Χρησιμοποίησε ή όχι την έκφραση «χώρες-απόπατοι» («shithole countries») ο Ντόναλντ Τραμπ για να περιγράψει την Αΐτή, το Ελ Σαβαδόρ, τα κράτη της Αφρικής και τους κατοίκους τους; Ο ίδιος το διέψευσε κουτοπόνηρα. Δεν είπε τί ακριβώς είπε, απλά παραδέχτηκε ότι «η γλώσσα του ήταν σκληρή».
Πάνω από ένα χρόνο τώρα, όλα τα περιττώματα του προέδρου εξέρχονται σε κοινή θέα. Από τα πάρε δώσε με το Κρεμλίνο, μέχρι τις μπαταριές των fake news και τις παρεμβάσεις στην αμερικανική Δικαιοσύνη. Και από το «φταίνε και οι δύο πλευρές» για τη δολοφονική επίθεση νεοναζιστών εναντίον αντιφασιστών στη Βιρτζίνια, μέχρι την ανικανότητά του να διαχειριστεί οποιοδήποτε σοβαρό θέμα ελέω εγωκεντρισμού.
Τα πραγματικά περιττώματα όμως είναι η εθνικιστική αφήγηση με την οποία ταΐζονται ιδεοληπτικά εξ απαλών ονύχων γενεές Αμερικανών, κυρίως ημιμαθών λευκών, εκ των οποίων 62.979.879 ψήφισαν Τραμπ στις 8 Νοεμβρίου 2016. Πατρίς, θρησκεία, General Motors. Οπλισμένοι σαν αστακοί, καταβροχθίζουν tv meals στον καναπέ, δονούνται από το όνειρο να κάνουν βουτιές στα νομίσματα σαν τον θείο Σκρουτζ με τη sweetheart Μπάρμπι να ψήνει μηλόπιτα στην κουζίνα και τον Captain America να σώζει την Αμερική. Μια ανθρωποθάλασσα μικρών επίδοξων Τραμπ γύρω από λαμπρές νησίδες τέχνης, επιστήμης και διανόησης.
Το σύνθημα «να γίνει ξανά η Αμερική μεγάλη» κρύβει ένα σχέδιο για «να γίνει ξανά η Αμερική λευκή» είπε ο μαύρος Δημοκρατικός γερουσιαστής Σέντρικ Ρίτσμοντ. Και μόνο η στατιστική διαπίστωση (απογραφή του 2010) ότι οι ασιατικής καταγωγής Αμερικανοί (21,6 εκατομμύρια πολίτες, 6,7% του πληθυσμού) είναι η ταχύτερα πολλαπλασιαζόμενη κοινότητα στις ΗΠΑ, δείχνει ότι ο πρόεδρος οδηγεί ανάποδα στη λεωφόρο της Ιστορίας.