Από την επίθεση των ΜΑΤ στους φοιτητές που διαδήλωναν την Πέμπτη το μεσημέρι έξω από το ΑΠΘ και την παραλίγο δολοφονική ευθεία βολή του ματατζή στον φοιτητή των ΤΕΦΑΑ που γλίτωσε τη ζωή του από τύχη υπάρχουν πολύ φωτογραφικό υλικό και αρκετά βίντεο. Γνωρίζουμε λοιπόν πέραν πάσης αμφιβολίας και ότι η επίθεση των ΜΑΤ ήταν αναίτια και ότι δεν υπήρξαν μάχες σώμα με σώμα και ότι η ρίψη της κρότου λάμψης ήταν ευθεία και γι’ αυτό δολοφονική και ανεπίτρεπτη.
Και εδώ, βάσει αυτών των στοιχείων που ο καθένας μπορεί εύκολα να βρει στο διαδίκτυο, αρχίζει το πολιτικό πρόβλημα: η επιχείρηση απόκρυψης της αλήθειας και κατασκευής βολικών ψεμάτων που σχεδιάστηκε στα υπόγεια του Μαξίμου και εκτυλίχτηκε με τη βοήθεια θεσμικών και παραθεσμικών παραγόντων και των εκπροσώπων αυτής της συστημικής διαπλοκής στα πετσωμένα ΜΜΕ.
Ολοι αυτοί, από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη μέχρι τον γενικό γραμματέα των ειδικών φρουρών, τον γνωστό τηλεπαραθυράτο Στράτο Μαυροειδάκο, περιλαμβανομένου του αρμόδιου υπουργού Τάκη Θεοδωρικάκου, ενορχηστρωμένα, σε πείσμα των στοιχείων και της αλήθειας, προσπάθησαν να μας πείσουν ότι οι φοιτητές είναι τραμπούκοι που επιτέθηκαν στους ματατζήδες και ότι είναι λογικό «σε τέτοιες καταστάσεις» να ρίχνονται ευθείες βολές και όποιον πάρει ο χάρος.
Ολοι αυτοί, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο ένστολο που θέλει να είναι «λυμένα» τα χέρια του και να μην υπακούει σε νόμους και κανονισμούς, προσπαθούν με την παραποίηση των γεγονότων και την αντιστροφή της πραγματικότητας να διαμορφώσουν ένα «δικό τους κράτος» που θα εξυπηρετεί τους «δικούς τους» και τα συμφέροντά τους και θα στοχοποιεί αρχικά, θα χτυπάει στη συνέχεια και θα περιθωριοποιεί τελικά όλους τους «άλλους».
Ενα κράτος σαν κι αυτό που περιέγραφε ο Βορίδης όταν ακόμη ντρεπόταν να το πει φωναχτά ο Μητσοτάκης: αυτό που επιχειρούν να στήσουν με «παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία». Αυτό υλοποιούν και με τους «νέους» νόμους-πλαίσιο και με την προσπάθεια «κανονικοποίησης» της καταστολής και με την τοποθέτηση της νεολαίας αλλά και όσων μεγαλύτερων διαφωνούν και το εκφράζουν στον ρόλο του εχθρού που «επιτίθεται» και πρέπει να τιμωρείται με όποιον τρόπο κρίνουν αυτοί κάθε φορά πιο πρόσφορο.
Το γάντζωμά τους στην εξουσία, πέραν των πετσωμένων ΜΜΕ που ήδη στοιχήθηκαν και των επιθέσεων σε όλους τους άλλους που επιμένουν ότι «η δημοσίευσις [και όχι η απόκρυψη και η διαστρέβλωση] είναι η ψυχή της δικαιοσύνης», προϋποθέτει και τον έλεγχο των social media και αυτό ετοιμάζεται με τις πρωθυπουργικές αναφορές στον «πόλεμο του πληκτρολογίου».
Γιατί ο Μητσοτάκης δεν ξεχνά ότι τα κοινωνικά δίκτυα τον έκαναν σκαμπρόζικο τραγούδι και επιθεωρησιακό νούμερο. Και δεν θέλει να ξαναγίνει. Ειδικά τώρα που η πολιτική του αποκαλύπτεται αδιέξοδη και επικίνδυνη για όλους πλην των «ημετέρων».
