Ξημερώματα Θεοφανίων επέλεξε αυτήν τη φορά η εμμονική κυβέρνηση της ΝΔ να μεταφέρει μηχανήματα στη Χίο προκειμένου να ξεκινήσουν οι εργασίες κατασκευής της υπερδομής-φυλακής προσφύγων στην περιοχή Θόλος. Μες στη νύχτα, στα μουλωχτά, έβαλαν ξανά μπρος το απαράδεκτο σχέδιό τους.
Αγνοώντας και απαξιώνοντας ολόκληρη τη χιώτικη κοινωνία, αγνοώντας τις αποφάσεις δημοτικού και περιφερειακού συμβουλίου, τις αποφάσεις όλων των φορέων του νησιού. Νομίζουν ότι μπορούν να αποφασίσουν και να διατάξουν. Πριν από δύο χρόνια περίπου, τον Φεβρουάριο του 2020, πάλι μες στη νύχτα, έφεραν τα ΜΑΤ για να μας συμμορφώσουν γιατί δεν πειθαρχούσαμε στις αποφάσεις τους. Θυμόμαστε τις πρωτοφανείς βιαιότητες που εκτυλίχθηκαν στη Χίο, όταν επί ένα διήμερο δίδονταν μάχες.
Ομως αυτά τα δυόμισι χρόνια μας έχουν αποδείξει ότι δεν υπολογίζουν τίποτε προκειμένου να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Ξέρουμε ότι όσον αφορά το προσφυγικό-μεταναστευτικό το μόνο τους σχέδιο είναι η δημιουργία φυλακών όπου να ’ναι, ακόμη και εκεί που δεν φυτρώνει χορτάρι, και η πολυδιαφημιζόμενη φύλαξη των συνόρων – με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Αυτοί που τρέχουν από εκκλησία σε εκκλησία επέλεξαν ξημερώματα των Θεοφανίων να παίξουν κρυφτούλι με την τοπική κοινωνία. Πηγαίνοντας από το λιμάνι των Μεστών στο λιμάνι της Χίου. Μέχρι την ώρα της ρίψης του σταυρού οι κάτοικοι βρίσκονταν σχεδόν στην μπουκαπόρτα του πλοίου για να αποτρέψουν την εκφόρτωση των μηχανημάτων.
Μπροστά στις καθολικές αντιδράσεις το πλοίο πήρε τον δρόμο για τη Μυτιλήνη και στη συνέχεια για τον οριστικό γυρισμό. Αυτό το γεγονός δεν αποτέλεσε είδηση για τα πανελλαδικά ΜΜΕ ούτε απασχόλησε τα δελτία ειδήσεων, ενώ στη δημόσια τηλεόραση την επόμενη μέρα δεν υπήρξε ούτε ως αναφορά. Αυτή είναι η αντικειμενική ενημέρωσή τους!
Το αποτέλεσμα δικαίωσε την τοπική κοινωνία και αποτελεί αναμφισβήτητα ακόμη μια νίκη, αλλά ξέρουμε ότι ο πόλεμος συνεχίζεται. Επενδύουν όπως πάντα στον διχασμό, χρησιμοποιούν τις καταστάσεις του 2015 –ξεχνώντας όμως τις εντελώς διαφορετικές συνθήκες, τα πρωτοφανή προσφυγικά κύματα, τη μηδενική υποδομή και τον ανύπαρκτο σχεδιασμό της προηγούμενης κυβέρνησής τους–, παραθέτουν νούμερα αφίξεων τότε και τώρα, συγκρίνουν και ποντάρουν στην ταλαιπωρία που υπέστησαν οι κάτοικοι, προτείνοντας τη λύση (;) για την κανονικότητα στην καθημερινότητά μας. Είναι οι ίδιοι που έταζαν προεκλογικά στους Χιώτες ότι θα φύγουν όλοι, ότι θα κλείσει η ΒΙΑΛ και όταν έγιναν κυβέρνηση φάνηκε το πραγματικό τους πρόσωπο, φέρνοντας τα ΜΑΤ για να μας «συνετίσουν».
Είναι δεδομένο ότι τα έχουν βρει δύσκολα και μάλλον δεν το περίμεναν. Υποτίμησαν το ότι έχουν να κάνουν με μια κοινωνία που ξέρει καλά από προσφυγιά, ξέρει να πολεμά και να αγωνίζεται για τα δίκαιά της και είναι αποφασισμένη να μην αφήσει να γίνει ο τόπος της τεράστια φυλακή κατατρεγμένων ανθρώπων. Δεν θα γίνουν η Χίος και τα νησιά το ανάχωμα της Ευρώπης και της υπόλοιπης Ελλάδας, δεν θα τους κάνουμε το χατίρι. Καλό είναι να σταματήσουν οι αναφορές για θέσεις εργασίας και επίπλαστα διλήμματα.
Φυσικά τώρα και εκ των υστέρων ζητούν διάλογο με την τοπική κοινωνία, αλλά ματαιοπονούν και μας υποτιμούν. Τους ξέρουμε καλά και έχουμε και μνήμη και κρίση.
Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι η ημέρα των Θεοφανίων στη Χίο, ένα κατεξοχήν ναυτονήσι, αμαυρώθηκε από τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης. Είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να μας συμβεί, αλλά την απάντηση τη δώσαμε και θα την ξαναδώσουμε εμείς οι νησιώτες και θα βάλουμε τέλος στα καταστροφικά τους σχέδια.
Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός
