Μπορεί ο τρόπος που χάθηκε το χρυσό μετάλλιο στο Τόκιο να στοιχειώνει ακόμα τον Θοδωρή Βλάχο και την ομάδα του, αλλά με τον βασικό κορμό αναλλοίωτο υπόσχονται ότι θα προσπαθήσουν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν και στο Παρίσι
Οταν η γαλανόλευκη αυλαία των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο έκλεισε η γιρλάντα της είχε χρώμα ασημί. Η εθνική αντρών της υδατοσφαίρισης έπεσε τελευταία στο βαθύ νερό των μεταλλίων και αναδύθηκε φορώντας αργυρό μετάλλιο στο στήθος, ξορκίζοντας τα φαντάσματα ουκ ολίγων αποτυχιών, βραβευμένη με το πολύτιμο μέταλλο που επί δεκαετίες ονειρευόταν. Επέστρεψε στην Ιαπωνία δύο χρόνια αργότερα για να παίξει έναν ακόμη παγκόσμιο τελικό και να τον χάσει κι αυτόν, στα πέναλτι μάλιστα, απέναντι στην Ουγγαρία.
Δεύτερη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, δεύτερη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φουκουόκα. Η… έτερη «επίσημη αγαπημένη», αυτή που δεν έλειψε ποτέ από κοντά μας, ταξίδεψε στο Παρίσι για να ντύσει τη σημαία με χρυσάφι.
Η χαμένη ευκαιρία
Την τελευταία φορά που η εθνική αντρών του πόλο απουσίασε από ολυμπιακό ραντεβού (Μόντρεαλ 1976), ο προπονητής Θοδωρής Βλάχος ήταν μόλις 7 ετών και οι σημερινοί παίκτες του αγέννητοι. Εκείνο το αχρείαστο τάιμ άουτ, 37 δευτερόλεπτα πριν από το φινάλε του παγκόσμιου πρωταθλήματος όταν η ελληνική ομάδα ξεχυνόταν σαν ταχύπλοο στην αντεπίθεση με παίκτη παραπάνω, στοιχειώνει μέχρι σήμερα τον ύπνο του ομοσπονδιακού προπονητή. Η ευκαιρία χάθηκε και οι Ούγγροι κέρδισαν τον τελικό στο πέναλτι.
Η ελληνική «σετεμπέλο», που για τις ανάγκες της γαλλόφωνης ολυμπιάδας μετονομάστηκε σε «μπελ εκίπ» (η ωραία ομάδα) τερμάτισε έκτη το 2016 στο Ρίο, ένατη το 2012 στο Λονδίνο, έβδομη το 2008 στο Πεκίνο. Στους δικούς μας Αγώνες, το 2004, έπαιξε για το χάλκινο μετάλλιο αλλά το έχασε από τους Ρώσους κάτω από τον έναστρο ουρανό του ΟΑΚΑ, την ίδια ώρα που τα κορίτσια μας πανηγύριζαν πάνω στο δεύτερο σκαλί του βάθρου. Δέκατη στη Βαρκελώνη και στο Σίδνεϊ, έκτη το 1996 στην Ατλάντα, η ελληνική ομάδα των αντρών έχει φτάσει μόνο δύο φορές στην τετράδα.
Στο Τόκιο, όμως, η τελική ευθεία του ολυμπιακού τουρνουά, μετά τις μεγάλες νίκες επί Αμερικανών, Μαγυάρων και Ιταλών, βρήκε τους διεθνείς μας σε ημιάγρια κατάσταση: 10-4 τους ατυχείς Μαυροβούνιους στον προημιτελικό, 9-6 την αποσβολωμένη Ουγγαρία στον ημιτελικό. Οι Σέρβοι αποδείχθηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο στη μάχη του τίτλου (10-13). Οι πολίστες μας παρέλασαν στην τελετή λήξης στολισμένοι με τα μετάλλια και με το χλωριούχο νερό να στάζει ακόμη από τα κορμιά τους.
«Πάνω σε αυτό τον μικρό ασημένιο δίσκο καθρεφτίζεται το όνειρο της ζωής μου» έλεγε τότε στο Documento o αρχηγός Γιάννης Φουντούλης με την ελληνική σημαία στα χέρια. «Είμαστε καλοί στη διαχείριση των συναισθημάτων. Σε ένα τουρνουά όπου κάθε δύο μέρες παίζεις ντέρμπι πρέπει να αποβάλεις αμέσως τη χαρά και τη λύπη. Δεν επιτρέπεται η χαλαρότητα ούτε η απογοήτευση. Προχωρήσαμε βήμα βήμα και χωρίς συναίσθημα».
«Πλήρης και υγιής»
Η ομάδα του Τόκιο ήταν σχεδόν ίδια με τη φετινή, ο σκληρός πυρήνας της τουλάχιστον: Ζερδεβάς, Αργυρόπουλος, Βλαχόπουλος, Γεννηδουνιάς, Παπαναστασίου, Σκουμπάκης, Φουντούλης. Στο νερό του Aquatics Center του Παρισιού και της Λα Ντεφάνς (όπου θα διεξαχθούν οι τελικοί) θα πέσουν και οι Κάκαρης, Καλογερόπουλος, Παπανικολάου, Νικολαΐδης, Γκίλας, Τζωρτζάτος.
Ο Βλάχος τονίζει ότι η ομάδα είναι πλήρης, αισιόδοξη «και, επιτέλους, υγιής». Οι εμφανίσεις της εθνικής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα (5η) και στο Ευρωπαϊκό του Ζάγκρεμπ (ξανά 5η) άγγιζαν τα όρια του απογοητευτικού, αλλά ο ομοσπονδιακός προπονητής αντιμετώπισε τις δύο διοργανώσεις ως τουρνουά προετοιμασίας ενόψει των Αγώνων του Παρισιού. «Δεν κρυβόμαστε, οι στόχοι μας είναι υψηλοί» τονίζει. «Μακάρι να κλείσουμε και αυτή την ολυμπιάδα μετρώντας τα σκαλοπάτια του βάθρου, αλλά προς το παρόν κοιτάζουμε μόνο το εναρκτήριο ματς και την πρώτη φάση. Σε έναν όμιλο πέντε διαδοχικών αγώνων, μπορεί να συμβούν τα πάντα».
Ο αποψινός αγώνας με τη Ρουμανία θα εξελιχθεί εκτός απροόπτου σε προθέρμανση, αλλά στις επόμενες γωνίες κρύβονται, ανά διήμερο, το Μαυροβούνιο, οι ΗΠΑ, η Κροατία, η Ιταλία. Οι τέσσερις από τις έξι ομάδες θα προκριθούν στα «χιαστί» προημιτελικά όπου γαία πυρί μιχθήτω. Οπως και για τις γυναίκες που ξεκίνησαν χτες τη δική τους προσπάθεια.
