Υπάρχει μια κατηγορία συμπολιτών μας – συνήθως αυτοί που προ αμνημονεύτων χρόνων ανήκαν στην Αριστερά και μετά άρχισαν να ομνύουν στον «μεταρρυθμισμό» και στο ακραίο κέντρο – οι οποίοι έχουν αναλάβει εργολαβικά να ξεπλένουν τον μητσοτακισμό.
Οι… ξεπλένηδες, αυτή η μάστιγα που έχει ως προμετωπίδα το «εγώ δεν είμαι δεξιός, αλλά…», υπάρχουν – προφανώς με το αζημίωτο – για να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα του «επιτελικού» κράτους: τα ρουσφέτια, την αδιαφάνεια, τα επικοινωνιακά τρικ και γενικώς όλα όσα δυσκολεύονται να εξηγήσουν ακόμη και οι παραδοσιακοί οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι ενστικτωδώς αντιλαμβάνονται ότι δεν πάνε καλά τα πράγματα. Τα μεταρρυθμιστικά… πλυντήρια όμως δεν πτοούνται από τις απλές «χειροπιαστές» αλήθειες.
Δεν πτοούνται από τα λουκέτα, την ανεργία, τη φτωχοποίηση, τους καθ’ υπέρβαση οποιωνδήποτε κριτηρίων εμβολιασμούς «στελεχών», αλλά ούτε από τα διαδικτυακά «πανηγύρια» αυτών των τυπάκων που τους ξεβλάχεψαν οι Κωστόπουλοι και τους διορίζουν οι Μητσοτάκηδες.
Για όλα όσα συμβαίνουν χωρίς να ερωτηθούμε και για όλα όσα πληρώνουμε χωρίς να πρέπει, οι ξεπλένηδες της σύγχρονης Δεξιάς, που δεν θέλει να ονομάζεται Δεξιά για να μπορεί να τσαλαπατάει (νεοφιλ)ελεύθερα τα εργατικά, δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα, έχουν έτοιμη μια δικαιολογία.
Συνήθως το σανό που πουλάνε με ύφος είναι ότι για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά ότι φταίνε η μεταπολίτευση και τα δικαιώματα που τότε αναγνωρίστηκαν υπέρ το δέον! Και, τέλος, –η πραγματική τους αλήθεια που ακόμη τη λένε με μισόλογα– ότι φταίνε όλοι όσοι δεν ενστερνίζονται τον νεοφιλελευθερισμό και επιμένουν να διεκδικούν μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Γιατί αυτή η «νέα», υβριδική, λουστραρισμένη Δεξιά είναι ακραία, διχαστική και εμφυλιοπολεμική και εκεί συναντιέται με τις ακροδεξιές συνιστώσες της ΝΔ. Κύλησε λοιπόν ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Και όλοι μαζί τη μαρμίτα με το μέλι των απευθείας αναθέσεων, των διορισμών και των «προγραμμάτων».
