Εάν παραδοσιακά η τελευταία ΔΕΘ μίας κυβερνητικής θητείας δίνει το στίγμα για την τελική ευθεία προς τις εκλογές, αυτό της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν φόβος και παράνοια στη Θεσσαλονίκη. Φόβος γιατί ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε φοβισμένος για το ενδεχόμενο απώλειας της εξουσίας επιχειρώντας να τον εξάγει στους πολίτες και το ίδιο το πολιτικό σύστημα της χώρας, και παράνοια επειδή είναι ξεκάθαρο πως το πολιτικό του σχέδιο αγνοεί την πραγματικότητα, προτάσσοντας επάνω από το συμφέρον της χώρας την πολιτική του επιβίωση.
Το βράδυ του Σαββάτου ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέβηκε στο βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης στο Βελλίδιο, σε ένα ιδιότυπο «Κυριάκο δώστα όλα», στο όνομα ενός σχεδίου «όλα για όλα». Σε ένα απολύτως κομματικό ακροατήριο που θύμιζε κεντρική προεκλογική συγκέντρωση, με την αυτοπεποίθηση που του έδινε το γαλάζιο πλήθος έβαλε το διχαστικό πλαίσιο με το οποίο θα οδηγήσει τη χώρα έως τις εκλογές. Ενδύθηκε δε ένα κοινωνικό προσωπείο για να σκεπάσει τη βουή από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων και την αδυναμία αντιμετώπισης της σοβούσας, πολυεπίπεδης κρίσης.
Το μεσημέρι της Κυριακής στη συνέντευξη Τύπου, έχοντας απέναντι το σύνολο των κυβερνητικών συντακτών της χώρας και αναγκασμένος να έρθει σε απευθείας διάλογο, η εικόνα του ήταν απολύτως διαφορετική. Κακόκεφος, αμήχανος, πολλές φορές ταραγμένος, ακόμα και μέσα στο απολύτως προστατευμένο περιβάλλον που είχαν φροντίσει να φτιάξουν γι’ αυτόν οι συνεργάτες του, αποκλείοντας για τέταρτη συνεχή χρονιά το Documento από την δυνατότητα να απευθύνει ερώτημα στον πρωθυπουργό, αλλά ακόμα και άλλα μέσα που δεν λιβανίζουν την κυβέρνηση.
Κατά τα φιλοκυβερνητικά μέσα, το κύριο μήνυμα της συνέντευξης Τύπου ήταν τα τρία «όχι», αυτό για πρόωρες εκλογές, για αλλαγή εκλογικού νόμου και για ανασχηματισμό. Βέβαια, φρόντισε ο ίδιος να πατήσει επάνω στην επιχειρηματολογία του μιντιακού βραχίωνα της κυβέρνησης, αφήνοντας για πρώτη φορά ορθάνοιχτο παράθυρο νέας αλλαγής του εκλογικού νόμου, υπό την αίρεση πως ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί να πυροβολήσει τα πόδια του και να συναινέσει σε κάτι τέτοιο. Όμως παρά τις κυβερνητικές γραφίδες, δεν ήταν μόνο τα «όχι» του που έδωσαν ειδήσεις.
Αναλαμβάνοντας πια ο ίδιος τα ηνία της διασποράς της τοξικότητας, παρότι κρύφτηκε ακόμα και από φιλικά ερωτήματα για τις παρακολουθήσεις, έφτασε στο σημείο να μεμφθεί τον Νίκο Ανδρουλάκη πως «ήταν βούτυρο στο ψωμί του», στην πιο νοσηρή προσέγγιση του σκανδάλου που φέρει την δική του υπογραφή. Εκτός όμως των παραπάνω, πολύ βολικά αγνόησε τα ερωτήματα για τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων αλλά και του Χρήστου Σπίρτζη, υπερασπιζόμενος το δικαίωμα της κρατικής υπηρεσίας να παρακολουθεί τον οποιονδήποτε.
Παράλληλα, του δόθηκε πολλάκις η ευκαιρία να αναπτύξει τα τρομολαγνικά σενάρια της «καταστροφής» που θα επέλθει στον τόπο εάν ο ίδιος φύγει από την εξουσία στην οποια αφιέρωσε τη σαββατιάτική ομιλία του, μιλώντας για «τερατωγένεση» σε περίπτωση που εφαρμοστεί ο παρών εκλογικός νόμος της απλής αναλογικής και σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς τη συμμετοχή του. Επιτέθηκε σε όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους πλην του Βελόπουλου, τον οποίο έβαλε πλέον επίσημα στο κάδρο ως δυνάμει… συγκυβερνήτη, με τον ίδιο στον ρόλο του «κυβερνήτη» που λανσάρισε το προηγούμενο βράδυ.
Εκτός από τον «εσωτερικό εχθρό» την τιμητική του είχε και ο εξωτερικός, με νέες αναφορές κατά Τουρκίας και Ρωσίας, συνδέοντάς τους πλέον και με τους εσωτερικούς. Σε ένα ακόμα ρεσιτάλ νοσηρότητας μίλησε για «ρωσικό δάχτυλο» σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, πιθανότατα προετοιμάζοντας ακόμα και αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος στις επερχόμενες εκλογές, στην πιο ανερυθρίαστη τραμπική επιχειρηματολογία του μέχρι σήμερα.
Αναφορικά όμως με τα ελληνοτουρκικά, όταν του δόθηκε η ευκαιρία να στηλιτεύσει τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» του ΝΑΤΟ, επέλεξε να μείνει στην κυνική αποδοχή του χαρακτηρισμού εκφράζοντας τις ευχές του η στάση αυτή να αλλάξει.
Αδύναμος εμφανίστηκε ακόμα και στο πεδίο της ενέργειας και των παροχών που μόλις την προηγούμενη ημέρα ανακοίνωσε, αφού εκτός της αδυναμίας του να αναφερθεί ειδικά σε αυτά, κατέφυγε σε μία ακόμα εικονική πραγματικότητα, αυτοθαυμαζόμενος για τις τιμές… Αυγούστου και το χαμηλό τους επίπεδο που κατ’ αυτόν έχουν στη χώρα μας. Απέκρυψε την συνεχώς ανοδική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, και κατηγόρησε την αξιωματική αντιπολίτευση για ψευδείς ειδήσεις. Την ίδια ώρα αναγκαζόνταν σε άτακτη υποχώρηση για τις αυξήσεις στις συντάξεις που ανακοίνωσε -αρχικά- ως δική του απόφαση, αφού παραδέχτηκε πως προβλέπονται διά νόμου από το 2017. Το πόσο «δυνατά» ήταν τα μέτρα που ανακοίνωσε το επιβεβαίωσε και η οργισμένη αντίδραση των μικρομεσαίων που ήδη νιώθουν ξεχασμένοι.
Παράλληλα, επιβεβαίωσε το αμετανόητο του ίδιου και των στελεχών του για όλα τα ζητήματα στα οποια δέχεται κριτική. Εμμονή με την πανεπιστημιακή αστυνομία και ωμή συκοφαντία των πανεπιστημίων τα οποία -βολικά- συνέδεσε με την εγκληματικότητα. Επέμεινε στο «εθνικό σχέδιο» απορρύθμισης και τεμαχίσματος της δημόσιας Υγείας. Ακόμα, εξαιρετικά σημαντικό είναι το γεγονός πως ενστερνίστηκε τις πιο αντιδραστικές απόψεις για το αίτημα της νομοθέτησης της γυναικοκτονίας ως επιβαρυντικό στοιχείο, όπου απλώς έδωσε… τις ευλογίες του να χρησιμοποιείται ο όρος στον δημόσιο διάλογο, ωσάν η ελευθερία του λόγου να εξαρτάται από εκείνον.
Βόμβα όμως έβαλε και ο ίδιος στο κεντρικό στίγμα που επιχείρησε να εκπέμπψει στη ΔΕΘ. Ενώ εμφανίστηκε να πατά στην εικονική πραγματικότητα που καλλιεργούν τα μίντια προς όφελός του βάζοντας ως στόχο την αυτοδυναμία σε μία φάση που η φθορά του είναι συνεχής και ασταμάτητη, παραδέχτηκε τις σημαντικές ρωγμές στο εσωτερικό του κόμματός του για το κρίσιμο ζήτημα της διαφάνειας στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, που παραμένει ψηλά παρά τις προσπάθειες υποβάθμισης.
Η «ξεκάθαρη» απάντηση που έδωσε πως διαφωνεί με τις απόψεις του Κώστα Καραμανλή και του Προκόπη Παυλόπουλου περί απορρήτου δεν είναι παρά μία ωμή παραδοχή πως τα πράγματα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας οδεύουν σε ρήξη, με άγνωστες συνέπειες για τον ίδιο και την κυβέρνησή του. Μπορεί να επιχείρησε και στην εν λόγω ερώτηση να στρέψει τα βέλη του στην αντιπολίτευση, όμως αυτό που κατάφερε ήταν κατ’ ουσίαν να σηκώσει το γάντι που του έχουν πετάξει ο πρώην πρωθυπουργός και ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Αυτό που για πρώτη φορά φάνηκε με γυμνό μάτι στη ΔΕΘ ήταν πως οι μέρες που είχε την πρωτοβουλία κινήσεων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Ουσιαστικά, ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη έριξε την τελευταία του ζαριά. Μόνο που στο στοίχημα έχει βάλει την δική του πολιτική επιβίωση και η… γκανιότα έχει την εκτροπή του πολιτικού διαλόγου και της πολιτικής αντιπαράθεσης στη σκιά ενός σκανδάλου που λερώνει τους ίδιους τους δημοκρατικούς θεσμούς. Και αυτό δεν καλύπτεται από τις όποιες παροχές τις οποίες επιστράτευσε.