Οι Στιβ Κούγκαν και Ρόμπ Μπράιντον ακολουθούν τα βήματα του Οδυσσέα σε μια ελεύθερη ανάγνωση – κι όχι μεταφορά- του ομηρικού έπους στο «Ταξίδι στην Ελλάδα», τέταρτο μέρος της διάσημης σειράς γαστριμαργικής περιπέτειας που ξεκίνησε να σκηνοθετεί πριν από 10 χρόνια ο Μάικλ Γουιντερμπότομ.
Οι ισπανοί τα τελευταία χρόνια έχουν βαλθεί να κατακτήσουν τα πάντα κι η κωμωδία είναι ακόμη ένα κάστρο που πολιορκούν όπως αποδεικνύει και η ταινία «Μέχρι ο Γάμος να Μας Μεθύσει» όπου πρωταγωνιστεί η Μπελέν Κουέστα του «Casa de papel», ενώ στο «Ένας Υπέροχος Γείτονας» της Μάριελ Χέλερ ο Τομ Χανκς αποδεικνύει ξανά ότι έχει τις ικανότητες να υποδυθεί όποιον ρόλο του ανατεθεί. Δύο αξεπέραστα αριστουργήματα στις επανεκδόσεις αυτής της εβδομάδας. Το «Chinatown» του Πολάνσκι, από τα κορυφαία νουάρ όλων των εποχών και η μπεργκμανική – και απόλυτα μοντέρνα- «Περσόνα».
Ταξίδι στην Ελλάδα (Trip to Greece) (***)
Κομεντί βρετανικής παραγωγής 2020 (105)
Σκηνοθεσία: Μάικλ Γουιντερμπότομ Πρωταγωνιστούν: Στιβ Κούγκαν, Ρομπ Μπράιντον
Το 2010 ξεκίνησε το ταξίδι για τους Στιβ Κούγκαν και Ρόμπ Μπράιντον που μέσα σε έξι μέρες επισκέφτηκαν κάποια γκουρμέ εστιατόρια στη Βόρεια Αγγλία και έγραψαν τις εντυπώσεις τους στον Observer που είχε τη βασική ιδέα. Η συνέχεια δόθηκε με τη μορφή μιας τηλεοπτικής σειράς και δύο ακόμη ταινιών (σε Ισπανία και Ιταλία) πριν έρθει ο τελικός προορισμός του ταξιδιού που δεν είναι άλλος από την Ελλάδα. Οι Κούγκαν-Μπράιντον ακολουθούν τα βήματα του Οδυσσέα και μέσα σε έξι μέρες καλύπτουν την 10ετή διαδρομή του βασιλιά της Ιθάκης μετά το τέλος του τρωικού πολέμου κρατώντας τις αγαπημένες συνήθειες τους: τις σπεσιαλιτέ κάποιων ξεχωριστών εστιατορίων- ειδική μνεία γίνεται στο «Βαρούλκο» του Λευτέρη Λαζάρου, τον οποίο παρακολουθούμε επί τω έργω- , τις επισκέψεις σε ιστορικούς χώρους (Δελφοί, Ύδρα, Στάγιρα, Θέατρο Επιδαύρου κ.α.) και φυσικά τις ξεκαρδιστικές μιμήσεις.
Όταν η αριστοτέλεια λογική συναντά την επικούρεια απόλαυση. Αυτή είναι με λίγες λέξεις η πεμπτουσία ενός γλυκόπικρου, διασκεδαστικού φιλμ που η βασική του δομή θυμίζει road movie αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα κράμα από φιλοσοφικές κουβέντες, λόγια του αέρα, αμέτρητες μιμητισμούς και ρηξικέλευθες ατάκες γύρω από την Ιστορία («όχι και μέγας ο Αλέξανδρος, αυτός ο μαφιόζος σφαγέας της αρχαιότητας»), το σινεμά («οι «Δρόμοι της Φωτιάς» είναι μια κακή ταινία για πλούσιους κολεγιόπαιδες της Οξφόρδης που μαθαίνουν πώς να τρέχουν») και, εν τέλει, την ίδια τη ζωή. Οι συνταξιδιώτες Κούγκαν- Μπράιντον δεν έχουν πλέον την φρεσκάδα ή το ξάφνιασμα της πρώτης φοράς αλλά η εμπειρία του ταξιδιού που έχουν αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια, τους βοηθά στην 4η και τελευταία (;) εξόρμηση τους προκειμένου να φτάσουν όσο πιο κοντά γίνεται στην ιδανική σύζευξη γαστρονομίας- σινεφιλίας-κωμικού αυτοσχεδιασμού. Μέσω των ατακαδόρικων συζητήσεων φτάνουν πιο κοντά στην ανακάλυψη του εγώ, μετρούν το βάρος των επιλογών τους, ανταγωνίζονται ποικιλοτρόπως. Το τέλος της διαδρομής σηματοδοτεί και το κλείσιμο όλων των λογαριασμών. Όπως κι ο κουρασμένος Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη του έτσι κι εκείνοι θα οδηγηθούν στην κορύφωση του «δράματος» με ένα απρόσμενο φινάλε που θα τους ενώσει ολοκληρωτικά – η ταινία είναι κι ένας ύμνος στην φιλία- πριν πάρει από εδώ και στο εξής ο καθένας το δρόμο του.
Μέχρι ο Γάμος να Μας Μεθύσει (Hasta que la boda nos separe) (**)
https://www.youtube.com/watch?v=gYbP59vVtJo
Κωμωδία ισπανικής παραγωγής 2020 (105)
Σκηνοθεσία: Ντάνι ντε λα Ορντέν Πρωταγωνιστούν: Μπελέν Κουέστα, Αλεξ Γκαρσία, Σίλβια Αλόνσο
Η διοργανώτρια γάμων Μαρίνα έχει δώσει από μικρή την υπόσχεση στον πατέρα της να μην ερωτευτεί ποτέ. Τα καταφέρνει καλά, όμως εκεί γύρω στα 30 γνωρίζει τον Κάρλος και τότε αρχίζουν τα προβλήματα.
Οι γάμοι είναι το ιδανικό σκηνικό για να ξεδιπλωθούν κάποιες κωμικές καταστάσεις με έντονο σουρεαλιστικό χρώμα. Όταν μάλιστα υπάρχει και τρίτο πρόσωπο στο φόντο – ο Κάρλος πριν γνωρίσει το μοιραίο βράδυ την Μαρίνα είχε μια τακτοποιημένη ζωή και ετοιμαζόταν να κάνει το επόμενο βήμα με την Αλέξια που αποδεικνύεται ότι είναι η παιδική φίλη της πρώτης- ανοίγει η όρεξη για πολλά. Συμπαθέστατη ερωτική κομεντί, με απολαυστικούς και δυναμικούς γυναικείους ρόλους (πιο ανώδυνος ο Κάρλος), κάποιες ξεκαρδιστικές στιγμές αλλά και έντονη την αίσθηση του «φιλμ που έχω ξαναδεί».
Ένας Υπέροχος Γείτονας (A Beautiful Day in the Neighborhood) (**)
Δραματική αμερικανικής παραγωγής 2019 (109)
Σκηνοθεσία: Μάριελ Χέλερ Πρωταγωνιστούν: Τομ Χανκς, Μάθιου Ρις, Κρις Κούπερ, Γουέντι Μακένα
Στη δεκαετία του 1990 ένας καχύποπτος και σκεπτικιστής δημοσιογράφος «αναγκάζεται» να γράψει άρθρο για τον δημοφιλή Φρέντ Ρότζερς, οικοδεσπότη παιδικής εκπομπής στην αμερικανική TV για περισσότερο από 25 χρόνια.
Η βιογραφική δραμεντί της Μάριελ Χέλερ («The Diary of a Teenage Girl», «Θα μπορούσες ποτέ να με συγχωρέσεις;») δίνει την ευκαιρία στον Τομ Χανκς που υποδύεται τον Ρότζερς να φτάσει σε ακόμα μία οσκαρική υποψηφιότητα αλλά ο τελευταίος έχασε το βραβείο Β ρόλου από τον Μπραντ Πιτ. Η τρυφερότητα και η φαινομενική καλοσύνη του οικοδεσπότη του «Mister Roger’s Neighborhood» έρχεται σε αντιδιαστολή με τον κυνισμό του δημοσιογράφου – το σενάριο βασίζεται σε αυθεντικό περιστατικό- αλλά η τελική ετυμηγορία οριακά ξεφεύγει από τον ορισμό του γλυκανάλατου και διδακτικού μελό.
Chinatown (*****)
Νουάρ αμερικανικής παραγωγής 1974 (130)
Σκηνοθεσία: Ρόμαν Πολάνσκι
Πρωταγωνιστούν: Τζακ Νίκολσον, Φέι Ντάναγουεϊ, Τζον Χιούστον
Στο Λος Άντζελες του ’30 ιδιωτικός ντετέκτιβ με ειδικότητα τις συζυγικές απιστίες προσλαμβάνεται από μια γυναίκα για να παρακολουθήσει το σύζυγο της.
Αρχετυπικό και αξεπέραστο φιλμ νουάρ που αποτελεί την τελευταία ταινία που γύρισε ο Ρομάν Πολάνσκι στις ΗΠΑ, πριν ξεσπάσει η υπόθεση παιδεραστίας που τον οδήγησε σε φυγή από την χώρα. Το βραβευμένο με όσκαρ πρωτότυπο σενάριο του Ρόμπερτ Τάουνι (μοναδική νίκη στις 11 υποψηφιότητες) είναι μια σκοτεινή παραβολή με έντονες ψυχολογικές αναφορές πάνω στη μάχη καλού-κακού και με το απαισιόδοξο φινάλε να επιβάλλεται από τον Πολάνσκι ύστερα από έντονο καβγά με τον σεναριογράφο. Το 1990 ο Νίκολσον γύρισε τη συνέχεια του φιλμ αλλά χωρίς επιτυχία.
Περσόνα (Persona) (*****)
Δραματική σουηδικής παραγωγής 1966 (85’)
Σκηνοθεσία: Ινγκμαρ Μπέργκμαν
Πρωταγωνιστούν: Μπίμπι Αντερσον, Λιβ Ούλμαν, Γιόργκεν Λίντστρομ, Γκούναρ Μπιόρνστραντ
Η διάσημη ηθοποιός Ελίζαμπεθ Βόγκλερ, καταρρέει κατά τη διάρκεια μιας παράστασης της Ηλέκτρας. Στη συνέχεια καταφεύγει στη σιωπή και «εξαφανίζεται» από τον υπόλοιπο κόσμο αλλά και την οικογένεια της. Η νοσοκόμα που την φροντίζει στο απομονωμένο παραθαλάσσιο σπίτι που αναρρώνει, αποκτά στενή σχέση μαζί της.
Η τόλμη του Μπέργκαν δεν περνά απαρατήρητη, τόσο σε ιδεολογικό όσο και σε σκηνοθετικό επίπεδο. Κοφτά κοψίματα του μοντάζ, συνεχείς πειραματισμοί με την κάμερα, μινιμαλισμός αλλά και εσωτερική δύναμη μιας ιστορίας για τη σχέση ζωής και τέχνης, τη μητρότητα και την αναζήτηση του θείου, τις ενοχές και την αναγκαιότητα χρήσης μασκών στην συμβατική καθημερινότητα, την ουσία της ύπαρξης.