Οι σύγχρονοι πόλεμοι εξελίσσονται όλο και περισσότερο σε πολέμους με στόχο και θύματα τους αμάχους. Τα νέα «έξυπνα» όπλα αντί να βγάλουν από το ακριβέστατο σκόπευτρο τους απλούς και ανυποψίαστους πολίτες, εστίασαν πάνω τους. Οι «παράπλευρες απώλειες» έχουν καθιερωθεί ως μια κανονικότητα με την οποία η ανθρωπότητα καλείται να συμβιβαστεί.
Το θλιβερό αυτό φαινόμενο διερευνά και αναλύει το βιβλίο του Hot.Doc History που θα βρίσκεται ένθετο μαζί με το Documento στα περίπτερα την Κυριακή.
Η θυματοποίηση των αμάχων συντελείται με τις πιο απάνθρωπες μεθόδους: Μαζική εξόντωση και θανάτωση, λεηλασία και απαργή, πρόκληση λιμού και ασθενειών, απαγωγή, ομηρεία, δουλική εργασία, εκτοπισμός, σεξουαλική βία και καταναγκασμός σε φυγή και προσφυγιά.
Έχουν περάσει πανω από 25 αιώνες από τη σφαγή των Μηλίων, 22 από την εκθεμελίωση της Καρχηδόνας και 8 από την προέλαση τους Τζένγκις Χαν που προκάλεσε εκατομμύρια θανάτων, όμως η ανθρωπότητα μπήκε στον 20ο αιώνα με δύο ασύλληπτες καταστροφές που κόστισαν 100.000.000 ανθρώπινες ζωές.
Και το τραγικότερο, από τον Α΄ Παγκόσμιο στον Β΄ η αναλογία των αμάχων που σκοτώθηκαν σε σχέση με τους στρατιωτικούς αυξήθηκε από 1 προς 1 σε 3 προς 1.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος που χαρακτηρίζεται ως ο κατεξοχήν πόλεμος των αμάχων, αφύπνισε συνειδήσεις και πάνω στο κεκτημένο της δίκης της Νιρεμβέργης ολοκληρώθηκε το ανθρωπιστικό δίκαιο που είχε αρχίσει να οικοδομείται στη Γενεύη και στη Χάγη και από το 1864. Παρόλα αυτά ξαναζούμε την επανάληψη του ίδιου δράματος.
