Τέσσερα πράγματα ζητάνε κυρίως – με ψυχαναγκαστική εμμονή και επικοινωνιακά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, όπως ήταν οι προεκλογικοί προπηλακισμοί της ;Aνγκελα Μέρκελ -, οι ακροδεξιοί του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD), οι οποίοι εισέρχονται για πρώτη φορά στην Μπούντεστανγκ με περισσότερες από 90 έδρες.
1. Λουκέτο στα σύνορα της ΕΕ
Πρώτον, θέλουν επαναφορά των μόνιμων ελέγχων στα σύνορα της Γερμανίας και ολοκληρωτικό κλείσιμο των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Η συγκεκριμένη θέση είναι παράνομη. Αντικρούει στο καθεστώς ελεύθερης κυκλοφορίας της ζώνης Σένγκεν η οποία καλύπτει το μεγαλύτερος μέρος της Ευρώπης και στην οποία οι συνοριακοί έλεγχοι είναι ελάχιστοι. Το AfD υποστηρίζει, μάλιστα, ότι η Γερμανία πρέπει να ορίσει ένα νέο συνοριακό αστυνομικό σώμα. Η Φράουκε Πίτρι, η οποία πριν λίγους μήνες αποσύρθηκε από την ηγεσία του κόμματος ενώ μετά τη νίκη της Κυριακής δήλωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος, είχε υποστηρίξει ότι η γερμανική αστυνομία πρέπει, «αν το κρίνει απαραίτητο», να πυροβολεί μετανάστες που προσπαθούν να εισέλθουν στη χώρα παράνομα.
Η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» προωθεί μια εθνικιστική ρητορική κατά της απόφασης της καγκελαρίου Μέρκελ το 2015 να ανοίξει τα σύνορα για περίπου 900.000 μετανάστες και πρόσφυγες. Ζητά αυστηρότερους κανόνες ασύλου, καθώς ισχυρίζεται ότι το σύστημα πρόνοιας δεν μπορεί πλέον να διαχειριστεί τους αιτούντες ασύλου που φέρνουν μαζί τις οικογένειές τους στη Γερμανία. Υποστηρίζει ότι ανειδίκευτοι εργάτες, πολλοί εκ των οποίων αγωνίζονται να ενσωματωθούν στη γερμανική κοινωνία, εκμεταλλεύονται ένα σύστημα που σχεδιάστηκε για να βοηθήσει πρόσφυγες που έρχονται κατά μόνας.
2. Όχι στο ισλάμ, όχι στα τζαμιά
Δεύτερο, οι ακροδεξιοί του AfD ζητούν την παύση της χρηματοδότησης από το εξωτερικό για την ανέγερση τζαμιών στη Γερμανία και την απαγόρευση της μπούρκας. Επιθυμεί, επίσης, να …σιωπήσουν οι ιμάμηδες, οι οποίοι κατά τη γνωστή μουσουλμανική παράδοση καλούν δημοσίως από τους μιναρέδες τους πιστούς για προσευχή, αλλά και να ξεκινήσει ένας γενικότερος έλεγχος του ρόλου τους.
Το Μάιο του 2016, το AfD υιοθέτησε μια ξεκάθαρη πολιτική κατά του Ισλάμ. Στο προεκλογικό μανιφέστο του, υπάρχει μάλιστα ξεχωριστό κεφάλαιο που εξηγεί γιατί πιστεύει ότι «το Ισλάμ δεν ανήκει στη Γερμανία». Για τους ακροδεξιούς του AfD, «η πολυπολιτισμικότητα δεν λειτουργεί». Μόνο οι «μετριοπαθείς» -όπως τους αποκαλεί- μουσουλμάνοι οι οποίοι προτίθενται να ενσωματωθούν στη γερμανική κοινωνία θεωρούνται «πολύτιμα μέλη της».
3. Στο απυρόβλητο το ναζιστικό παρελθόν
Τρίτον, οι Γερμανοί ακροδεξιοί του AfD είναι ένθερμοι υποστηρικτές του αναδυόμενου εθνικισμού. Ζητούν να σταματήσει η κριτική για το αμαρτωλό παρελθόν της χώρας, προβαίνοντας σε δηλώσεις όπως αυτή του επικεφαλής Αλεξάντερ Γκάουλαντ, ότι πρέπει να είναι υπερήφανοι για τους Γερμανούς στρατιώτες των δύο παγκοσμίων πολέμων.
Ένας ακόμη εκπρόσωπος του κόμματος, ο Μπγιορν Χόκε καταδίκασε το μνημείο του Ολοκαυτώματος στο Βερολίνο προκαλώντας αντιδράσεις. Δήλωσε σε ομιλία του ότι οι Γερμανοί είναι «ο μοναδικός λαός στον κόσμο ο οποίος έφτιαξε ένα μνημείο ντροπής στην καρδιά της πρωτεύουσας τους».
4. Επιστροφή στο μάρκο
Τέταρτον, η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» ζητά την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη και την επαναφορά του γερμανικού μάρκου. Άλλωστε, το κόμμα ξεκίνησε το 2013 αντιτασσόμενο στα πακέτα διάσωσης της ευρωζώνης.
Ο πρώτος επικεφαλής του κόμματος, Μπερντ Λούκε, ηγήθηκε μιας ομάδας οικονομολόγων που εναντιωνόταν στη διάσωση της Ελλάδας και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών «σπάταλων» χωρών του Νότου. Υποστήριζαν ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι δεν έπρεπε να «πληρώσουν» τα τεράστια χρέη των «άσωτων» κυβερνήσεων της ευρωζώνης.
Ο κύριος Λούκε αποχώρησε από το AfD το 2015, καθώς δεν συμφωνούσε με την ακροδεξιά στροφή του κόμματος, το οποίο παραδέχτηκε ότι γινόταν «όλο και περισσότερο ξενοφοβικό».
Το AfD συνεχίζει να αντιτίθεται στις κινήσεις «συγκεντρωτισμού» της ΕΕ και να ζητά την επαναφορά περισσότερων εξουσιών στις εθνικές κυβερνήσεις. Σε περίπτωση που η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτύχει να προχωρήσει στις επιθυμητές μεταρρυθμίσεις, οι ακροδεξιοί του AfD θα επιδιώξουν την έξοδο της Γερμανίας από αυτήν.
