Στη Βραζιλία ο υπουργός Παιδείας Κάρλος Ντεκοτέλι παραιτήθηκε γιατί εντοπίστηκε να γράφει ψέματα στο βιογραφικό του. Στην Ισπανία η υπουργός Υγείας Κάρμεν Μοντόν παραιτήθηκε γιατί υπήρξε δημοσίευμα που εντόπιζε παρατυπίες στο μεταπτυχιακό της. Στην Αυστραλία ο πρωθυπουργός της Νότιας Ουαλίας Μπάρι Ο’ Φάρελ παραιτήθηκε γιατί είχε λάβει δώρο ένα ακριβό μπουκάλι κρασί. Στο Περού η υπουργός Εξωτερικών Ελίζαμπεθ Αστέτε.
Για όσους δεν καταλαβαίνουν ή δεν ανησυχούν, ο Μητσοτάκης κατασκευάζει ένα καθεστώς τετελεσμένων στο οποίο όσοι αντιδρούν θα βαρεθούν να το κάνουν γιατί δεν ιδρώνει το αυτί του. Αναπαράγει ένα ιστορικό μοτίβο τυράννων στο οποίο o «εκλεκτός» (ακόμη και αν η Ιστορία αποδείξει πως τελικώς ήταν ένας βλάκας) μπορεί να επικρατήσει γιατί ανατρέπει τους κανόνες και κυρίως αυτόν της ηθικής έχασε το αξίωμά της γιατί αποκαλύφθηκε πως έκανε εμβόλιο για την Covid προτού εμβολιαστεί το υγειονομικό προσωπικό της χώρας.
Μόλις τον προηγούμενο μήνα ο υπουργός Υγείας της Βρετανίας Ματ Χάνκοκ παραιτήθηκε όταν δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες που τον έδειχναν να φιλά μια σύμβουλό του. Ο λόγος της παραίτησης του Χάνκοκ δεν ήταν η συζυγική απιστία, αλλά η εικόνα που έδινε στον κόσμο πως δεν τηρεί τα μέτρα ασφαλείας σε καιρό πανδημίας. Υπάρχουν αρκετά τέτοια παραδείγματα τα οποία δείχνουν πως στην πολιτική αναμφίβολα δεν είναι όλα τίμια και ηθικά, αλλά όταν αποκαλυφθεί ότι δεν είναι, η μοναδική λύση είναι η αποχώρηση. Είναι σημαντικό όταν αποκαλύπτεται πως οι πολιτικοί είναι παραβατικοί να μη χρεώνεται η πολιτική ότι αποδέχεται την παραβατικότητα. Ακόμη και αν όλο αυτό γίνεται υποκριτικά, έχει τη σημασία του και μπορεί να συντηρεί την πολιτική στο ηθικό βάθρο που επικαλείται.
Στην Ελλάδα, μία εβδομάδα αφότου αποκαλύφθηκε πως ο πρωθυπουργός κάνει ψευδή δήλωση πόθεν έσχες για τέσσερα χρόνια και συντηρεί ένα αλλοδαπό εταιρικό σχήμα το οποίο είναι ύποπτο, αναχώρησε για τριήμερο στο Costa Navarino, αφού πρώτα, στις 8 το πρωί της περασμένης Παρασκευής, γυμνάστηκε σε γνωστό γυμναστήριο της οδού Τσακάλωφ στο Κολωνάκι, παρουσία δώδεκα φρουρών του.
Συστατικό στοιχείο κάθε δημοκρατίας δεν είναι μόνο το δικαίωμα στην επιλογή, αλλά και ο έλεγχος ο οποίος προκύπτει μετά την απρόσκοπτη ενημέρωση των πολιτών. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δικαίωμα να μη θέλει μια τέτοια δημοκρατία. Προτιμά μια δημοκρατία στην οποία οι επιλογές θα γίνονται μέσα από την κατευθυνόμενη πληροφόρηση και τη δημοσιογραφία του θυμιατού, στην οποία οι αντιδράσεις θα είναι «τόσο όσο» ώστε να μην απειλούν την κυριαρχία του. Τη λειτουργία του αυτή την έχουμε δει στις πιο εκχυδαϊσμένες της μορφές, να υπαγορεύει τα επίθετα της «κομψότητας» και της «λαμπρότητας» και να κατασκευάζει πρωτοσέλιδα μεσσιανικής αλαζονείας.
Για όσους δεν καταλαβαίνουν ή δεν ανησυχούν, ο Μητσοτάκης κατασκευάζει ένα καθεστώς τετελεσμένων στο οποίο όσοι αντιδρούν θα βαρεθούν να το κάνουν γιατί δεν ιδρώνει το αυτί του. Αναπαράγει ένα ιστορικό μοτίβο τυράννων στο οποίο o «εκλεκτός» (ακόμη και αν η Ιστορία αποδείξει πως τελικώς ήταν ένας βλάκας) μπορεί να επικρατήσει γιατί ανατρέπει τους κανόνες και κυρίως αυτόν της ηθικής.
Η δημοκρατία του Μητσοτάκη είναι το όραμα μιας μεγάλης offshore όπως αυτές που διαθέτει η οικογένεια. Στο εσωτερικό της οι διαδικασίες είναι αδιαφανείς και ανεξέλεγκτες και οι ειδικοί και «άριστοι» είναι προσανατολισμένοι στο να κρύβουν και να εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα που δεν πρέπει να αποκαλυφθούν.
Κάθε δημοκρατικός έλεγχος για τον Μητσοτάκη είναι ενοχλητικός και απειλεί το οικοδόμημα. Κάθε προσπάθεια να φωτιστούν οι διαδικασίες ή να δοθούν εξηγήσεις καταργεί τον λόγο για τον οποίο έγινε αυτή η offshore-κυβέρνηση. Φυσικά όπως κάθε offshore είναι νόμιμη, αλλά κανένας δεν γνωρίζει πόσο νόμιμο είναι ό,τι κουβαλά.
Ο Μητσοτάκης προσπαθεί με τα τετελεσμένα που θα δημιουργήσει να φαίνονται όλα όσα αφορούν τη δημοκρατία περιττά.
Στον δρόμο του Μητσοτάκη, χωρίς να το αντιλαμβάνονται, διολισθαίνουν σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα. Δεν πρόκειται για κάποια επιτυχία του, αλλά για δική τους αποτυχία να προσδιοριστούν και να θεωρήσουν ανεξάρτητα από πολιτικές ως απαράβατο κανόνα την τήρηση των κανόνων της δημοκρατίας. Αυτό που κάνει ο Μητσοτάκης είναι να προσωποποιεί όλα τα στοιχεία της πολιτικής (πράγμα που δεν προκύπτει από κάποια στρατηγική του αλλά από την άποψη για τον εαυτό του) και στη συνέχεια να εμφανίζει κάθε αντιπαράθεση μαζί του ως προσωπικό χτύπημα εναντίον του.
Οταν έγιναν οι πρώτες αποκαλύψεις για τις οικογενειακές offshore και τα ανακριβή πόθεν έσχες ο Μητσοτάκης προσπάθησε (και ίσως σε έναν βαθμό το πέτυχε) να εμφανίζει τον δημόσιο δημοσιογραφικό έλεγχο σαν χτύπημα εναντίον της συζύγου του. Στην πραγματικότητα ο Μητσοτάκης ήταν υπόλογος για σοβαρά αδικήματα, αλλά κατηγορούσε όσους τα αποκάλυπταν για άνανδρη συμπεριφορά. Το ίδιο επιχείρησε να κάνει την περασμένη Πέμπτη η Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη μετά τις νέες αποκαλύψεις του Documento για το ψευδές πόθεν έσχες της οικογένειας.
Με μια ανάρτησή της στο Twitter έκανε αναφορές στο κίνημα Καμιά Ανοχή για τη βία ενάντια στις γυναίκες, επιχειρώντας να εμφανίσει και τον εαυτό της ως γυναίκα θύμα εμμονικών αντρών και άνανδρων επιθέσεων. Εγραψε συγκεκριμένα: «Γυναίκες στο στόχαστρο! εμμονικές επιθέσεις σε βάρος τους αδιακρίτως ιδιότητας, είναι πράξεις μίσους, ανανδρίας και δειλίας. Ψέμα & λάσπη δεν μπορούν να στερήσουν από καμία μας την ελευθερία και την εξέλιξη! Αρκετά, λοιπόν, με όσους υπάρχουν και μιλούν μόνο για να φθονούν! #καμιαανοχη”
Η σύζυγος του πρωθυπουργού μέσα σε μερικές ώρες καταγγέλθηκε από χιλιάδες ανθρώπους στο διαδίκτυο γιατί καπηλεύτηκε ένα κίνημα για να αυτοθυματοποιηθεί και να κρύψει τις άνομες ενέργειές της. Είναι προφανές ότι η Μαρέβα Γκραμπόφσκι θεωρούσε πως κάθε μέρα είναι καλημέρα και πως έτσι θα γίνει αφού έτσι θέλει.
Αργά ή γρήγορα την ίδια τύχη θα έχει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αντιπαθεί τις δημοκρατικές διαδικασίες ελέγχου, μπορεί μάλιστα να επιβάλει τη θέλησή του με τη βοήθεια των συστημικών μέσων ενημέρωσης και τη σιωπή, αλλά από την άλλη η δημοκρατία δεν είναι πια μια έννοια κλειστών συνόρων. Οταν ο πολίτης μαθαίνει πως ένας υπουργός στην Ευρώπη παραιτήθηκε γιατί βρέθηκε μεθυσμένος σε αλκοτέστ, δεν μπορεί να εμφανίζει ανοχή στο ψευδές πόθεν έσχες του Μητσοτάκη γιατί του το ζητά η Πελώνη.
Ο Μητσοτάκης γνωρίζει από την οικογενειακή του ιστορία αλλά και απ’ τους φόβους του πως όλα αυτά είναι θέμα συσχετισμών, δράσης και χρόνου. Γι’ αυτό τον ενδιαφέρει να μην υπάρχουν δημοσιογράφοι και Μέσα που να τον αποκαλύπτουν. Αλήθεια, φαντάζεστε την ενημέρωση στην Ελλάδα χωρίς το Documento, κάποιες άλλες νησίδες ελεύθερης ενημέρωσης και τα social media; Τι θα μάθαιναν οι πολίτες; Πόσο κομψή είναι η Μαρέβα και πόσο χάρηκε ο Αιγύπτιος πρόεδρος που είδε την πεθερά του Μητσοτάκη.
ΥΓ.: Προς βουλευτές της ΝΔ που παίρνετε τηλέφωνο για να πείτε πως έχουμε δίκιο και ότι αν δεν υπήρχαμε, η κατάσταση θα ήταν ανεξέλεγκτη. Ευχαριστούμε για τα καλά λόγια. Θα γίνουμε ακόμη καλύτεροι, αλλά το βασικό είναι να μη γίνετε εσείς χειρότεροι. Δεν φταίει η Μαρέβα όπως λέτε. Εσείς φταίτε.
