Τελικά όλοι οι βουλευτές -με την εξαίρεση δύο που αντιμετωπίζουν πρόβλημα υγείας- πήγαν στις Σπέτσες (απλώς, ως γνήσιοι συριζαίοι, έπρεπε πρώτα να διαμαρτυρηθούν).
Από εκεί και πέρα, τα ΜΜΕ αυτής της διεφθαρμένης χώρας έχουν στηθεί στις Σπέτσες, προσπαθούν να βρουν «ηχηρές απουσίες» και στοιχεία «εκδρομής» σε ένα άδειο χειμωνιάτικο τοπίο, για να αποδομήσουν την ιδέα Κασσελάκη να καλέσει τους βουλευτές του στο νησί.
Ξέρετε τι θα γινόταν αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε καλέσει τους βουλευτές του στο σπίτι του στα Χανιά ή σε κάποιο από τα υπόλοιπα 39 ακίνητά του για τριήμερο εργασίας;
Οι δημοσιογράφοι του συστήματος θα ήταν ενθουσιασμένοι, θα μιλούσαν για τον νέο Μακρόν που χρησιμοποιεί μεθόδους της αγοράς και εκσυγχρονίζει το κόμμα του, τα site της διαπλοκής θα είχαν τίτλους όπως «το τσιτάχ στρώνει τους βουλευτές του στη δουλειά» ή «Μητσοτάκης από το μέλλον» και θα εκθείαζαν τον Πρωθυπουργό που περνάει το κόμμα του στην εποχή των power point, των παρουσιάσεων και της λογοδοσίας.
Στα δελτία των ειδήσεων, οι σχολιαστές θα έσταζαν σάλια και μέλι ταυτόχρονα για τον καινοτόμο, ακάματο πρωθυπουργό που έβαλε τους βουλευτές του να εργαστούν αλλεπάλληλα πεντάωρα, με ελάχιστες διακοπές.
«Και μόνο ένα πεντάλεπτο διάλειμμα για τσιγάρο ανά μία ώρα, γιατί ο Πρωθυπουργός μας δεν επιτρέπει τσιγάρο μες στο σπίτι, τους έχει βάλει σε τάξη!», θα φώναζε εκστασιασμένος ο κάθε Πρετεντέρης.
Οι «Σπέτσες του Μητσοτάκη» θα ήταν ένας θρίαμβος της εργασίας, της τεχνολογίας, του πώς ένας ηγέτης πάει το κόμμα του μπροστά και δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των συνεργατών του.
Οι Σπέτσες του Κασσελάκη είναι εκδρομή, αφορμή για τσίπουρα, μπαρότσαρκες σε κλειστό νησί, αν πήγε ο Τάιλερ, ποιος μετέφερε τις βαλίτσες και «πού τους κουβαλάει τώρα τους ανθρώπους;».
Ο ελληνικός λαός, απαθής, χωρίς κριτήριο πια, έχει συνηθίσει εδώ και χρόνια να ψωνίζει από τα καλάθια μίας ερντογανικού τύπου ενημέρωσης.
Γι’ αυτό και τα αποτελέσματα των εκλογών είναι ερντογανικού τύπου.
Γι’ αυτό και η δημοκρατία που παγιώνεται στη χώρα μας είναι ερντογανικού τύπου δημοκρατία.
Η πλειοψηφία το έχει αποδεχτεί. Είναι μία πειθήνια πλειοψηφία στην καθεστωτική προπαγάνδα.
Οι υπόλοιποι; Οι λίγοι; Καλό μας κουράγιο.
Ίσως μία λοβοτομή να μας έκανε να περνάμε, αν όχι καλύτερα, τουλάχιστον μία ζωή με λιγότερο πόνο για τα όσα εξευτελιστικά συμβαίνουν στη χώρα μας.
