Η απόφαση κρατάει “ζωντανή” την εταιρεία αλλά δεν αποτελεί «ούτε “καθαρή” νίκη ούτε “τελική” νίκη για την εταιρεία, αφού κανένα νομικό πρόβλημα δεν επιλύεται.
Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν πανηγυρισμοί», επισημαίνει το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων που δημοσίευσε ολόκληρη την απόφαση της διαιτησίας για τον χρυσό στη Χαλκιδική και τη σύμβαση που έχει υπογραφεί με το ελληνικό δημόσιο.
Το Παρατηρητήριο καταγγέλλει ότι η απόφαση στηρίχθηκε σε σημαδεμένα… ερωτήματα και υποστηρίζει ότι «Όσο είναι ισχυρές οι αποφάσεις Σκουρλέτη, εφαρμόσιμη μέθοδος μεταλλουργίας δεν υπάρχει και δεν μπορεί να εγκριθεί το Επενδυτικό Σχέδιο, άρα παραβιάζεται πολλαπλώς η σύμβαση».
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Το αίτημα του ελληνικού δημοσίου προς τη διαιτησία, ζήτησε απαντήσεις σε τρία ερωτήματα και συγκεκριμένα:
α) να επιβεβαιωθεί ότι στόχος της σύμβασης είναι η παραγωγή καθαρών μετάλλων
β) να αποκλειστεί η παραγωγή οποιουδήποτε άλλου προϊόντος ως τελικού
γ) να αναγνωριστεί η πρόθεση της εταιρείας να μην κατασκευάσει το εργοστάσιο ως μονομερούς τροποποίησης της σύμβασης, δια της τεχνικής μελέτης μεταλλουργίας, όπως υποβλήθηκε.
Το διαιτητικό δικαστήριο, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο, αποδέχθηκε τα δύο πρώτα αιτήματα τα οποία ήταν αυτονόητα από τη σύμβαση και απέρριψε το τρίτο, το οποίο ήταν διατυπωμένο για να απορριφθεί. «Τόσο στο αρχικό δικόγραφο, όσο και σε όλη τη διαιτητική διαδικασία, η πλευρά του Δημοσίου συνειδητά δεν χρησιμοποίησε το ισχυρότερο «χαρτί» της: τις δύο αποφάσεις Σκουρλέτη που περιλαμβάνουν την λεπτομερή τεχνική και νομική τεκμηρίωση των λόγων για τους οποίους η “καρδιά” της Σύμβασης, η Μεταλλουργία, δεν μπορεί να αδειοδοτηθεί και οι σχετικοί όροι της Σύμβασης δεν τηρούνται».
Οι αποφάσεις Σκουρλέτη, σχολιάζει το Παρατηρητήριο, δεν αμφισβητήθηκαν από το διαιτητικό δικαστήριο και άρα αναγνωρίστηκε η αρμοδιότητα του ΣτΕ, το οποίο θα τις συζητήσει στις 5 Δεκεμβρίου 2018.
Λινκ για την απόφαση: https://antigoldgr.org/blog/2018/04/11/diaitisia-dimosiou-ellinikos-chrysos-i-apofasi-keimeno-skouries/
