Η δημοκρατία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσον. Ρήση του «πατριάρχη» του νεοφιλελευθερισμού Φρίντριχ Χάγεκ που συμπλήρωσε: «Αν η δημοκρατία σημαίνει την ανεμπόδιστη βούληση της πλειοψηφίας… εγώ δεν είμαι δημοκράτης».
Στο βιβλίο του Hot.Doc History που κυκλοφορεί την Κυριακή με το Documento δίνουμε απαντήσεις για τη διαστροφή των ελπιδοφόρων οραμάτων του Ανταμ Σμιθ αλλα και οι οποίες εξηγούν όλα τα δυστοπικά φαινόμενα της εποχής μας:
■ Την κοινωνία-ζούγκλα, που επικράτησε με το λεγόμενο «Τέλος της Ιστορίας» το 1990.
■ Τη δραματική επιβράδυνση κατά 400% της ανάπτυξης σε σχέση με την περίοδο του Κεϊνσιανού υποδείγματος στη μεταπολεμική Ευρώπη. Του «φορντιστικού μοντέλου», που διαρκώς τροφοδοτούνταν από την εσωτερική ζήτηση και τη μαζική κατανάλωση, η οποία με τη σειρά της στηρίζονταν στην άνοδο των μισθών.
■ Την καταστροφή της εργατικής τάξης πρώτα, και της μεσαίας αστικής κατόπιν.
■ Τη θεσμοθέτηση της εκρηκτικής ανεργίας.
■ Τα ιλιγγιώδη κέρδη που αποσπούν οι χρυσοκάνθαροι του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού.
■ Τους παρασιτικούς φορολογικούς παραδείσους που αποστερούν από την πραγματική οικονομία αναπτυξιακούς πόρους.
■ Τους φραγμούς στην ταξική μετάβαση από τα κάτω στα πάνω.
■ Τη μονοπωλιακή ιδιοκτησίας της υψηλής τεχνολογίας σε data, 5G, τεχνητή νοημοσύνη, βιοτεχνολογία, η οποία αναβιώνει χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε φεουδαρχία.
■ Τον αυταρχικό εκτροχιασμό της φιλελεύθερης Δημοκρατίας που προαναγγέλλει το λυκόφως του κλασικού αστισμού.
