Ο πάλαι ποτέ «τσάρος» της οικονομίας επί κυβερνήσεων Σημίτη, Νίκος Χριστοδουλάκης, τον οποίο πρόσφατα έχρισε συντονιστή του τομέα Οικονομικών του Κινήματος Αλλαγής η Φώφη Γεννηματά, παρουσίασε με γραφήματα και οικονομικά στοιχεία το πρόγραμμα του κόμματος εν όψει εκλογών.
Ο κ. Χριστοδουλάκης, αφού παρουσιάζει τις αποκλίσεις μεταξύ Ελλάδας και Ευρωζώνης σε τρεις βασικούς τομείς – την απασχόληση, το παραγωγικό κεφάλαιο και το εργατικό δυναμικό – ουσιαστικά, συγκρίνει τα προγράμματα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για να αποδείξει ότι και τα δύο έχουν αβέβαιη έκβαση, αλλά σίγουρα θα φέρουν, το μεν πρόγραμμα της ΝΔ «νέες ανισότητες», το δε πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «νέα στασιμότητα».
Καταλήγει, λοιπόν, ότι σήμερα έχουμε την υποχρέωση απέναντι στους εταίρους μας να πετυχαίνουμε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, ενώ ταυτόχρονα έχουμε χαμηλό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ). Και προτείνει, ως βασικό άξονα της οικονομικής πολιτικής του ΚΙΝΑΛ, ακριβώς το αντίστροφο μείγμα, δηλαδή χαμηλά πρωτογενή και υψηλό ΠΔΕ.
Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Σύμφωνα με τον κ. Χριστοδουλάκη αλλά και τα όσα υποστηρίζει σε όλες τις ομιλίες της η Φώφη Γεννηματά, πρωτίστως με δέσμευση για μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% στο 2% του ΑΕΠ. Ουδείς μας εξηγεί, όμως, πώς θα πείσουμε τους εταίρους-δανειστές να μειωθεί στο 2% το πρωτογενές πλεόνασμα που πρέπει να πετυχαίνει κάθε χρόνο η χώρα, κάτι που δεν κατάφερε να εξασφαλίσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Και γιατί δεν το κατάφερε; Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν θα ήθελε η «θηλιά» στο λαιμό της οικονομίας μας να είναι πιο χαλαρή; Μας το έδιναν στο… πιάτο οι δανειστές και ο Τσίπρας δεν δεχόταν; Όλοι θυμούνται πόσο ανένδοτοι ήταν οι εταίροι στο θέμα του στόχου για πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5%!
Ο εκσυγχρονιστής κ. Χριστοδουλάκης, όμως, και το ΚΙΝΑΛ του μονοψήφιου ποσοστού που αντιλαμβάνεται την ύπαρξή του ως χρήσιμη μόνο για να καταργηθεί η απλή αναλογική και να έχει πολιτική σταθερότητα… ο Μητσοτάκης, «δεσμεύεται» για πρωτογενές της τάξεως του 2%! Δεσμεύεται, επίσης, για κατάργηση του σημερινού Υπερταμείου και μετατροπή του σε «Ταμείο Εθνικού Πλούτου», προκειμένου – λένε – να ανακτήσουμε τον εθνικό έλεγχο στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Φυσικά, στους οικονομικούς στόχους του ΚΙΝΑΛ περιλαμβάνονται, επίσης, επενδύσεις, αποκρατικοποιήσεις, συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, αποπληρωμή (όχι εγγύηση) δημόσιου χρέους, χρηματοδότηση νέων εθνικών επενδύσεων, αλλά και ένα αποθεματικό ασφαλιστικού για τους νέους.
Όλα αυτά, το ΚΙΝΑΛ τα υπόσχεται και, προφανώς, για να τα πετύχει, αρκείται στη θεωρία ότι με το που θα φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα επιστρέψει αυτομάτως η αξιοπιστία της χώρας και οι δανειστές θα κάνουν όλες τις… κωλοτούμπες μαζεμένες από τις 8 Ιουλίου και μετά! Λες και η δημοσιονομική λιτότητα των Βρυξελλών, που επιβλήθηκε από το δίδυμο Μέρκελ – Σόιμπλε σε όλη την Ευρώπη, είναι συνυφασμένη με την αξιοπιστία μιας κυβέρνησης, η οποία κληρονόμησε τετελεσμένα, βάρη και υποχρεώσεις όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων…
Ιδού τα «μαγικά» του κ. κ. Χριστοδουλάκη για τα «αδιέξοδα» προγράμματα ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και το αποτελεσματικό «νέο μείγμα πολιτικής» που προτείνει το ΚΙΝΑΛ:
https://www.documentonews.gr/filegrid/2019/06/26/5d134986825e63335943ecc2.pdf
