Ο ιρανός Μοχάμαντ Ρασούλοφ με το «Δεν Υπάρχει Κακό» που κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο 70ο φεστιβάλ Βερολίνου και το «Κβο Βάντις, Αϊντα;» της Βόσνιας Τζασμίλα Ζμπάνιτς είναι οι δύο δυνατές προτάσεις της τρέχουσας βδομάδας.
Δεν Υπάρχει Κακό (There Is No Evil) (****)
Δραματική διεθνούς συμπαραγωγής 2020 (151)
Σκηνοθεσία: Μοχάμαντ Ρασούλοφ Πρωταγωνιστούν: Εσάν Μιροσεϊνί, Σαγκαχιέγκ Σουριάν, Καβέ Αχανγκάρ, Αλιρεζά Ζαρεπαράστ
Ένας οικογενειάρχης περνά ευχάριστες στιγμές με τους δικούς του αλλά όταν έρχεται η στιγμή να πάει στη δουλειά του συννεφιάζει απότομα. Ένας φαντάρος αρνείται να εκτελέσει τα καθήκοντα που του αναθέτουν και ψάχνει να βρει διέξοδο. Ένας στρατιώτης παίρνει τριήμερη άδεια και περιχαρής κατευθύνεται στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς του που έχει γενέθλια αλλά εκεί τον περιμένει μια αρνητική έκπληξη. Ένας αγροτικός γιατρός περιμένει με ανυπομονησία την ανιψιά του από το εξωτερικό και οι επόμενες ώρες βγάζουν στην επιφάνεια τρομακτικά μυστικά και ψέματα.
Τέσσερεις καθηλωτικές βινιέτες, γυρισμένες κρυφά από το καθεστώς Αχμαντινετζάντ, επιχειρούν να ζυγίσουν τον ανθρώπινο αντίκτυπο της διαρκούς απειλής των πολιτικών διώξεων και της θανατικής ποινής στο σύγχρονο Ιράν.Ο Μοχάμαντ Ρασούλοφ, σκηνοθέτης του βραβευμένου στις Κάνες το 2017 «Ένας ακέραιος άνθρωπος» για το οποίο φυλακίστηκε από την κυβέρνηση του Ιράν, γύρισε την τελευταία ταινία του κρυφά από το καθεστώς που του είχε απαγορεύσει να σκηνοθετεί. Με το νέο σπονδυλωτό αυτή τη φορά φιλμ, κέρδισε πανηγυρικά τη Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου 2020 δίχως να μπορέσει φυσικά να την παραλάβει, εξαιτίας της απαγόρευσης εξόδου του από το Ιράν. Πρόκειται για μια δημιουργία πέρα ως πέρα πολιτική που υπερασπίζεται την αδιαπραγμάτευτη ανάγκη για ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση και συνάμα καταγγέλλει την θεσμοθετημένη θανατική ποινή της χώρας του (το Ιράν είναι το δεύτερο κράτος σε όλο τον κόσμο σε εκτελέσεις καταδικασμένων σε θάνατο, πίσω μόνο από την Κίνα) καθώς και της επιβολής σε κάποιους απλούς πολίτες να λερώσουν τα χέρια τους με αίμα. Οι τέσσερις μικρού μήκους ιστορίες που αφηγείται πετυχαίνουν να φτιάξουν ένα σινεμά που σφύζει από δυναμισμό και είναι ικανό να σπάει κάθε φραγμό. Ο Ρασούλοφ ισορροπεί υποδειγματικά μεταξύ του σφιχτοδεμένου οικογενειακού δράματος, της καθοριστικής ατομικής ευθύνης όταν οι περιστάσεις το επιβάλλουν, της λυτρωτικής εξομολόγησης από τη στιγμή που δεν υπάρχει περιθώριο εξιλέωσης. Το «Κακό» του τίτλου δεν αναφέρεται μόνο στο ιρανικό καθεστώς ή την έννοια της βίας την οποία οι πρωταγωνιστές του φιλμ βιώνουν καθημερινά γύρω τους. Κυρίως αφορά στην ανάγκη της υπεράσπισης της αλήθειας και του Καλού ακόμη κι όταν η ελπίδα – και η δύναμη- μοιάζει να εγκαταλείπει τους ήρωες του.
Ανάμνηση (Memoria) (*)
Δραματική διεθνούς συμπαραγωγής 2021 (136)
Σκηνοθεσία: Απιτσατπόνγκ Βιρασετακούν Πρωταγωνιστούν: Τίλντα Σουίντον, Ελκίν Ντιάζ, Ζαν Μπαλιμπάρ
Η σκοτσέζα Τζέσικα που ασχολείται με την ανθοκομία επισκέπτεται την άρρωστη αδελφή της στην Κολομβία και ξαφνικά αρχίζει να ακούει περίεργους θορύβους άγνωστης προέλευσης.
Σοβαροφανής και επιτηδευμένη η νέα ταινία του βραβευμένου με Χρυσό Φοίνικα ταϊλανδού Βιρασετακούν («Ο θείος Μπούνμι θυμάται τις προηγούμενες ζωές του») είναι μια απέραντα βαρετή – παρά την ατμόσφαιρα μυστηρίου- παραδοξολογία γύρω από τα αγαπημένα μοτίβα του σκηνοθέτη. Όμως στα «βασανιστικά» ερωτήματα που θέτει για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, το ρόλο της επιστήμης ή την εξερεύνηση του σύμπαντος, οι απαντήσεις που έρχονται θυμίζουν αφελή φάρσα που δεν βγάζει γέλιο. Η τελική λύση δε, είναι η πιο ηχηρή απόδειξη ότι ο ταϊλανδός μάλλον μας κάνει πλάκα!
Minamata (**)
Βιογραφία βρετανικής παραγωγής 2020 (115)
Σκηνοθεσία: Αντριου Λέβιτας Πρωταγωνιστούν: Τζονι Ντεπ, Χιρογιούκι Σανάντα, Μινάμι, Μπιλ Νάι, Τζουν Κουνιμούρα
O πολεμικός φωτογράφος Γιουτζίν Σμιθ του LIFE ταξιδεύει στην Ιαπωνία του 1971 με την αποστολή να φτιάξει ένα ρεπορτάζ γύρω για τις βλαβερές επιπτώσεις που προκαλεί στο περιβάλλον και τους κατοίκους της περιοχής μια βιομηχανική μονάδα.
Πραγματικό γεγονός που φέρνει την κουβέντα για την μόλυνση του περιβάλλοντος σε πιο προχωρημένες απόψεις καθώς το θέμα δείχνει να έχει ωριμάσει πιο πολύ ποτέ. Η ταινία παρότι ακολουθεί δοκιμασμένες λύσεις και μελοδραματικά κλισέ δεν χάνει το ενδιαφέρον της. Εκτός της δυνατής ιστορίας, στην πρώτη γραμμή των θετικών εντυπώσεων καταγράφεται κι η ερμηνεία του απρόσμενα συνεπή εδώ Τζόνι Ντεπ, ο οποίος μετά από αρκετό καιρό μας θυμίζει ότι κάποτε υπήρξε καλός ηθοποιός.
Κβο Βάντις, Αϊντα; (Quo Vadis, Aida?) (***)
Δραματική διεθνούς συμπαραγωγής 2020 (102’)
Σκηνοθεσία: Τζασμίλα Ζμπάνιτς Πρωταγωνιστούν: Γιάσνα Ντούρισιτς, Ιζουντίν Μπαζροβιτς, Μπόρις Ισάκοβιτς
Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα τον Απρίλιο του 1995 όταν σερβοβόσνιοι στρατιώτες εκτέλεσαν εν ψυχρώ εκατοντάδες βόσνιους μουσουλμάνους μέσα από το βλέμμα μιας ντόπιας διερμηνέα των Ηνωμένων Εθνών που πάλεψε με όλη της τη δύναμη να προστατεύσει την οικογένεια της.
Συνταρακτική δραματοποιημένη απόδοση ενός πραγματικού γεγονότος που ενισχύεται από την ηλεκτρισμένη ερμηνεία της εκπληκτικής πρωταγωνίστριας Γιάσνα Ντούρισιτς. Η σκηνοθέτρια Τζασμίλα Ζμπάνιτς αντιλαμβάνεται τους δακρύβρεχτους σκοπέλους του θέματος και επιχειρεί μια σωτήρια αποστασιοποίηση, ενώ ενισχύει την αφήγηση με αμείωτο σασπένς που οδηγεί την ταινία να γίνει ένα πραγματικό θρίλερ.
Venom 2 (Venom: Let there be Carnage) (*)
Περιπέτεια φαντασίας αμερικανικής παραγωγής 2021 (97)
Σκηνοθεσία: Αντι Σέρκις Πρωταγωνιστούν: Τομ Χάρντι, Γούντι Χάρελσον, Μισέλ Γουίλιαμς (94)
Ο ρεπόρτερ Εντι Μπροκ που κουβαλά μέσα του τον Βένομ κάνει το λάθος να συναντήσει ξανά για μια τελευταία φορά τον μελλοθάνατο σίριαλ κίλερ Κλέτους Κάσαντι, που είχε βάλει ο ίδιος στη φυλακή.
Η απόπειρα να συνδεθεί το κωμικό στοιχείο με την σπλάτερ δράση δεν έχει πάντα αίσιο αποτέλεσμα. Πολλές καταστάσεις και καλαμπούρια φαίνονται πολυφορεμένα, ο Τομ Χάρντι στον διπλό ρόλο του Έντι-Βένομ δείχνει να είναι πιο κουρασμένος από ποτέ και μένει μόνο η ξέφρενη περσόνα του Γούντι Χάρεσλον που δίνει το δικό του σόου φιλοξενώντας το αντίπαλο δέος του Βένομ, τον λυσσαλέο ξενιστή Carnage.ο Το σίκουελ σκηνοθετεί ο σπουδαίος στην ερμηνεία χαρακτήρων με την τεχνική του performance capture Άντι Σέρκις.