Η αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο δεν είναι καν είδηση. Είδηση θα ήταν το αντίθετο, αφού η πανδημία καθιστά απαγορευτική την ιδέα συγκέντρωσης χιλιάδων φιλάθλων και αθλητών στην ίδια πόλη και την επιστροφή στις πατρίδες τους – με ή χωρίς ιό.
Απαγορευτική ήταν η ίδια η αισιοδοξία, αφού ένα τετράμηνο παραείναι σύντομο χρονικό διάστημα για να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Πόσο μάλλον για τους αθλητές των Παραολυμπιακών Αγώνων, που ντε φάκτο ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες!
Η αναβολή δημιουργεί τεράστια προβλήματα στο ήδη βεβαρημένο αθλητικό καλεντάρι, καθώς και απώλεια στήριξης σε μία οικονομία (την ιαπωνική) που έχει επενδύσει δισεκατομμύρια στο όψιμο «ολυμπιακό ιδεώδες».
Πανάκριβες χορηγίες και τηλεοπτικά συμβόλαια έμειναν μετέωρα, όπως και προγράμματα σχετικά με την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων αμέσως μετά τους Αγώνες (π.χ. για τα σπίτια του Ολυμπιακού Χωριού που πρόκειται να πουληθούν σε ιδιώτες).
Ωστόσο, «αθάνατοι» και Ιάπωνες είχαν το μαχαίρι στον λαιμό. Οι απειλές για μποϊκοτάζ απειλούσαν τους Αγώνες με φιάσκο, το οποίο θα ναρκοθετούσε τις προσωπικές φιλοδοξίες τόσο του Ιάπωνα πρωθυπουργό Σίνζο Άμπε όσο και του προέδρου της ΔΟΕ Τόμας Μπαχ.
Οι κορόνες για την «υγεία των αθλητών και των φιλάθλων» θα είχαν αξία εάν έπεφταν στο τραπέζι του διαλόγου εξαρχής και όχι υπό το βάρος των αντιδράσεων.
Όσο για την προετοιμασία και την προκριματική διαδικασία των αθλητών, όλα ξεκινούν από την αρχή. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα ισχύσουν τα ήδη σφραγισμένα εισιτήρια, τα οποία υπολογίζονται στο 57% του προβλεπόμενου συνόλου των αθλητών.
Το 2021 δεν έχει ποδοσφαιρικό Μουντιάλ ούτε Χειμερινή Ολυμπιάδα, αλλά δεν παύει να είναι μία ασφυκτικά γεμάτη χρονιά.