Οσο πιο κοντά έρχονται οι εκλογές τόσο πιο εικονική γίνεται η πραγματικότητα που πλασάρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη σχετικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Όταν κλυδωνίζεται ακόμη και η γερμανική οικονομία της οποίας η ανάπτυξη εκτιμάται από τους σοφούς της ότι θα πιάσει οριακά το «τεράστιο» ποσοστό του 0,2% το 2023 και το 1,3% το 2024, όταν η μεγάλη Βρετανία έχει διψήφιο πληθωρισμό και όταν οι αγορές βρίσκονται σε ισορροπία τρόμου καθώς έχουν κυριευτεί από ανασφάλεια λόγω κρίσης εμπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστημα, ο Μητσοτάκης και η παρέα του μπολιάζουν συνεχώς με ψέματα τους έλληνες πολίτες.
Η συνεχής άνοδος των επιτοκίων όμως από την ΕΚΤ που ακολουθεί μια άκρως μυωπική πολιτική για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, όντας πληθωρισμός κόστους και όχι ζήτησης, εντείνει την χρηματοπιστωτική αστάθεια οδηγεί με σιγουριά στη δημιουργία μιας νέας γενιάς κόκκινων δανείων.
Σε συνάρτηση με την πολιτική Μητσοτάκη των συνεχόμενων επιδοτήσεων που ναι μεν αποτελούν μέτρα πρόσκαιρης στήριξης του εισοδήματος αλλά δεν προωθούν παραγωγικές επενδύσεις στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της οικονομίας που προάγουν τις εξαγωγές και υποκαθιστούν τις εισαγωγές, επιταχύνουν τη διόγκωση του χρέους και καθιστούν τη χώρα μας ευάλωτη στις ορέξεις των αγορών.
Με δεδομένο ότι σύμφωνα με την Morgan Stanley ότι η Ευρώπη εισήλθε σε καθοδικό χρηματιστηριακό κύκλο αλλά και της έλλειψης ευρωπαϊκού συστήματος εγγύησης των καταθέσεων, η ελληνική οικονομία οδεύει ολοταχώς προς μνημονιακούς ατροπούς. Οσο για τις περίφημες ξένες επενδύσεις που θα την έσωζαν αυτές αποδεικνύονται φαντάσματα, όπως πχ. αυτή της Microsoft που ούτε οικόπεδο δεν υπάρχει.
Για σωσίβια ασφαλείας βέβαια ούτε λόγος, καθώς το «όλα λάθος» στην οικονομία για τους αναλυτές, τεράστια επιτυχία για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το εκλογικό σώμα θα το συνειδητοποιήσει;