Τώρα που όλοι στέκονται στον “καταστροφικό μπασκετικά” τελευταίο μήνα, έχει μεγάλη αξία να φωτιστεί η μεγάλη εικόνα και το κρίσιμο σταυροδρόμι που βρίσκονται οι Αγγελόπουλοι και η ομάδα. Γιατί η μεγάλη εικόνα, θα κρίνει το μέλλον.
Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ακόμα μια ήττα για τον Ολυμπιακό, η τέταρτη συνεχόμενη. Κάτι που έχει να συμβεί από το 2014. Από μια ομάδα που διαγράφει πιο σταθερή πορεία στην φετινή Ευρωλίγκα, διαθέτει περισσότερο ταλέντο και ως τώρα, γιατί έχει ακόμα δρόμο, δείχνει να καλύτερη συνοχή, χημεία και πιο ευδιάκριτους ρόλους για περισσότερους παίκτες, σε σχέση με τους κόκκινους.
Πρώτα από όλα χρειάζεται ψυχραιμία και καθαρό μυαλό. Ο Ολυμπιακός είναι πεσμένος στο πάτωμα. Ο αρχηγός και ηγέτης του τραυματίας. Ο υπαρχηγός περνάει τη πιο δύσκολη ψυχολογικά φάση της καριέρας του μετά από εκείνο τον τραυματισμό στη Μάλαγα που λίγο (ελάχιστα εκατοστά για την ακρίβεια) έλειψε να εξελιχθεί σε τραγωδία. Ο Μπλατ επίσης δεν είναι στα καλύτερά του και η αλήθεια είναι πως το θέμα με την μέση του τον επηρεάζει πλέον σε όλα και είναι ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ.
Οι πρόεδροι της ΚΑΕ, αδελφοί Αγγελόπουλοι επίσης διάγουν την πιο περίεργη εποχή της ηγεσίας τους στον μπασκετικό Ολυμπιακό, λόγω των οικογενειακών τους ζητημάτων και αυτό είναι επίσης ανθρώπινο.
Υπάρχει ένας συνδυασμός λόγων για τον οποίο το “φεγγάρι” που περνάει ο Ολυμπιακός είναι πολύ περίεργο και αγωνιστικά τον τελευταίο μήνα, πολύ κακό μπασκετικά. Κι έχει στοιχίσει.
Η ομάδα μέχρι πρότινος είχε θέσει τις βάσεις για να διεκδικήσει ως το τέλος με σοβαρές αξιώσεις την 4η ή την 5η θέση. Αυτό σήμαινε σειρά Playoffs χωρίς Ρεάλ, Φενέρ και ΤΣΣΚΑ αντιπάλους. Τουτέστιν, ο δρόμος για το φάιναλ φορ όχι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά ευδιάκριτος.
Μετά την βαθμολογική οπισθοχώρηση των 4 σερί ηττών, κακά τα ψέματα ο Ολυμπιακός ας κοιτάξει να προκριθεί, γιατί δεν έχει εύκολο πρόγραμμα. Τούτη τη στιγμή φαίνεται πως πάει από 6ος ως 8ος με την 7η θέση να μοιάζει πιο πιθανή με μια νορμάλ πορεία στις τελευταίες αγωνιστικές.
Τι σημαίνει αυτό; Πλέον, η οποιαδήποτε σκέψη για φάιναλ φορ περνάει από ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ.
Ας μην προτρέχουμε, όμως, το τάιμινγκ στην Ευρωλίγκα όλες τις πρόσφατες σεζόν πολλές φορές έχει αποδειχτεί πιο σημαντικό και από την ποιότητα!
Ποτέ δεν ξέρεις. Πέρυσι το ζευγάρωμα με την Ζαλγκίρις και με πλεονέκτημα έμοιαζε ιδανικό. Οι καλοί οιωνοί και ένα φαινομενικά όχι εύκολο, αλλά βατό έργο, μετατράπηκαν σε εφιάλτη.
Ας μείνουμε στο σήμερα και ας παραθέσω κάποιες σκέψεις που έχω ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας, αφού πρώτα γράψω λίγα αλλά ξεκάθαρα λόγια για το αγωνιστικό κομμάτι της αναμέτρησης με την Εφές.
Αυτή είναι η ιστορία του αγώνα
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε πάλι μουδιασμένος, η Εφές δυνατά. Μετά, προέκυψε το καλύτερο διάστημα ισορροπημένου και αρκετά καλού μπάσκετ που έχουμε δει από τους ερυθρόλευκους τον τελευταίο μήνα.
Που μεταφράστηκε με ένα σερί 17-0 και τον Ολυμπιακό να φτάνει ως το + 8 (18-26). Τι παρατηρήσαμε στα καλά μπασκετικά λεπτά της ομάδας του Μπλατ;
Πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας χωρίς πολλές τρίπλες, ικανοποιητική κίνηση μακριά από αυτή, ποιοτικές εκτελέσεις, ενέργεια, ολίγον από τρανζίσιον και ΑΜΥΝΕΣ.
Το θέμα είναι πως ακόμα και όταν η ομάδα επιτέλους βρήκε σφυγμό και φάνηκε να επανέρχεται στην μπασκετική κανονικότητα, τα λάθη την πλήγωναν. Τα φτηνά κατά κύριο λόγο σφάλματα έδωσαν την ευκαιρία στον αντίπαλο σε ένα διάστημα που ένιωσε αμφιβολία και ανασφάλεια, να βρει εύκολους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο και να πάει στα αποδυτήρια μπροστά (36-35). Σε ένα ημίχρονο από το οποίο ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να είχε κερδίσει περισσότερα πράγματα, είχε 7, διάολε, επτά περισσότερα λάθη από την Εφές!
Στο πρώτο ημίχρονο τα notes to remember ήταν αυτό το καλό διάστημα η προσπάθεια του Μιλουτίνοφ, η προσφορά του Βεζένκοφ σε μικρό χρόνο συμμετοχής και σίγουρα η εξαιρετική εικόνα του Ουέμπερ, που αντιστράφηκε στην επανάληψη.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός ξεκίνησε… απαράδεκτα με τις γνωστές παθογένειες. Με ένα σερί 11-2, οι παίκτες του Αταμάν ξέφυγαν γρήγορα με διψήφια διαφορά και σε 4,5 λεπτά μπάσκετ, οι Πειραιώτες έβαλαν ένα καλάθι όλο κι όλο…
Μετά “ξύπνησε” ο Στρέλνιεκς, σεβάστηκε για λίγο τον… εαυτό του, έδωσε πολύ σημαντικές λύσεις με δικά του Plays, χωρίς να δουλέψει η ομάδα ιδιαίτερα για τον Λετονό και έτσι ο Ολυμπιακός παρέμεινε κοντά.
Στα τελευταία δευτερόλεπτα της τρίτης περιόδου 1-2 κατοχές τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα δεν εξελίχθηκαν καλά, λίγο από ανεπάρκεια λίγο από συγκυρία και ήταν σημαντικό για τους γηπεδούχους που έκλεισαν το δεκάλεπτο στο + 7 (56-49).
Στο ίδιο μοτίβο και το ακροτελεύτιο δεκάλεπτο. Ο Ολυμπιακός προσπάθησε με μια τελευταία αντεπίθεση να απειλήσει και μείωσε σε 62-59. Με ένα σερί 6-0, καθαρά προϊόν της ποιότητας συγκεκριμένων μονάδων της Εφές, το σκορ πήγε στο 68-59 κι εκεί ουσιαστικά τελείωσαν όλα, σε ότι αφορά την υπόθεση νίκη.
Τεράστια πληγή η περιφερειακή άμυνα
Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή ο Ολυμπιακός είχε ΤΡΟΜΕΡΟ πρόβλημα στις άμυνες αλλαγών, απέναντι αρχικά στον Μίσιτς και στη συνέχεια στον Λάρκιν. Η περιφερειακή άμυνα παραμένει μια τεράστια πληγή, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, πολύ μεγαλύτερη και επιζήμια από την άμυνα στο ποστ.
Σε ένα ματς 75 πόντων για τους νικητές η περιφέρεια του Αταμάν “γέννησε” 39 πόντους και 19 ασίστ, σε μια βραδιά που ο Μπομπουά, ένας κομβικής σημασίας παίκτης που έχει “φάει” τον ρόλο του Λάρκιν φέτος, έμεινε άποντος! Αχ, αυτή η έλλειψη αθλητικότητας…
Τι έχει να κρατήσει η ομάδα από το δεύτερο ημίχρονο; Οχι πολλά πράγματα. Το ξέσπασμα του Στρέλνιεκς ίσως και εκεί τελειώνει η ιστορία.
Λίγο Brainstorming τώρα
* Στις 4 σερί ήττες που ουσιαστικά εκτροχιάζουν την πορεία του Ολυμπιακού και δυσκολεύουν αφάνταστα τον στόχο του φάιναλ φορ, οι κόκκινοι έχουν μέσο όρο 64.8 πόντους στην επίθεση!!! Και αν εξαιρέσουμε την Φενέρ, απέναντι σε Μπάρτσα, Μακάμπι και Εφές, ο Ολυμπιακός κατέβασε αισθητά την παραγωγικότητα που έχουν κατά μέσο όρο οι αντίπαλοί του! Τι σημαίνει αυτό; Υπάρχουν πάρα πολλές επί μέρους λεπτομέρειες που κρίνουν αποδόσεις και παιχνίδια, αλλά στη μεγάλη εικόνα ο λόγος που ο Ολυμπιακός εκεί που κοιτούσε το πλεονέκτημα, πλέον ίσως ζοριστεί να προκριθεί, είναι η ΕΠΙΘΕΣΗ!
Είναι κάτι που λίγοι περίμεναν, όταν υπέγραψε ο Μπλατ και όλοι μας λανσάραμε ως μεγαλύτερη αλλαγή της νέας εποχής την επιδίωξη ενός Ολυμπιακού που θα παίζει πιο γρήγορα, πιο σύγχρονα, πιο θεαματικά και με περισσότερο σκορ στην επίθεση. Τελικά, οδεύοντας προς το Μάρτη όπως σωστά παρατήρησε ο συνάδελφος στο Eurohoops Στέλιος Τορομανίδης χαριτολογώντας, πάτησε το κουμπί “αυτόματο Σφαιρόπουλος”! Κι αυτό δεν είναι μομφή ούτε προς τον Γιάννη, ούτε προς τον Μπλατ. Είναι η πραγματικότητα του μπάσκετ που βλέπουμε από τον Ολυμπιακό εδώ και καιρό.
Το επιβεβαίωσε ο κόουτς σε δηλώσεις του στα παιδιά του Eurohoops Turkey: Μπλατ: “Έχουμε πρόβλημα στο σκορ, πρέπει να επιστρέψουμε στις νίκες”
* Ο Ολυμπιακός πήγαινε για πλεονέκτημα ή 5η θέση και πλέον καλό είναι να κάνει Focus στο να προκριθεί. Γιατί αν περάσει, όπως τα έκανε, μια εκ των τριών μεγαθηρίων και τελευταίων πρωταθλητών Ευρώπης με μειονέκτημα έδρας θα συναντήσει στα Playoffs.
* Βέβαια αν απομονώσουμε την ποιότητα του ρόστερ, το μπάτζετ και άλλα προβλήματα που ταλανίζουν την ομάδα και σκεφτούμε χωρίς συναίσθημα, για κάπου… εκεί αξίζει μπασκετικά ο Ολυμπιακός, για 6-8 στη κανονική περίοδο.
* Απλά, εμείς μάθαμε να κρίνουμε με κριτήριο το πρόσφατο παρελθόν και να θεωρούμε αυτονόητες τις υπερβάσεις. Κι από ένα σημείο και μετά νιώθω πως το λάθος της διοίκησης είναι πως έπεσε σε αυτή τη λούμπα και θεώρησε πως κάθε σεζόν μπορεί να συμβαίνει το ίδιο, παρότι η ποιότητα πέφτει και ο ανταγωνισμός αυξάνεται, όπως και η αξία άλλων συνδιεκδικητών στην Ευρωλίγκα.
Και τώρα τι γίνεται;
Η δική μου διαίσθηση μου λέει πως ο Ολυμπιακός θα συνέλθει. Αυτό δεν σημαίνει πως θα πάει στη Βιτόρια ντε και καλά.
Εννοώ πως θα παίξει ξανά πιο θελκτικό μπάσκετ, θα πατήσει ξανά γερά στο γήπεδο, θα δώσει καλές στιγμές στο κόσμο του.
Το ταμείο του τέλους δεν μπορώ να το προβλέψω, αλλά ξέρετε κάτι; Γνωρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις στον Ολυμπιακό, στο δικό μου μυαλό δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα το αν θα πάει φάιναλ φορ.
Έτσι κι αλλιώς το κύπελλο το έχασε και το πρωτάθλημα αν δεν έχουμε καμία απρόσμενη εξέλιξη και μεταστροφή συμπεριφοράς και στρατηγικής είτε από τον Ολυμπιακό, είτε από ΕΟΚ/ΚΕΔ/Πολιτεία, δεν θα το διεκδικήσει καν!
Το πιο σημαντικό πράγμα;
Να γίνει ξεκαθάρισμα, επαναξιολόγηση της κατάστασης και να αποφασίσουν ΠΡΩΤΟΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΒΙΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΙ τι θέλουν, τι ζητάνε, τι μπορούν να κάνουν και ποιο είναι το πλάνο και οι στόχοι σε πλάνο ΠΕΝΤΑΕΤΙΑΣ.
Με τον Βασίλη στα 37, τον Πρίντεζη στα 34, τον Μάντζαρη – τουλάχιστον με Μπλατ – να μην δείχνει πως έχει μέλλον στην ομάδα, τον Μπόγρη σε συγκεκριμένο ρόλο, τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού κορμού που μπορούν να υπολογίζονται σε βάθος πενταετίας είναι ο Παπανικολάου, o Αγραβάνης και ο Βεζένκοφ που είναι Βούλγαρος, αλλά έχει ελληνικό διαβατήριο.
Ο Ολυμπιακός, κύριοι, είναι σε μια φάση που ο Ελληνικός κορμός στερείται ιδιαίτερης προοπτικής και όλα τα χρόνια που άλλαξε η ιστορία του συλλόγου, το DNA της ομάδας ξεκινούσε από τον ελληνικό κορμό.
Καλά, οι ξένοι στο Back2back ήταν ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ από τους τωρινούς και σε ποιότητα και σε νοοτροπία και τσαγανό (υπάρχουν και εξαιρέσεις φυσικά) και τότε υπήρχε και Σλούκας.
Ο μοναδικός Έλληνας γκαρντ που μπορεί να λειτουργήσει ως Game Changer στον Ελληνικό κορμό, αλλά και απέναντι στον αντίστοιχο ισχυροποιημένο του Παναθηναϊκού.
Αλήθειες να λέμε.
Για μένα, λοιπόν, ΝΑΙ να τα δώσουν όλα όλοι για ό,τι καλύτερο φέτος, αλλά το ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΑΜΕΣΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ το θεωρώ το Α και το Ω και πολύ πιο σημαντικό από το να ολοκληρωθεί μια σεζόν με καλές ή μέτριες εντυπώσεις, από τη στιγμή που το να κατακτήσει ο Ολυμπιακός την Ευρωλίγκα μοιάζει από τρομερά δύσκολο ως απίθανο μπασκετικά.
Όλα τα έχουμε δει στο μπάσκετ, ναι, ισχύει. Πρέπει να κρίνουμε, όμως, με βάση την λογική. Ούτε με γνώμονα το παρελθόν και την παρελθοντολαγνεία, ούτε με βάση τι έγινε το 2011-2.
Αυτή η σεζόν μπορεί να υπάρξει 1 στα 1000 και όσοι ήταν τότε στον Ολυμπιακό ξέρουν πολύ καλά τι εννοώ.
Συμπέρασμα: Οι Αγγελόπουλοι πρέπει να πάρουν ΜΕΓΑΛΕΣ αποφάσεις. Πρώτα να αποφασίσουν οι ίδιοι για τις επιθυμίες, τις προσδοκίες και τι μπορούν να θυσιάσουν από εδώ και πέρα για τον Ολυμπιακό.
Οταν κάθε χρόνο χάνεις χρήματα, θυσία είναι. Η αλήθεια να λέγεται χωρίς να μας εμποδίζει στη κριτική για τους λάθους χειρισμούς των προέδρων.
Οταν ολοκληρώσουν αυτή την διαδικασία, τότε όλα τα άλλα θα έρθουν.
Το θέμα είναι να πράξουν ρεαλιστικά, υπεύθυνα ΚΑΙ αποφασιστικά. Έχουν προσφέρει πάρα πολλά. Απροσδιόριστα πολλά, ειλικρινά.
Η ζωή συνεχίζεται, όμως, ο Ολυμπιακός είναι καράβι μεγάλο και βαρύ.
Hρθε η ώρα να χαράξουν το ΜΕΛΛΟΝ σε όλα τα μέτωπα χωρίς να επηρεάζονται από επιτυχίες του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ, που σε μεγάλο βαθμό προέκυψαν γιατί η ομάδα είχε ένα εκπληκτικό ελληνικό κορμό στο πικ του και κάποιους ξένους (Χαινς, Λο) με πόδια αμερικάνικα και ψυχές ελληνικές (Sic).
Υπάρχει η μικρή εικόνα. Και η μεγάλη. Ο Ολυμπιακός τώρα υποφέρει γιατί πολλές φορές έχει πράξει σκεπτόμενος την μικρή εικόνα και έχει αψηφίσει την δύναμη της μεγάλης.
Που αν δεν την σεβαστείς, θα έρθει να σε βρει κατάμουτρα και να σε χαστουκίσει.
Η φροντίδα της μεγάλης εικόνας με πλάνο, όραμα, τεχνογνωσία, ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, και ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ (κλειδιά τα δύο τελευταία) θα φέρει την κάθαρση στον Ολυμπιακό και μετά (και) το κάρμα θα δουλέψει υπέρ του.
Αν ο Ολυμπιακός συνεχίζει να παραμένει στάσιμος ενώ βασικά συστατικά του όλου παζλ φθίνουν, θα έρθουν και πολύ χειρότερες μέρες.
Είναι μια επιλογή. Η μεγάλη εικόνα του μέλλοντος και η φροντίδα της.
Όλα τα άλλα είναι να έχουμε να λέμε, αλλά όσα και να λέμε, η αλήθεια μπασκετική και ΜΗ, θα έρχεται αργά ή γρήγορα στην επιφάνεια.
ΥΓ1: Από τη στιγμή που θα έχανε και θα πήγαινε στο -3 από την Εφές, δεν νομίζω πως είχε μεγάλη σημασία αν ο Ολυμπιακός θα κρατούσε ή όχι το +7 του πρώτου αγώνα. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν καταλαβαίνω γιατί στα 25 δευτερόλεπτα και στο -8, ο Ολυμπιακός δεν πήγε για πολύ γρήγορο τρίποντο, να εξαντλήσει έστω και το 0.5% να ανατρέψει την κατάσταση. Μετά το τάιμ άουτ, είδαμε ένα Play με τον Στρέλνιεκς και ξεκάθαρη επιδίωξη να “φάει” το χρόνο, να βάλει ένα σουτ και να προστατεύσει την διαφορά η ομάδα. Για ποιο λόγο; Άποψή μου, ο κόουτς Μπλατ κυνήγησε κάτι που δεν είχε αξία.
ΥΓ2. Μιλώντας για τον κόουτς και με αφορμή το σημερινό γεγονός της αδιαθεσίας του, το πρόβλημα στη μέση του είναι τεράστιο. Υποφέρει ο άνθρωπος σε τέτοιο βαθμό, που επηρεάζονται τα πάντα στη ζωή του, ακόμα και στη δουλειά του. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να βελτιωθεί η κατάστασή του, γιατί πραγματικά ταλαιπωρείται.
ΥΓ3. Τα πρώτα δείγματα του Ουέμπερ είναι θετικά, ότι ακριβώς είχατε διαβάσει στην ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο Eurohoops με την υπογραφή του Κωνσταντίνου Πανά. Πρέπει να περιμένουμε, πάντως. Να προσαρμοστεί, να πάρει χρόνο και όταν επιστρέψει ο Σπανούλης, μετά να δούμε την διαχείριση σε ρόλους και ροτέσιον.
ΥΓ4. Πιο αδικημένος παίκτης σε χρόνο συμμετοχής και ρόλο από τον Βεζένκοφ, δεν υπάρχει στον Ολυμπιακό. Με βάση, πάντα, την εικόνα του στις προπονήσεις.
ΥΓ5. Κάτι πρέπει να γίνει και στα Forward. Αυτή τη στιγμή, Τουπάν και Τίμα μαζί δεν παίζουν για ένα παίκτη… Ο Παπανικολάου θα ανέβει ξανά.
ΥΓ6. Ο Πρίντεζης ξέρει καλύτερα από όλους τις αλήθειες. Και την δικιά του και της ομάδας. Να βρει τρόπο να ξεπεράσει το σοκ που υπέστη, να μετρήσει ανθρώπους γύρω του, να λύσει το προβληματάκι υγείας που τον ταλαιπωρεί τις τελευταίες μέρες και να ΑΦΟΣΙΩΘΕΙ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ. Εχει δουλέψει πολύ ατομικά από τον Ιούλιο και μετά, οφείλει πρώτα από όλα στον εαυτό του να σκληρύνει και να ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ.
ΥΓ7. Θα “σκάσει” κι άλλη μεγάλη βόμβα αργά ή γρήγορα. Πολύ μεγάλη, που θα προκαλέσει τριγμούς και πρωτόγνωρες καταστάσεις το καλοκαίρι.
Πηγή eurohoops.net
