O Ρουμάνος Λούσιαν Ντεσπόιου δούλεψε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην Ελλάδα με τη Majoritas, εφαρμόζοντας όλες τις μαύρες επιχειρήσεις προπαγάνδας που εφάρμοσε η εταιρεία του στις προεκλογικές εκστρατείες σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ταυτόχρονα με τη Majoritas, στην Ελλάδα εμφανίστηκε και η Questia. Πρόκειται για εταιρεία στην κεφαλή της οποίας φαίνεται ο επίσης Ρουμάνος Βλαντ Χατιεγκάνου, ο οποίος ταυτόχρονα είναι και διαχειριστής της Majoritas Insights. Η συγκεκριμένη εταιρεία δημιούργησε σελίδες στα social και πραγματοποιούσε στοχευμένες έρευνες με ερωτηματολόγια. Οι σελίδες αυτές έχουν πλέον εξαφανιστεί, αλλά μπορεί να ανιχνευτεί η ύπαρξή τους από τις 25 Νοεμβρίου 2019 έως τις 10 Ιουνίου 2023.
H Questia συνέλεγε από τους χρήστες της πλατφόρμας ακόμη και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Οπως φαίνεται, ακόμη και σήμερα στην ιστοσελίδα της υπάρχει σαφής διατύπωση: «Μερικές φορές, η Questia μπορεί να συλλέξει, όσον αφορά εσάς, και ειδικές κατηγορίες προσωπικών δεδομένων (“ευαίσθητα δεδομένα”). Τα ευαίσθητα δεδομένα αντιπροσωπεύουν τα προσωπικά δεδομένα που αποκαλύπτουν τη φυλετική ή εθνοτική καταγωγή, τις πολιτικές απόψεις, τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, την ποιότητα ως μέλους της κοινότητας, γενετικά δεδομένα, βιομετρικά δεδομένα, με σκοπό τη μοναδική αναγνώριση ενός φυσικού προσώπου, την κατάσταση της υγείας του ή τον πολιτικό προσανατολισμό του».
Ακόμη και βιομετρικά δεδομένα στη διάθεση της Questia. Η εταιρεία καθ’ όλη τη λειτουργία της στην Ελλάδα προέτρεπε σε εγγραφή στην πλατφόρμα και παροχή απαντήσεων στα ερωτηματολόγια δίνοντας δωροεπιταγές αξίας 150 ευρώ ύστερα από κληρώσεις. Τα ερωτηματολόγια αφορούσαν όχι πρόθεση ψήφου, αλλά αξιολόγηση πολιτικών πρακτικών και εξελίξεων επικαιρότητας. Πριν από τις εκλογές του 2023 οι χρήστες της πλατφόρμας καλού
νταν για παράδειγμα να απαντήσουν αν προτιμούν το προεκλογικό σύνθημα της ΝΔ για ασφάλεια ή αυτό του ΣΥΡΙΖΑ για δικαιοσύνη. Σύμφωνα με πληροφορίες, κάθε 15 μέρες αυτά τα στατιστικά του «πολιτικού αντίκτυπου» των εξελίξεων για διάφορα θέματα προωθούνταν στο Μαξίμου και όριζαν την τακτική του πρωθυπουργού. Οι αυθόρμητες δηλώσεις του τύπου «δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος για τις υποκλοπές» ή «δεν επηρεάζεται ο κόσμος από τα Τέμπη» που προωθούσαν τα στελέχη της ΝΔ στα κανάλια προέκυπταν από τέτοιες σφυγμομετρήσεις.
Ο καταμερισμός που είχαν οι ρουμανικές εταιρείες στην υπηρεσία του Μητσοτάκη ήταν ότι η Majoritas αναλάμβανε τις μαύρες επιχειρήσεις προπαγάνδας ενώ η Questia μετρούσε και ανέλυε τις αντιδράσεις με βάση τα προσωπικά δεδομένα, ώστε να βγουν συμπεράσματα για την ψυχολογική και πολιτική συμπεριφορά των πολιτών, τις ανάγκες και τους φόβους του εκλογικού σώματος.
Διαστρέβλωση
Σε όσες καμπάνιες έχουν αναλάβει η Majoritas και οι σύμβουλοί της υπάρχει το ίδιο μοτίβο δράσης. Οπως αναφέρει ο Αντριου Γουίλσον στο βιβλίο του «The globalisation of political manipulation» για τις βρόμικες μεθόδους των εταιρειών στις οποίες δραστηριοποιήθηκαν οι Ισραηλινοί και ο Ντεσπόιου: «Φόρμουλα Finkelstein-Silberstein: προβλέπει αρνητική εκστρατεία, οι αντίπαλοί σας είναι ξένοι απατεώνες, χρησιμοποιείτε αλλά χειραγωγείτε δεδομένα και σε περίπτωση αμφιβολίας επιτεθείτε στον Σόρος μέσω ιστοσελίδων ψεύτικων ειδήσεων».
Από τη μελέτη τού πώς εξελίχθηκαν οι προεκλογικές εκστρατείες σε Ρουμανία, Σερβία και Ελλάδα προκύπτουν εμφανή κοινά χαρακτηριστικά. Η συνταγή προέβλεπε:
01 Επίθεση σε ανεξάρτητο Τύπο και δημοσιογράφους. Και στις τρεις χώρες στοχοποιήθηκαν μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι ως συκοφάντες. Στην Ελλάδα το Documento ήταν ο κύριος στόχος.
02 Επίθεση σε εισαγγελείς που διερευνούν υποθέσεις κυβερνητικών σκανδάλων. Στη Ρουμανία η επίθεση αφορούσε την Κοβέσι, στην Ελλάδα διώχθηκαν η Ελένη Τουλουπάκη και εισαγγελείς διαφθοράς.
03 Παρουσίαση κοινωνικών αντιδράσεων και κριτικής ως δημιουργήματος των εχθρών. Στην Ελλάδα εμφανίζονται συστηματικά ως υποκινούμενες για να προκαλέσουν ζημιά.
04 Σύνδεση αποκαλύψεων για διαφθορά ή παρεκτροπές με σχέδιο όσων επιβουλεύονται τη χώρα. Στην Ελλάδα οι αποκαλύψεις για τις επαναπροωθήσεις μεταναστών εμφανίστηκαν ως επίθεση στη χώρα και σχέδιο των ΜΚΟ του Σόρος. Το ίδιο συνέβη και με ό,τι αφορούσε την κριτική για θέματα δημοκρατίας και κράτους δικαίου, ενώ η καταδικαστική απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου εμφανίστηκε ως δράση εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών.
05 Εμφάνιση της κριτικής από τους πολιτικούς αντιπάλους ως προδοσίας. Στη Σερβία ο αντίπαλος του Βούτσιτς παρουσιάστηκε ως προδότης και αλβανόφιλος. Το ίδιο συνέβη και με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εμφανίστηκε ως προδότης και φιλοσκοπιανός για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
06 Δημιουργία bots που κάνουν οργανωμένες επιθέσεις με απόδοση κατηγοριών δολοφονίας χαρακτήρα και ίδιο λεκτικό ώστε να πιστοποιείται το δίκιο της επίθεσης.
Ο στρατηγός των τρολ
Στην Ελλάδα ο στρατός των τρολ οργανώθηκε από τον γνωστό Ερικ Θανόπουλο-Παρκς. Η πρακτική είναι σχετικά απλή. Ενα θέμα αληθινό ή –τις περισσότερες φορές– ψευδές ορίζεται ως ατζέντα της ημέρας. Διασπείρεται στα social ως στοιχείο επίθεσης σε ένα πρόσωπο και στη συνέχεια αναπαράγεται από τα μέσα ενημέρωσης με τη δικαιολογία του «θέματος που προκάλεσε θόρυβο».
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η υποτιθέμενη επιχείρηση των ΟΥΚ για να απεγκλωβίσουν τον Αλ. Τσίπρα που έκανε πολυτελείς διακοπές στις Μαλδίβες κι έπεσε πάνω σε πραξικόπημα. Αρχικώς το θέμα «μπήκε» στην επικαιρότητα από μια πληροφορία που εμφανίστηκε να έχει ο Γιώργος Τράγκας. Ενώ η πληροφορία διαψεύστηκε γρήγορα και εύκολα (την ίδια ημέρα ο Τσίπρας έκοβε βασιλόπιτα στο Μέγαρο Μαξίμου on camera), στα social media ξεκίνησε η αναπαραγωγή του ψέματος. Φωτογραφίες από διακοπές του Τσίπρα στην Κέρκυρα εμφανίστηκαν ως διακοπές στις Μαλδίβες. Ο Αδωνης Γεωργιάδης έκανε αναπαραγωγή στο Twitter γράφοντας: «Απίστευτη Αποκάλυψη: Πήγαν τα ΟΥΚ να διασώσουν τον Τσίπρα από τις Μαλδίβες στις οποίες έκανε μυστικά χλιδάτες διακοπές;».
Ο Τσίπρας εμφανιζόταν συντονισμένα με επαναλαμβανόμενο λεκτικό ως ψεύτης, απατεώνας, πρόεδρος δεκαπενταμελούς και loser. Εκτός από τον Αλ. Τσίπρα, οργανωμένη επιχείρηση δολοφονίας χαρακτήρα έκανε το σύστημα εναντίον του Παύλου Πολάκη, ο οποίος στην καθημερινή ατζέντα που έθεταν οι «εταιρείες-σύμβουλοι» είχε πάντα μια θέση.
Στο τέλος όλων αυτών των επιχειρήσεων προπαγάνδας τα θύματα ήταν πάντα απολογούμενα, ενώ ο πολιτικός λόγος είχε εξαφανιστεί. Με όσα συνέβησαν στην Ελλάδα ο Γκέμπελς μοιάζει πρόσκοπος. Η δημοκρατία έχει αλλοιωθεί.
Διαβάστε επίσης: Ο βρόμικος εκλογικός στρατός του Μητσοτάκη
Αφιέρωμα 1821: Η Ελλάδα του 19ου αιώνα μέσα από τα μάτια των περιηγητών
