Οι Stand Up κωμικοί για τον «Τρομονόμο» στην τέχνη: «Να αποσυρθεί άμεσα το “παλαιάς κοπής” αυταρχικό νομοσχέδιο»

Οι Stand Up κωμικοί για τον «Τρομονόμο» στην τέχνη: «Να αποσυρθεί άμεσα το “παλαιάς κοπής” αυταρχικό νομοσχέδιο»

H «Εργατική Ομάδα Stand-Up Κωμικών & Ηθοποιών Improv» εξέφρασε δημόσια τη στήριξή της στην κινητοποίηση των σωματείων του Πολιτισμού στα Προπύλαια, δηλώνοντας ρητά την αντίθεσή της στο νόμο Λιβάνιου για τα ΜΜΕ που αποσκοπεί στην τιμωρία όσων δημοσιεύουν υλικό που «παρακινεί πράξεις βίας».

Οι Stand Up κωμικοί ενώνουν τη φωνή τους με τις υπόλοιπες Ενώσεις καλλιτεχνών, ενάντια στον «Τρομονόμο Λιβάνιου». Σημειώνουν ότι όλοι τους δρουν ανεξάρτητα χωρίς «προστασία στα μετόπισθεν» και πως το υλικό που αναρτούν στο διαδίκτυο είναι ζωτικής σημασίας και απαραίτητο για τη δουλειά και την τέχνη τους.

«Δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν “μπαμπούλα” ή “μέντορα” να μας νουθετεί πώς να γράψουμε ένα αστείο και πόσο μάλλον να καθοδηγεί τον κόσμο με τι να γελάσει. Τα όρια τα ανακαλύπτουμε, και τα επαναπροσδιορίζουμε, κάθε φορά μέσα από την αλληλεπίδρασή μας με το κοινό. Και μάλιστα, όσον αφορά την αυτοσχεδιαστική κωμωδία, είναι αδιανόητο να ποινικοποιηθεί ο “αυθορμητισμός” και οι χαρακτήρες που δημιουργούνται επί σκηνής», τονίζεται στην ανακοίνωση της Εργατικής Ομάδας Stand-Up Κωμικών & Ηθοποιών Improv».

«Καταδικάζουμε την κρατική λογοκρισία και απαιτούμε να αποσυρθεί άμεσα αυτό το “παλαιάς κοπής” αυταρχικό νομοσχέδιο», υπογραμμίζουν οι Stand-Up κωμικοί.

Αναλυτικά η ανακοίνωση

Την ημέρα που επιβάλλεται lockdown μέσα στο lockdown, η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει ένα νομοσχέδιο που θα περιορίσει σημαντικά την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης. Ο νόμος Λιβάνιου για τα ΜΜΕ, θα τιμωρεί με φυλάκιση όποιον/α δημοσιεύσει «οπτικοακουστικό υλικό στο διαδίκτυο» το οποίο παρακινεί σε «πράξεις βίας» ή «τέλεσης τρομοκρατικού εγκλήματος». Προφανώς, πρόκειται για ένα νόμο που θα έπρεπε να ανησυχεί τον καθένα και την καθεμία, αλλά θεωρούμε ότι ως κωμικοί είναι ακόμα πιο εύκολο να μπούμε στο στόχαστρο.

Σχεδόν όλοι και όλες στον χώρο δρούμε ανεξάρτητα, χωρίς μεγάλες εταιρείες να μας προστατεύουν στα μετόπισθεν. Ανεβάζουμε το υλικό μας στο διαδίκτυο με αποκλειστικά δική μας ευθύνη. Είναι ζωτικής σημασίας και απολύτως απαραίτητο για την δουλειά/τέχνη μας. Εκεί βρήκαμε ένα καταφύγιο που κανένα άλλο μέσον δε θα μας προσέφερε ποτέ. Αν εξαιρέσουμε τον αλγόριθμο, μιλάμε για μια ελευθερία παρόμοια με αυτή της ζωντανής σκηνής, όπου μόνος κριτής είναι το ίδιο το κοινό. Δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν “μπαμπούλα” ή “μέντορα” να μας νουθετεί πώς να γράψουμε ένα αστείο και πόσο μάλλον να καθοδηγεί τον κόσμο με τι να γελάσει. Τα όρια τα ανακαλύπτουμε, και τα επαναπροσδιορίζουμε, κάθε φορά μέσα από την αλληλεπίδρασή μας με το κοινό. Και μάλιστα, όσον αφορά την αυτοσχεδιαστική κωμωδία, είναι αδιανόητο να ποινικοποιηθεί ο “αυθορμητισμός” και οι χαρακτήρες που δημιουργούνται επί σκηνής.

Η κωμωδία πάντα έπαιζε με τα όρια της κοινωνίας. Θα λέγαμε ότι ο ρόλος των κωμικών, και γενικά των καλλιτεχνών, είναι να τα πιέζουν λίγο παραπέρα κάθε φορά. Λέμε άβολες αλήθειες, εκφραζόμαστε ωμά, και μιλάμε για θέματα ταμπού. Ζώντας σε μια συντηρητική χώρα, όπως η Ελλάδα, τα πράγματα είναι ήδη αρκετά δύσκολα από μόνα τους. Ο καλλιτεχνικός τρομονόμος θα μας πάει κάμποσα χρόνια πίσω (ή πολύ μπροστά, για όποιον και όποια φαντάζεται μια τεχνοκρατική δυστοπία για μέλλον) και θα σφραγίσει επισήμως τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας μας. Κι ενώ εμείς, εδώ τόσο καιρό, συζητούσαμε με ανοιχτό μυαλό, για την πολιτική ορθότητα ή τα όρια της σάτιρας, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, πατώντας πάνω σε νομοσχέδιο του 2019 του ΣΥΡΙΖΑ, μας λέει στην ουσία ότι θα μπαίνουμε στη φυλακή όταν οι ακροδεξιοί ταγοί της Βουλής και των ΜΜΕ δεν ικανοποιούνται με τα αστεία μας.

Ο νόμος είναι επίτηδες τόσο γενικόλογος, ώστε το κράτος να αποφασίζει το ίδιο τι συνιστά, όχι μόνο τρομοκρατία και βία, αλλά και τι υποκίνηση σε αυτά. Στον φανταστικό κόσμο των κειμένων μας πάντως, πολλές φορές έχει πέσει το πολίτευμα, έχουν λιντσαριστεί πολιτικοί, έχει καταστραφεί η κοινωνία, κι έχει επικρατήσει ατελείωτο χάος. Δίνουμε άραγε έμπνευση για καταφυγή σε βία έτσι; Aναρωτιόμαστε αν μια κυβέρνηση, που με το ζόρι δέχεται την κριτική χωρίς να την μετασχηματίσει σε πύρινο πολιτικό λόγο αυτοχτυπήματος στην πλάτη, θα δεχτεί και λίγη σάτιρα ή αν θα αποφασίσει ότι υποκινούμε τη βίαιη αφαίρεση ψήφων της από το εκλογικό σώμα. Γνωρίζουμε ήδη ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί επιλεκτικά στοχεύοντας, όπως πάντα, την εργατική τάξη και τους αδυνάμους. Δε θα το ρισκάρουμε.

Θα προτιμήσουμε να μπλοκάρουμε το νομοσχέδιο.

Στην Ισπανία, όπου υπάρχει παρόμοια νομοθεσία, ο ράπερ Pablo Hasel ήδη διώκεται για τους αγωνιστικούς του στίχους και επειδή «προσέβαλε το στέμμα». Εμείς ξέρουμε ότι ένας γελωτοποιός αξίζει μόνο όταν απειλείται με αποκεφαλισμό από τον βασιλιά. Ειδάλλως, είναι αυλικός.

Δείχνουμε για ακόμη μια φορά την ενότητα της σκηνής μας. Καλούμε σωματεία, καλλιτέχνες, και το κοινό να πάρουν θέση. Καταδικάζουμε την κρατική λογοκρισία και απαιτούμε να αποσυρθεί άμεσα αυτό το “παλαιάς κοπής” αυταρχικό νομοσχέδιο.

Στηρίζουμε την κινητοποίηση των σωματείων του πολιτισμού την Πέμπτη 12/2 και ώρα 12:00 στα Προπύλαια.

ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Εργατική Ομάδα Stand-Up Κωμικών & Ηθοποιών Improv

Documento Newsletter