Ο «Ιρλανδός», το απόσταγμα εμπειρίας και σοφίας στο γκανγκστερικό σύμπαν του Σκορσέζε είναι η πιο αναμενόμενη ταινία της χρονιάς και σαφέστατο το καλύτερο φιλμ της βδομάδας που μετρά ακόμη 4 νέες ταινίες.
Ο Ιρλανδός (The Irishman) (****)
Γκανγκστερική αμερικανικής παραγωγής 2019 (209)
Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορσέζε Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Αλ Πατσίνο, Τζο Πέσι, Χάρβεϊ Καϊτέλ
Η ιστορία του οργανωμένου εγκλήματος στη μεταπολεμική Αμερική, μέσα από τα μάτια του βετεράνου του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου Φρανκ Σίραν, ενός απατεώνα και εκτελεστή που συνεργάστηκε με την Μαφία ενώ αποτέλεσε δεξί χέρι του Τζίμι Χόφα, του θρυλικού ηγέτη του συνδικάτου των φορτηγατζήδων των ΗΠΑ που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στις 30 Ιουλίου 1975.
Σε όλο το σινεμά του Σκορσέζε το θέμα της μετάνοιας και της συγχώρεσης επανέρχεται διαρκώς και με ένταση. Είναι ο ένας πυλώνας της βασικής θεματικής του. Ο άλλος είναι η τοιχογραφία των μικρογκάνγκστερ, των διαβόητων «Καλών παιδιών» του. Ο «Ιρλανδός» η ταινία που γύρισε όπως ακριβώς σχεδίαζε χάρη στο πράσινο φως του Netflix ύστερα από την άρνηση του Χόλιγουντ (φαντάζομαι τα μούτρα όσων executives του είπαν ότι το πρότζεκτ του δεν έχει μέλλον) είναι το κύκνειο άσμα στο προσωπικό σινεμά του, που πατά σε αυτούς τους πυλώνες. Φτιαγμένο με τα γνώριμα υλικά (υπόγειος σαρκασμός, μελαγχολική νοσταλγία δοσμένη με κλασικά τραγούδια των 60ς, νευρώδης κάμερα που κινείται ύπουλα στα σκοτεινά κακόφημα μέρη, μηδενισμός και απύθμενη βία) και με αφήγηση σπασμένη σε τρία χρονικά μέρη που καλύπτουν μισό αιώνα ζωής, το φιλμ είναι μια εμπειρία που βιώνεται με σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια. Ο 77χρονος δημιουργός μέσα από την πολιτική ανάγνωση της Ιστορίας (η διάβρωση των εργατικών συνδικάτων μέσω των βρώμικων μεθόδων του οργανωμένου εγκλήματος ή οι παρεμβάσεις της Μαφίας στα μεγάλα πολιτικά γεγονότα των ΗΠΑ) προβαίνει σε μια συγκινητική προσωπική εξομολόγηση. Η κάθαρση που ζητά ο ήρωας του είναι πρωτίστως δική του ανάγκη. Είναι η μετάνοια του για μια καριέρα που ίσως θεωρεί ότι αποτέλεσε «άλλοθι» για το Χόλιγουντ και τους απάνθρωπους μηχανισμούς του. Οι ψίθυροι των ένοχων ηρώων του συνθέτουν το μεγαλείο του σινεμά σε συνδυασμό με την βαρύτητα της πραγματικότητας. Το σενάριο που βασίζεται στο βιβλίο «I Heard You Paint Houses» του Τσαρλς Μπραντ με τις (αμφισβητούμενες πάντως από αρκετούς μελετητές και ιστορικούς) εκμυστηρεύσεις του Σίραν φωτίζει τις σκιές γύρω από τις δολοφονίες των Κένεντι, το φιάσκο του Κόλπου των Χείρων, τη σχέση Μαφίας-πολιτικών και φυσικά την «εξαφάνιση» του Χόφα. Με το μεγαλειώδες «Ιρλανδό» του ο Σκορσέζε δεν κλείνει μόνο τους λογαριασμούς με το κινηματογραφικό παρελθόν του αλλά κυριολεκτικά τον κύκλο της αληθινής ζωής. Όλο το τελευταίο ημίωρο είναι ένα σπάνιο κινηματογραφικό δώρο ενώ η «ψιθυριστή», υπόγεια ερμηνεία του Τζο Πέσι στο ρόλο του Capo της Πενσιλβάνια κλέβει την παράσταση από τους πιο διάσημους συμπρωταγωνιστές του.
RBG: Μια Ζωη για τη Δικαιοσύνη (RBG) (***)
Ντοκιμαντέρ αμερικανικής παραγωγής 2018 (97)
Σκηνοθεσία- σενάριο: Τζούλι Κόεν, Μπέτσι Γουέστ
Φωτογραφία: Κλαούντια Ράσκε Μοντάζ: Κάρλα Γκουτιέρεζ
Η εξαιρετική ζωή και η καριέρα της δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, η οποία δημιούργησε μια εντυπωσιακή νομική κληρονομιά, χάρη στην οποία άλλαξαν βασικές αρχές του αμερικανικού συντάγματος.
«Να είσαι κυρία, να είσαι ανεξάρτητη». Αυτή τη φράση από την μητέρα της κουβαλά μια ζωή η 86χρονη πλέον Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, δεύτερη γυναίκα αντιπρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ. Χρήσιμο από πολλές απόψεις ντοκιμαντέρ που ήταν υποψήφιο για όσκαρ και παρουσιάζει το φωτεινό μυαλό αλλά και το σθένος μιας δικαστίνας που έγινε pop culture φαινόμενο καθώς πέτυχε να αλλάξει τη θέση της γυναίκας στην Αμερική αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι άγγελοι του Τσάρλι (Charlie’s Angels) (*)
Περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2019 (119)
Σκηνοθεσία: Ελίζαμπεθ Μπανκς Πρωταγωνιστούν: Ελίζαμπεθ Μπανκς, Κρίστεν Στιούαρτ, Ναόμι Σκοτ, Έλα Μπαλίνσκα, Λουίς Γκεράρδο Μέντεζ
Οι τέσσερις δυναμικοί Άγγελοι που δουλεύουν για τον μυστηριώδη «Τσάρλι», αναλαμβάνουν να εντοπίσουν ένα διεθνή εγκληματία… Ακυρο reboot για τους «Αγγελους του Τσάρλι» που μας κάνει να νοσταλγούμε το μέτριο αλλά τουλάχιστον διασκεδαστικό πρώτο φιλμ του ΜακΓκι από το 2000 (με τις Κάμερον Ντίαζ, Ντρου Μπάριμορ, Λούσι Λιου) που ήταν βασισμένο στη διάσημη τηλεοπτική σειρά των 70ς. Η Μπανκς γράφει, σκηνοθετεί και παίζει σε μια απλοϊκή περιπέτεια με σχηματική πλοκή που αντιγράφει όσα περισσότερα κλισέ μπορείτε να φανταστείτε.
To Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών (***)
Κοινωνική διεθνούς συμπαραγωγής 2019 (121)
Σκηνοθεσία: Σύλλας Τζουμέρκας Πρωταγωνιστούν: Αγγελική Παπούλια, Γιούλα Μπούνταλη, Χρήστος Πασσαλής, Αργύρης Ξάφης, Θανάσης Δόβρης, Λαέρτης Μαλκότσης, Μαρία Φιλίνη
Δύο γυναίκες, μια αστυνομικός και μια εργάτρια σε εργοστάσιο παραγωγής χελιών, που ζουν σε μια επαρχιακή πόλη στη Δυτική Ελλάδα, θα δουν τις ζωές τους να συγκλίνουν όταν αποκαλυφθεί μια περίεργη περίπτωση αυτοκτονίας… Η τρίτη ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στη Berlinale είναι ένα ατμοσφαιρικό, ερωτικό θρίλερ που κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά του μέχρι τέλους. Η κοινωνική και πολιτική διάσταση του σεναρίου ενισχύεται από το γκροτέσκο, άγριο χιούμορ (πρωταγωνιστεί σε αυτό η εντυπωσιακή ερμηνεία της Παπούλια) και την εικαστική γοητεία του φιλμ.
Υπάρχει Θεός, Το Όνομά της Είναι Πετρούνια (God Exists, Her Name Is Petrunija) (***)
Δραματική διεθνούς συμπαραγωγής 2019 (100)
Σκηνοθεσία: Τεόνα Στρούγκαρ Μιτέφσκα Πρωταγωνιστούν: Ζορίκα Νουσέβα, Λαμπίνα Μιτέφσκα, Στεφάν Βουζίσικ, Σουάντ Μπεγκόφσκι
Θεοφάνεια. Σε μια μικρή πόλη, κάπου στη Βόρεια Μακεδονία, ο αγιασμός των υδάτων είναι από τις πιο σημαντικές στιγμές για την κοινότητα, καθώς επικρατεί η πεποίθηση πως το πρόσωπο που πιάνει τον σταυρό θα έχει ευλογία και καλή τύχη στη ζωή του. Τη μεγάλη μέρα, κόντρα σε ό,τι ορίζει η παράδοση, μια άνεργη ανύπαντρη γυναίκα βουτάει στο νερό και πιάνει τον σταυρό…. Εύστοχη, βιτριολική και απόλυτα στρατευμένη η φεμινιστική σάτιρα της Τεόνα Στρουγκάρ Μιτέβσκα από τη Βόρεια Μακεδονία, πατάει σε ένα πραγματικό συμβάν – συνέβη το 2014 σε χωριό της βαλκανικής χώρας- τα βάζει με την πατριαρχία και το θρησκευτικό σκοταδισμό μιας συντηρητικής κοινωνίας και κερδίζει το Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2019.