Παρά την αισιοδοξία που προσπαθεί να δείξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, η κατάσταση συνεχίζει να γίνεται όλο και χειρότερη.
Το όχι και τόσο σοσιαλίζoν ΙΟΒΕ στην τελευταία του έκθεση αποκαλύπτει ότι ο δείκτης οικονομικής συγκυρίας μειώνεται συνεχώς, κάτι που σημαίνει ότι νοικοκυριά και επιχειρήσεις δεν βλέπουν το φως στην άκρη του τούνελ. Κάτι βέβαια που το νιώθει εδώ και μήνες η ελληνική κοινωνία αλλά δεν μπορούν να αισθάνονται οι «σοφοί» του Κυριάκου.
Αν βαθύνουμε μάλιστα τη ματιά μας στους επιμέρους δείκτες, μαύρο σκοτάδι επικρατεί παντού καθώς βιομηχανία και κατασκευές πέφτουν ενώ η καταναλωτική εμπιστοσύνη τείνει στην άβυσσο. Και ενώ τα μόνα χαζοχαρούμενα πρόσωπα για την οικονομική κατάσταση της χώρας τα βλέπει κανείς στους υπουργούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έρχεται ο ΟΟΣΑ να προτείνει σε έκθεσή του για την περιφερειακή πολιτική (που προβάλλεται ως πιλότος για τη διάθεση των κονδυλίων του επόμενου ΕΣΠΑ) κάτι που προτείνει η Αριστερά στην Ελλάδα εδώ και χρόνια: την αναδιάρθρωση του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας που εστιάζεται στον αγροτικό και διατροφικό τομέα, στις συνεργασίες μεταξύ των δημοτικών και περιφερειακών κοινοτήτων και στην ανάπτυξη του τουρισμού αλλά σε τοπικό επίπεδο.
Μάλιστα κάνει και μια δραματική για την κοινωνία πρόβλεψη.
Αν η Αττική, στην οποία έχει συγκεντρωθεί το ήμισυ του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, αναπτυχθεί τα επόμενα χρόνια με 5% τον χρόνο, θα χρειαστούν οκτώ χρόνια για να γυρίσει η χώρα στα προ κρίσης επίπεδα, ενώ αν αναπτύσσεται με 2% ανά χρόνο, θα χρειαστούν 15 χρόνια. Είναι πλέον αυταπόδεικτο ότι μία κυβέρνηση δεν μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση, ειδικά όταν πλασάρει ως λύση την έκθεση Πισσαρίδη. Και αυτή είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.
