Έπειτα από μήνες διαφωνιών για το ζήτημα της μεταρρύθμισης της ευρωζώνης, Παρίσι και Βερολίνο βρίσκονται πλέον «πολύ κοντά» σε συμφωνία για το ζήτημα αυτό, όπως ανέφερε το βράδυ του Σαββάτου ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Μπούνο Λεμέρ.
«Η συμφωνία είναι πλέον πάρα πολύ κοντά», τόνισε ο Λεμέρ μέσω Twitter, αναφερόμενος στις συνομιλίες που είχαν για το ζήτημα με τον Γερμανό ομόλογό του Όλαφ Σολτς στο Αμβούργο.
Ο υπουργός πρόσθεσε πως ελπίζει ότι η συμφωνία θα οριστικοποιηθεί κατά το κοινό υπουργικό γαλλογερμανικό υπουργικό συμβούλιο κοντά στο Βερολίνο, στο οποίο θα συμπροεδρεύσουν η γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ και ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.
Ο τελευταίος ήταν αυτός που διατύπωσε φιλόδοξες προτάσεις για την επανίδρυση της ευρωζώνης και επί μήνες η Γερμανία βραδυπορούσε όσον αφορά το ζήτημα, καθώς το Βερολίνο φοβάται ότι θα κληθεί να σηκώσει χρηματικά βάρη για λογαριασμό άλλων χωρών μελών, ότι δηλαδή θα υπάρξει αμοιβαιοποίηση χρέους στην οικονομική και νομισματική ένωση.
Ο γάλλος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών δεν έδωσε λεπτομέρειες για τα σημεία στα οποία υπήρξε σύγκλιση.
Αλλά λαμβανομένων υπόψη πρόσφατων τοποθετήσεων των δύο κυβερνήσεων, σκιαγραφείται τουλάχιστον η δημιουργία ενός προϋπολογισμού της ευρωζώνης αφιερωμένου στις επενδύσεις.
Η Γερμανία πάντως εννοεί να περιοριστεί το αποθεματικό αυτού του ταμείου σε μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ο Μακρόν ήθελε να ανέρχεται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ.
Το ταμείο στήριξης των κρατών της ευρωζώνης με προβλήματα κρατικού χρέους, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ), θα δει τις αρμοδιότητές του να διευρύνονται. Θα μπορεί έτσι να χορηγεί δάνεια σε χώρες που αντιμετωπίζουν κρίσεις εξαιτίας εξωγενών παραγόντων (π.χ. στην Ιρλανδία σε περίπτωση που βιώσει μια κρίση εξαιτίας του Brexit).
Δεν αναμένεται μολαταύτα να μετατραπεί στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, όπως ήθελε η Γερμανία, καθώς η Γαλλία αρνείται να δεχθεί αυτή την πρόταση για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο προστριβών ή διενέξεων με το ΔΝΤ, σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο. Αντιστρόφως, το Βερολίνο απορρίπτει την ιδέα να οριστεί υπουργός Οικονομικών της ευρωζώνης ή να δημιουργηθεί Βουλή της ευρωζώνης.
Οι δύο κυβερνήσεις αποκλίνουν επίσης ως προς την τραπεζική ένωση, σχέδιο με σκοπό την καλύτερη προστασία της ευρωζώνης από κρίσεις που ενδέχεται να πυροδοτήσει ο χρηματοοικονομικός τομέας.
Το Παρίσι θα ήθελε να δημιουργηθεί χωρίς καθυστέρηση ένας κοινός μηχανισμός εγγύησης των καταθέσεων των πελατών των τραπεζών όλης της ευρωζώνης. Το Βερολίνο αντιθέτως απαιτεί οι τράπεζες, σε εθνικό επίπεδο, να εξυγιάνουν πρώτα τους λογαριασμούς και τα βιβλία τους.
