επιπέδου στα γκαρντ, ένα τριάρι και ένα ακόμα πολύ ποιοτικό ψηλό που μάλλον βολεύει με βάση το υπάρχον υλικό να είναι τουίνερ (να έχει τη δυνατότητα δηλαδή να παίζει σε δύο θέσεις, “4” και “5”) για να υπάρχει ασφάλεια τόσο στη θέση του σέντερ, αλλά όσο και στα πάουερ φόργουορντ.
Αν προσθέσουμε αυτές τις 4 κινήσεις στους 10 προαναφερθέντες, φτάνουμε στους 14 παίκτες.
Ανέφερα τους Νικολαΐδη, Χρηστίδη, που από όσο ξέρω ο Έλληνας προπονητής τους πιστεύει και θέλει να τους δουλέψει και μην ξεχνάμε πως στην Ευρωλίγκα δεν υφίσταται κανένας περιορισμός στον αριθμό των ξένων παικτών.
Έχουμε και τους Μπάικς, Μπόλντγουϊν, Πολ και Ρούμπιτ.
Πιστεύω πως ο μόνος που έχει κάποιες ελπίδες και θα εξαρτηθεί από πολλούς παραμέτρους είναι ο Ρούμπιτ.
Ο Πολ, πολύ δύσκολα θα μείνει και για τους άλλους δύο δεν υπάρχει καμία πιθανότητα.
Ο Χαπ, είναι άλλη κατηγορία. Στην Ιταλία πρόλαβε να κάνει όνομα και να μπει στο στόχαστρο κάποιων ομάδων. Αν μείνει θα είναι για τρίτος σέντερ και για να συμβεί κάτι τέτοιο, πρέπει να το θέλει και ο ίδιος. Εξαρτάται και από το αν ο Ολυμπιακός θα παίξει στο ελληνικό πρωτάθλημα ή όχι. Για τον Χαπ, δεν υπάρχει ακόμα καμία απόφαση.
Παρότι έχει κάποια εξαιρετικά στοιχεία, δεν διαθέτει σουτ για να σταθεί ως τεσσάρι και δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να ανταποκριθεί αμυντικά στο “5”, στο επίπεδο της Ευρωλίγκας.
Ο Μπρόκχοφ φυσικά και αρέσει στον Μπαρτζώκα, ο παίκτης έχει σε εκτίμηση τον Έλληνα προπονητή από την συνύπαρξή τους στην Λοκομοτίβ, είναι ελεύθερος, είναι πιθανό να επιστρέψει στην Ευρώπη, αλλά για την υπογραφή του χρειάζονται σίγουρα περισσότερα χρήματα και από όσα παίρνει ο Πολ.
Συμπέρασμα
Οι μεταγραφές κυρίως των δύο γκαρντ, αλλά και του τελευταίου πολύ σημαντικού κρίκου στη φροντ λάιν θα κρίνουν πάρα πολλά!
Με Σπανούλη, Κόνιαρη, Λαρεντζάκη, ΜακΚίσικ (που είναι περισσότερο SG όπως τον είδα, παρά SF) ο Ολυμπιακός θέλει δύο παίκτες κλάσης στη περιφέρεια. Σοβαρής κλάσης, όμως.
Και αυτό θα κάνει, θα υπογράψει δύο ποιοτικούς περιφερειακούς και θα ρίξει τα περισσότερα από τα διαθέσιμα χρήματα εκεί!
Αυτό σημαίνει πως θα είναι πιο μαζεμένες οικονομικά οι κινήσεις στο 4-5 και το “3”.
Τα λεφτά είναι πάρα πολύ σημαντικά, κακά τα ψέματα. Όμως, το σκάουτινγκ, οι επιλογές και το πως κουμπώνουν οι παίκτες μεταξύ τους, πολλές φορές έχει κερδίσει τα χρήματα στο σπορ που λέγεται μπάσκετ.
Συγκεκριμένη λογική πίσω από τους Σλούκα – Ντιλέινι
Είναι δεδομένο πως πρώτος στόχος του Ολυμπιακού, Νο 1 στο σχεδιασμό είναι και φέτος ο Σλούκας. Δε χρειάζονται πολλές εξηγήσεις εδώ. Φτασμένος, στο πικ της καριέρας του, ξέρει την ομάδα, τον γνωρίζει καλά ο σύλλογος και φυσικά είναι Έλληνας με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο σχεδιασμού, ευελιξίας, ταύτισης με τον κόσμο και όλα τα συναφή.
Δεδομένο, όμως, είναι πως δεν πρέπει να γίνει αυτό που συνέβη πέρυσι. Να δούμε μια… εξέλιξη από Σλούκα σε Μπολντγουϊν και Τσέρι. Ο Ολυμπιακός πρέπει να έχει εναλλακτικές πίσω από τον Σλούκα, αν κάτι δεν πάει καλά στην περίπτωσή του και όχι μόνο να τις έχει στη θεωρία, αλλά να τις έχει επεξεργαστεί κιόλας.
Αυτό είναι το σοβαρό και πρέπον για ένα οργανισμό. Κι αυτό από ότι φαίνεται κάνει ήδη ο Ολυμπιακός, που ψάχνει για δύο μπαλαντέρ στην περιφέρεια, όχι έναν και ξέρει πως για κάθε μια από αυτές τις δύο θέσεις πρέπει να έχει από δύο ως τρεις εναλλακτικές και να προσπαθήσει να τις δουλέψει όσο περισσότερο γίνεται από τώρα.
Η κατάσταση στη Φενέρ είναι εντελώς ρευστή, όλα είναι στον αέρα και πριν την εποχή του ιού που αλλάζει τα πάντα, η… τάση έλεγε μείωση στο μπάτζετ όλων των τμημάτων, συμπεριλαμβανομένου και του μπάσκετ, και στόχευση στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Αυτό μπορεί να απομακρύνει τον Ομπράντοβιτς και ο Σλούκας δημόσια είπε ουσιαστικά πως αν φύγει ο Σέρβος… ανοίγει η πόρτα και για τον ίδιο. Είναι συγκεκριμένη η αγορά, όμως, στην Ευρώπη και δεν ξέρει κανείς σήμερα αν προσφέρει ο Ολυμπιακός ένα πολύ καλό συμβόλαιο στον Έλληνα παίκτη, αν θα τον πάρει κιόλας.
Γκαρντ κλάσης θα ψάξει και η ΤΣΣΚΑ, αλλά και η Ρεάλ, αν όπως όλα δείχνουν, ο Καμπάτσο πάει στο ΝΒΑ.
Το ότι χτύπησε την πόρτα του Ντιλέινι ο Ολυμπιακός, έστω και διερευνητικά, αποδεικνύει πως το κλαμπ είναι σε εγρήγορση και θέλει να δουλέψει πολύ τώρα, ώστε όταν ανοίξει η αγορά γρήγορα και όμορφα να φτάσει στο επίπεδο που θέλει.
Στον ψηλό – μπαλαντέρ που πιστεύω ότι χρειάζεται με το νυν υλικό, το καλύτερο θα είναι να αποκτηθεί ένας παίκτης με κορμί που μπορεί να ανταποκριθεί στο “5”, αλλά συνάμα να διαθέτει την ικανότητα με το μακρινό σουτ είτε από το “5”, είτε από το “4” να απειλεί συστηματικά και να ανοίγει τις άμυνες, να εξυπηρετεί τους στόχους των αποστάσεων.
Ένα παίκτης με το στιλ του Τόμπκινς της Ρεάλ, αν φτάνουν τα λεφτά.
Ναι, είναι ακόμα νωρίς. Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, όμως και η πρώτη θετική είδηση είναι ότι ο Ολυμπιακός διαφοροποιεί την στρατηγική του και δείχνει πολύ πιο γρήγορες και αποφασιστικές αντιδράσεις στο μεταγραφικό παζάρι, σε σχέση με ότι βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια. Είναι πάρα πολύ σημαντικό!
Αν αυτό που διακρίνεται τώρα ως στάση και τάση, αποδειχθεί και στη πράξη, τότε είναι πάρα πολύ πιθανό να επιβραβευτεί ο Ολυμπιακός.
Να χτίσει μια ομάδα που ο κόσμος θα την αγαπήσει, θα συνδεθεί μαζί της συναισθηματικά και να επιστρέψει ξανά εκείνο το συναίσθημα της ανυπομονησίας και της πίστης ότι το φαινομενικά αδύνατο, μπορεί να γίνει δυνατό.
Συναίσθημα που λάτρεψαν όσοι αγαπούν τον μπασκετικό Ολυμπιακό μέσα στη προηγούμενη δεκαετία!
Μια συνήθεια που έγινε… λατρεία, αλλά είχε χαθεί την τελευταία διετία.
ΥΓ1: Όταν πέρυσι το καλοκαίρι έσκουζα σε άρθρα και αναφορές μου στον Sport FM ότι ο Ολυμπιακός για το συμφέρον του ΠΡΕΠΕΙ να παραχωρήσει τον Μιλουτίνοφ, γιατί 100% θα τον χάσει με 0 μετά από μια σεζόν στην οποία δεν θα πηγαίνει για τίποτα, το εννοούσα 100% και θλίβομαι όταν ακόμα και σήμερα που όλοι ξέρουμε ότι ο Νίκολα θα παίζει στην ΤΣΣΚΑ από του χρόνου, προσπαθούν να μας πείσουν πως ήταν η σωστή απόφαση. Γιατί τα επιχειρήματά τους είναι εκτός τόπου και χρόνου και δεν συνάδουν με τα δεδομένα του επαγγελματικού αθλητισμού.
ΥΓ2. Θα γινόταν χαμός, λέει, θα επαναστατούσε ο κόσμος και κάτι τέτοια. Πάμε καλά; Εδώ δεν επαναστάτησε ο κόσμος με αυτό το συνονθύλευμα που παρουσιάστηκε στην αρχή της σεζόν και για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα τον ενοχλούσε να πουληθεί ο Μιλουτίνοφ να εξοικονομούσε ο Ολυμπιακός 4 εκατομμύρια (γιατί τόσα είναι αν υπολογίσουμε όσα του δίνει φέτος, όσα θα γλίτωνε από κάποια χρωστούμενα και το μπάι – άουτ που θα έδιναν η ΤΣΚΚΑ ή η Μπάρτσα) και με αυτά να έπαιρνε για παράδειγμα 1-2 παικταράδες και να έκλεινε και τρύπες;
Δηλαδή όταν πουλήθηκε ο Μίλος στην ΤΣΣΚΑ το καλοκαίρι του 2011 που δεν ξέραμε καν τι ξημερώνει στον Ολυμπιακό τι έγινε; Τίποτα. Μια χαρά θα μπορούσε να γίνει η δουλειά, να εξοικονομήσει η ομάδα ένα τεράστιο ποσό, να ανταμειφθεί για την επένδυση στον Νίκολα τόσα χρόνια και το επικοινωνιακό φτιαχνόταν για πλάκα.
Αρκεί με κάποια από αυτά τα λεφτά, να έπαιρνε Ολυμπιακός δύο καλούς παίκτες και να εξηγούσε την αλήθεια στον κόσμο. Εδώ οι περισσότεροι οπαδοί (όλων των ομάδων) λόγω συναισθηματικής εμπλοκής χάφτουν το ένα ψέμα πίσω από το άλλο όταν… χρειαστεί, στο επικοινωνιακό, στον προφανέστατα σωστό ως χειρισμό θα κολλούσαν; Και ποιος μπορεί να πει στους αδελφούς Αγγελόπουλους που έχουν σκάσει 250 εκατομμύρια στον Ολυμπιακό να μην πουλήσουν τον Μιλουτίνοφ πριν από μια χρονιά στην οποία δεν μπορούσε να διεκδικηθεί κανένας τίτλος, για να… στρώσουν το μέλλον της ομάδας, αλλά να τον κρατήσουν για να λάβουν 0 ευρώ μετά; Σοβαροί να είμαστε. Καλή τύχη στο Νίκολα. Εξαιρετικός ψηλός, πολύ καλό παιδί, δέθηκε και αγαπήθηκε με ομάδα και συμπαίκτες.
ΥΓ3. Στην υπόθεση του Ντιλέινι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, όπως ήταν και εκείνο το tweet που έκανα πρόσφατα. Έχει οψιόν να βγει από το συμβόλαιό του με την Μπάρτσα μέχρι τις 22 του Ιούνη. Πιστεύω πως αυτό που έχει ως πρώτο στόχο είναι να μείνει, αλλά με επέκταση. Αν δεν του την δώσουν οι Καταλανοί, τότε στο μυαλό του έχει να φύγει και να υπογράψει διετές συμβόλαιο σε άλλη ομάδα. Μέχρι στιγμής ο Ολυμπιακός και το Μιλάνο έχουν εκφράσει ενδιαφέρον. Ό,τι ακριβώς έγραψα. Ενδιαφέρον δεν σημαίνει ούτε πως θα έρθει, ακόμα είναι νωρίς, ούτε πρόταση. Σημαίνει αυτό που λέει η λέξη: Ενδιαφέρον.
Ντιλέινι: “Υπάρχει ενδιαφέρον του Ολυμπιακού – Καμία επικοινωνία με Μπαρτζώκα”
ΥΓ4: Και είναι 100% αληθινή αυτή η πληροφορία, αφού ο Αμερικανός δέχτηκε request για call από άμεσο συνεργάτη του Γιώργου Μπαρτζώκα με τον οποίο γνωρίζεται από την εποχή της Λόκο. Μίλησαν, ρωτήθηκε αν και πως θα έβλεπε την προοπτική του Ολυμπιακού, απάντησε με τον αναμενόμενο τρόπο, ότι θέλει καλό συμβόλαιο με συγκεκριμένες εγγυήσεις και αυτό έχει συμβεί μέχρι τώρα. Πάμε παρακάτω.
ΥΓ5. Ποιος το περίμενε ότι θα ζήσουμε τέτοιες καταστάσεις; Τώρα, καταλαβαίνουμε περισσότερο από ποτέ πως το πιο σημαντικό είναι να έχεις τα βασικά. Ένα σπίτι, ανθρώπους που σε αγαπούν και αγαπάς και όλα τα άλλα έπονται. Πράγματα αυτονόητα στη ζωή μας, όπως να πάμε μια βόλτα, να δούμε τους γονείς μας και εκείνοι τα εγγόνια τους, έγιναν ξαφνικά… απαγορευμένα.
ΥΓ6. Για να σώσεις ή να βοηθήσεις μια πατρίδα, παλιά σου ζητούσαν να πας στο πόλεμο και ενδεχομένως να πεθάνεις νέος σε αυτόν. Τώρα, το να κάτσεις σπίτι με τις ανέσεις, το ίντερνετ, να έχεις και τη βόλτα και τον περίπατο, δεν το λες και… ηρωισμό. Είναι μια προπόνηση για το πως μπορείς να σέβεσαι τους πάντες και να είσαι υπεύθυνος. Η κοινωνική ενσυνείδηση είναι σπάνια πια στην εποχή του καναπέ και του χαζέματος από το scroll down και ειλικρινά ελπίζω αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση να αφήσει πέρα από τα πολλά αρνητικά για το παρόν και το μέλλον κάτι καλό, κάτι που ισοδυναμεί με ελπίδα για ένα πιο αληθινό και καλύτερο αύριο.
ΥΓ7. Μακάρι… Γιατί ναι μεν ο άνθρωπος είναι με διαφορά το πιο εκπληκτικό, το πιο έξυπνο και δημιουργικό ον στον πλανήτη, αλλά συνάμα είναι και το πιο άπληστο, αδίστακτο και ματαιόδοξο. Και όλη αυτή η ιστορία, ίσως είναι ένα “καμπανάκι”. Στην τελική ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον πλανήτη Γη και ό,τι χαρίζει σε αυτόν ισορροπία και “ανάσες”. Ο πλανήτης μια χαρά μπορεί να ζήσει και να βασιλεύσει χωρίς το ανθρώπινο είδος.
Δείτε λίγο τούτη τη διάσημη φωτογραφία και τη θέση της Γης πάνω σε αυτή. Πρώτα από όλα μπορείτε να την δείτε; Πως νιώθετε; Προσωπικά κάθε φορά που τη βλέπω σκέφτομαι πως όλοι μας, έξυπνοι, χαζοί, φτωχοί ή πλούσιοι, καλοί ή κακοί, δεν είμαστε δα και τόσο σπουδαίοι όσο νομίζουμε.
Ολοι ερχόμαστε και φεύγουμε και η ύπαρξή μας μπροστά στην αιωνιότητα είναι – δεν είναι μια σταγόνα στον Ωκεανό.
Περαστικές κουκίδες, που ζούμε όλοι πάνω σε μια… κουκίδα του σύμπαντος.
Υπό αυτό το πρίσμα, ελάχιστα διαφέρουμε ο ένας από τον άλλον, ανεξάρτητα από τις φιλοδοξίες μας, τις ματαιοδοξίες μας, τα… ταξικά και τα στερεότυπά μας.
Όλα αυτά μας τα θυμίζει και ο Κορονοϊός με ένα δικό του, ξεχωριστό τρόπο.
Ας γίνουμε, λοιπόν, πρώτα και πάνω από όλα για μας και τη ζωή μας, η καλύτερη εκδοχή του ανθρώπου που μπορούμε να είμαστε γιατί στην τελική, αυτό που θα μείνει για κάποια παραπάνω χρόνια από ότι εμείς στη ζωή και στη Γη, είναι όσα θα θυμούνται και θα λένε για μας και την ύπαρξή μας όσοι μας γνώρισαν.
Η καλύτερη κληρονομία που μπορούμε να αφήσουμε, είναι ένα θετικό στίγμα, ένα παράδειγμα και μια έμπνευση για όσους και όσα θα αφήσουμε πίσω μας.
Πηγή: Eurohoops
