Πριν από δύο χρόνια ο αριστουργηματικός «Πατέρας» του Φλόριαν Ζέλερ είχε σαρώσει ταμεία και βραβεία. Η νέα του ταινία με τίτλο «Ο γιος» δεν είναι αντάξια εκείνου του ιστορικού πλέον φιλμ αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι και ασήμαντη.
Ο γιος (The son) (***)
Δραματική διεθνούς συμπαραγωγής 2022 (123)
Σκηνοθεσία: Φλόριαν Ζέλερ Πρωταγωνιστούν: Χιου Τζάκμαν, Λόρα Ντερν, Βανέσα Κέρμπι, Ζεν ΜακΓκραθ, Αντονι Χόπκινς
Ο μεγαλοδικηγόρος Πίτερ με τη δεύτερη σύζυγό του Μπεθ απολαμβάνουν τον ερχομό του νεογέννητο μωρού τους. Η ειδυλλιακή ζωή τους διακόπτεται όταν η πρώην σύζυγος του Πίτερ τον ενημερώνει ότι ο έφηβος γιος τους Νίκολας έχει σταματήσει να πηγαίνει στο σχολείο.
Όποιος περιμένει η δεύτερη ταινία του Ζέλερ να ταιριάζει με το πετυχημένο ντεμπούτο του, τον «Πατέρα» ίσως και να απογοητευτεί. Ο «Γιος» δεν είναι ούτε εικαστικά μεγαλειώδης ούτε συναισθηματικά ισοπεδωτικός όσο το πρώτο φιλμ. Αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Η γραφή του σκηνοθέτη, λιγότερο περίτεχνη αλλά και πιο αποστασιοποιημένη, ποντάρει κυρίως στον ρεαλισμό και τις εξαιρετικές ερμηνείες. Ο Χιου Τζάκμαν παραδίδει την κορυφαία ίσως ερμηνεία της καριέρας του (μαζί με εκείνη στο μιούζικαλ του Τομ Χούπερ «Οι άθλιοι») ως ένας προβληματισμένος και συγκινητικός πατέρας που θέλει να κάνει το σωστό αλλά οι καταστάσεις τον ξεπερνούν. Δεν είναι τυχαίο πως χάρη στο ρόλο του ο αυστραλός σταρ προτάθηκε για τη Χρυσή Σφαίρα αλλά ηττήθηκε από τον Όστιν Μπάτλερ του «Elvis». Εν κατακλείδι, το φιλμ είναι ένα συμπαγές και τρυφερό οικογενειακό δράμα που καταπιάνεται με ένα ζόρικο θέμα (η κατάθλιψη ως μάστιγα της εφηβείας) δοσμένο από την γονική οπτική και ενισχυμένο από κάποια κρίσιμα ηθικά διλήμματα, όπως φαίνεται και στη θαυμάσια σκηνή όπου ο Τζάκμαν έρχεται αντιμέτωπος με τις ενοχές του, ομολογώντας πως «όφειλα ως πατέρας να είχα μεγαλύτερη υπομονή και κατανόηση».
Ο τέταρτος επιβάτης (El cuarto pasajero) (**1/2)
Κωμωδία ισπανικής παραγωγής 2022 (99)
Σκηνοθεσία: Άλεξ ντε λα Ιγκλέσια Πρωταγωνιστούν: Μπλάνκα Σουάρεζ, Αλμπέρτο Σαν Χουάν, Ερνέστο Αλτέριο, Ρουμπέν Κορτάδα
Άνεργος μεσήλικας που χρησιμοποιεί ένα αυτοκίνητο μαζί με άγνωστους για να μοιράζονται τα έξοδα, ερωτεύεται μια νεαρή συνεπιβάτιδά του. Όμως τη μέρα που αποφασίζει να της μιλήσει, μπλέκει σε μια εξωφρενική περιπέτεια.
Ο στυλίστας των θρίλερ Άλεξ ντε λα Ιγκλέσια («Το μπαρ», «Η τελευταία ακροβάτις της Μαδρίτης») υπογράφει την πρώτη αμιγώς κωμική ταινία του. Ο πληθωρικός σκηνοθέτης από το Μπιλμπάο σκιτσάρει ένα κουαρτέτο γραφικών χαρακτήρων τους οποίους ταλαιπωρεί με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο σε τούτο το εκκεντρικό road movie που διανύει τη διαδρομή Μαδρίτη- Μπιλμπάο. Παρά την προβλέψιμη πλοκή και το έντονο φαρσικό στοιχείο υπάρχουν αρκετές σκηνές που βγάζουν γέλιο.
Τα πάνω κάτω (L’innocent) (***)
Κομεντί γαλλικής παραγωγής 2022 (98)
Σκηνοθεσία: Λουί Γκαρέλ Πρωταγωνιστούν: Λουί Γκαρέλ, Νοεμί Μερλάν, Ροσντί Ζεμ, Ανούκ Γκρινμπέργκ
0 γιος μιας ώριμης γυναίκας που εργάζεται ως δραματοθεραπεύτρια στις φυλακές προσπαθεί να αποτρέψει τη μητέρα του να παντρευτεί έναν ληστή που σύντομα αποφυλακίζεται.
Πατώντας σε αυτοβιογραφικές μνήμες (όντως η μητέρα του γνώρισε τον πατριό του σε μια φυλακή) ο Λουί Γκαρέλ γράφει, σκηνοθετεί και παίζει σε μια εναλλακτική κομεντί που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία στη Γαλλία και ήταν υποψήφια για 11 βραβεία Σεζάρ. Απολαυστικός ρυθμός, καλοφτιαγμένοι χαρακτήρες και έξυπνο χιούμορ σε ένα φιλμ που συνδέει μοναδικά την ρομαντική κομεντί με την αστυνομική περιπέτεια.
Book Club: Το επόμενο κεφάλαιο (Book Club: The Next Chapter) (*)
Κωμωδία αμερικανικής παραγωγής 2023 (106)
Σκηνοθεσία: Μπιλ Χόλντερμαν Πρωταγωνιστούν: Νταϊάν Κίτον, Τζέιν Φόντα, Κάντις Μπέργκεν, Μέρι Στίνμπεργκεν, Αντι Γκαρσία, Ντον Τζόνσον
Η ατίθαση Βίβιαν αποφασίζει να νοικοκυρευτεί και οι κολλητές της οργανώνουν ένα ταξίδι στην Ιταλία που ευελπιστούν να τους μείνει αξέχαστο.
Μετά από το αρχικό «Book club» που γνώρισε ανέλπιστη εμπορική επιτυχία οι ντίβες Κίτον, Φόντα, Μπέργκεν και Στίνμπεργκεν επιστρέφουν στους ρόλους τους για να μεταφέρουν την ιδιότυπη λέσχη βιβλίου τους στην Ιταλία. Το ρομάτσο αλά ιταλιάνα (με τη σεκάνς στην Βενετία να ξεχωρίζει) κυριαρχεί σε μια αφόρητα παλιομοδίτικη και ελάχιστα αστεία κωμωδία που αξίζει μόνο για τον αυτοσαρκασμό με τον οποίο οι μεγάλες κυρίες σχολιάζουν το πέρασμα του χρόνου πάνω τους.
