Με ένα εντυπωσιακό και ηχητικά αψεγάδιαστο σόου δικαιολόγησαν απόλυτα τη θέση τους ως headliners πάνω από τους θρυλικούς Blind Guardian και τους Epica
Κατηφορίζοντας την Πέμπτη το βράδυ προς την Πλατεία Νερού την ώρα που οι αγαπημένοι Epica βρίσκονταν ήδη στη σκηνή παρατείνοντας ένα συναυλιακό απωθημένο, αφού λόγω φόρτου εργασίας δεν κατάφερα να τους δω ούτε στην έβδομη επίσκεψή τους στην Ελλάδα (η οποία μάλιστα τους βρήκε στο απόγειο της δημιουργικότητάς τους), σκεφτόμουν πόσο θα ήθελα η σειρά εμφάνισης των συγκροτημάτων να ήταν διαφορετική. Κι ας γνώριζα ότι δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Οσο κι αν λατρεύω τους Epica, όσο σημαντικό κομμάτι της νιότης μου κι αν ήταν οι Blind Guardian, κατανοώ απόλυτα την επιλογή των διοργανωτών να δώσουν το χρίσμα των headliners στους μπαρουτοκαπνισμένους (κυριολεκτικά) Sabaton, οι οποίοι αποτελούν ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας ενώ οι ζωντανές εμφανίσεις τους αποτελούν πλέον σημείο αναφοράς.
Προσεγγίζοντας στον χώρο της συναυλίας άκουγα από μακριά τις τελευταίες νότες του έπους «Consign to Oblivion» και λίγο αργότερα βρήκα την παρέα μου να συζητάει για την εντυπωσιακή εμφάνιση και απόδοση της λευκοντυμένης Simone Simons, για την ανταπόκριση του κόσμου στην προτροπή της για wall of death, για το crowdsurfing του… μαέστρου Coen Janssen με το κοινό να τον μεταφέρει ενώ ο ίδιος έπαιζε πλήκτρα, αλλά και για την ατάκα «δεν καταλαβαίνω γιατί ο Bruce Dickinson δε σας συμπάθησε, είστε φοβεροί» του κιθαρίστα Mark Jansen. «Καλά έκανες κι επέμενες να έρθω νωρίς για να τους δω», ήταν η ατάκα του 16χρονου γιου μου, πραγματική μαχαιριά στην καρδιά του πατέρα που έχει για ringtone στο κινητό του το «Abyss Of Time – Countdown To Singularity», με το οποίο οι Epica εφόρμησαν στη σκηνή.
Με την ελπίδα ότι την επόμενη φορά καμία υποχρέωση δεν θα σταθεί εμπόδιο ώστε να τους δω, πλησιάσαμε κοντά στη σκηνή για δούμε τους Blind Guardian.
Επτά χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση επί αθηναϊκού εδάφους οι Γερμανοί βάρδοι ξεκίνησαν με πολλά προβλήματα στον ήχο τα οποία σταδιακά αποκαταστάθηκαν προς τέρψιν όλων όσοι ταξιδέψαμε 30 ολόκληρα χρόνια πίσω, όταν κυκλοφόρησε το εξαιρετικό «Somewhere Far Beyond», το οποίο αποδόθηκε στην ολότητά του. Αποκορύφωμα, τι άλλο, η στιγμή που το μικρόφωνο πέρασε στο πολυπληθές κοινό που τραγούδησε κάθε στίχο του «The Bard’s Song – In the Forest», η ζωντανή εκτέλεση του οποίου θα αποτελεί εσαεί μια δοκιμασία για τη ραχοκοκαλιά μας… Η μοναδική σχέση του ελληνικού κοινού με τους Blind Guardian επισφραγίστηκε με τα παιχνίδια ανάμεσα στο συγκρότημα και τον κόσμο κατά τη διάρκεια του «Valhalla», με το οποίο έκλεισαν και μας αποχαιρέτησαν με την ευχή να μην χρειαστεί να περιμένουμε τόσο πολύ μέχρι να τους ξαναδούμε.
Στα διάλειμμα 40 λεπτών που ακολούθησε η σκηνή μετατράπηκε σε ένα πεδίο μάχης, σκηνικό ιδανικό για να διηγηθούν οι Sabaton τις πολεμικές ιστορίες που αποτελούν τη στιχουργική τροφή τους, από τις Θερμοπύλες και τους 300 μέχρι την άνοδο και πτώση της σουηδικής αυτοκρατορίας και από την αρχαία Κίνα μέχρι τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Με σύμμαχο έναν ήχο που άγγιζε την τελειότητα από το πρώτο δευτερόλεπτο αλλά και ένα εντυπωσιακό σόου με συνεχείς εκρήξεις και πυροτεχνήματα γύρω από τα… χαρακώματα, οι Σουηδοί έκαναν ακόμα και ανθρώπους που δεν έχουν τη δισκογραφία τους σε τόσο περίοπτη θέση (όπως ο υπογράφων) να μην πάρουν τα μάτια τους από τη σκηνή. Πόσω μάλλον τους αφοσιωμένους οπαδούς τους (που αυξάνονται και πληθύνονται), οι οποίοι συμμετείχαν όχι μόνο τραγουδώντας από την αρχή ως το τέλος αλλά τραβώντας ακόμα και κουπί ως άλλοι Βίκινγκς μετατρέποντας ένα μέρος της Πλατείας Νερού σε ντράκαρ (τα πλοία που χρησιμοποιούσαν οι Σκανδιναβοί την εποχή εκείνη).
Με ένα άκρως επαγγελματικό και άριστα προβαρισμένο στήσιμο και αντιμετώπιση μεγάλης μπάντας οι Sabaton δικαιολόγησαν απόλυτα τη θέση τους στο billing, έστω και ως επιλογή των σημείων των καιρών. Και μπορεί μπαίνοντας στο αυτοκίνητο να έβαλα ν’ ακούσω κάποια τραγούδια που μου έλειψαν από το σετ των Blind Guardian, είναι βέβαιο όμως ότι την επόμενη φορά που οι Sabaton θα έρθουν στην Ελλάδα δεν θα σκεφτώ αν θα πάω να τους δω… Η απόφαση είναι ειλημμένη!
Αυλαία σήμερα με Slipknot
Η αυλαία του φετινού Release Athens Festival πέφτει σήμερα με μια από τις κορυφαίες μπάντες του σκληρού ήχου της τελευταίας 25ετίας. Οι Slipknot, η προκλητική εννεαμελής “συμμορία” από την Iowa των ΗΠΑ που κατέκτησε τα πάντα με κλασικούς δίσκους και, κυρίως, με τα όσα κάνει πάνω στη σκηνή έρχεται στην Πλατεία Νερού σε ένα μοναδικό, ισοπεδωτικό σόου! Μαζί τους οι θρυλικοί Βραζιλιάνοι Sepultura, οι Ουκρανοί Jinjer, οι Αμερικανοί Vended και οι δικοί μας Maplerun και Project Renegade, σε ένα lineup που υπόσχεται να κλείσει το φεστιβάλ με καταιγιστικό τρόπο.
Οι πόρτες ανοίγουν στις 17:00. Αναλυτικά το πρόγραμμα:
17:15 – Project Renegade
17:50 – Maplerun
18:30 – Vended
19:30 – Jinjer
21:00 – Sepultura
23:10 – Slipknot
Η προπώληση συνεχίζεται προς 65€, ενώ στο ταμείο το εισιτήριο θα κοστίζει 70€.
Φωτογραφίες: Release Athens
