Οι Planet of Zeus στο Documento: «Οι μνήμες είναι νωπές για να παίζουν μαζί μας οι Ιnfluencers της πολιτικής»

Οι Planet of Zeus στο Documento: «Οι μνήμες είναι νωπές για να παίζουν μαζί μας οι Ιnfluencers της πολιτικής»

Δυο από τα πιο δυνατά σχήματα της ελληνικής ανεξάρτητης μουσικής σκηνής οι Planet of Zeus και οι Στίχοιμα ενώνουν τις δυνάμεις τους για μία μεγάλη συναυλία στην Τεχνόπολη την Κυριακή 5 Ιουνίου. Με αυτή την αφορμή, οι Planet of Zeus μιλούν στο Documento για την περίοδο της πανδημίας και τη σύμπραξη με τους Στίχοιμα, για την κατρακύλα της δημοσιογραφίας και την αστυνομική βία στα πανεπιστήμια, αλλά και για το νέο άλμπουμ που προετοιμάζουν για το επόμενο διάστημα. Οι Planet παραμένουν πιστοί στο γκρουβ, τα riffs, τους ειλικρινείς και αυτοβιογραφικούς στίχους, ενώ παραδέχονται ότι πλέον διψάνε για επαφή και βράζουν μαζί με τον κόσμο τους. «Μας ενώνουν όλα τα πατώματα στα οποία κοιμηθήκαμε παρέα, όλα τα γέλια, όλα τα κλάματα, όλοι οι χαμοί, αλλά και όλοι οι τσακωμοί», αναφέρουν.

Οι Planet of Zeus είναι από τις μπάντες που προκαλούν εκρηκτικά συναισθήματα με την ενέργειά τους πάνω στη σκηνή. Τι να περιμένουμε από το live στην Τεχνόπολη και τις σας συνδέει με τους «Στίχοιμα» που έχουν διαγράψει τη δική τους διαδρομή;

Το επερχόμενο live στην Τεχνόπολη είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός για εμάς. Είναι η ευκαιρία μας να αποδείξουμε ότι υπάρχει ζωντανή και ενιαία μουσική σκηνή στην Ελλάδα. Στα χρόνια που μεγαλώσαμε εμείς, τέτοιες μουσικές συμπράξεις όχι μόνο δε θα συνέβαιναν, αλλά θα αποτελούσαν και αιτία σύρραξης. Στην πραγματικότητα οι Στίχοιμα είναι οι Planet of Zeus του hip hop και το αντίστροφο. Δύο συγκροτήματα, τα οποία ξεκίνησαν στα μαθητικά χρόνια κάπου το 98-99 και με αργά και σταθερά βήματα έχτισαν πολύ στιβαρούς πυρήνες. Άντεξαν στο χρόνο μαζί και συνεχίζουν να εξελίσσουν την τέχνη τους και να βράζουν μαζί με τον κόσμο τους. Αυτό και μόνο το κριτήριο, πέρα από το μουσικό, μας αρκεί για να τους αισθανόμαστε ως συνοδοιπόρους και είμαστε περήφανοι που από κοινού αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μετά από μία πολύ δύσκολη διετία. Αυτή η αγάπη, η εκτίμηση και η ορμή θα εκφραστεί και επί σκηνής μιας και έχουμε ετοιμάσει μια ενότητα έκπληξη, κατά τη διάρκεια της οποίας θα είμαστε και τα δύο συγκροτήματα επί σκηνής.

Πώς βιώσατε την περίοδο της καραντίνας και των απαγορεύσεων και ποιες είναι οι σκέψεις σας για την επιστροφή στις καλοκαιρινές συναυλίες;

Για εμάς υπήρξε μία καταστροφική περίοδος και ως συγκρότημα, αλλά και ως μονάδες. Είχαμε μόλις κυκλοφορήσει το δίσκο μας “Faith in Physics”, βρισκόμασταν σε ευρωπαϊκή περιοδεία και αμέσως θα ακολουθούσε και η αμερικάνικη. Τελικά κληθήκαμε να γυρίσουμε πίσω, ο δίσκος να μην έχει παιχτεί αλλά παράλληλα να έχει παλιώσει και υπερπολύτιμα ποσά για την επιβίωσή μας να έχουν δεσμευτεί σε vouchers. Ανακόπηκε μία πολύ ανοδική πορεία για το συγκρότημα και περάσαμε δυο χρόνια στον πάγο. Οι περιοδείες μας αναβλήθηκαν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Αυτό μας γονάτισε οικονομικά, ηθικά, αλλά και ψυχολογικά, μιας και από ταξιδιώτες του κόσμου βρεθήκαμε μαντρωμένοι σε τέσσερις τοίχους. Τουλάχιστον βγήκαμε υγιείς κι εμείς, αλλά και τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ήρθαμε κοντύτερα με τις οικογένειές μας, κάναμε την αυτοκριτική μας και ετοιμαστήκαμε για το επόμενο στάδιο της ζωής μας. Τώρα διψάμε για επαφή και αγαπάμε από την αρχή πράγματα που μέχρι πριν θεωρούσαμε δεδομένα.

Πόσο έχετε αλλάξει από την εποχή του «Μacho Libre»; Θεωρείτε ότι έχει μετασχηματιστεί ο ήχος, οι επιρροές και τα ερεθίσματα σας μέσα στα χρόνια ή παραμένετε σε «σταθερή τροχιά»;

Όταν γράφτηκε αυτός ο δίσκος ήμασταν 26. Τώρα πατάμε στα 38. Η μπάντα μεγαλώνει και εξελίσσεται μαζί με τον πυρήνα της. Είναι ένας δίσκος που για εμάς σημαίνει πολλά μιας και αποτέλεσε την αρχή της έκρηξης. Ζηλεύουμε την παντελή άγνοια κινδύνου που είχαμε τότε, αλλά και γελάμε με επιλογές μας, σαν να βλέπουμε μια φωτογραφία των γονιών μας από τα 80s. Πάντα όμως με αγάπη. Όσο και αν αρκετοί υποστηρίζουν ότι κάθε άλμπουμ μας είναι διαφορετικό, εμάς πάντα Planet μας ακούγεται. Πιστοί στο γκρουβ, τα riffs, τους ειλικρινείς και αυτοβιογραφικούς στίχους, πιστοί στην ομάδα. Θεωρούμε ότι έχουμε πολλά πράγματα να πούμε ακόμη μουσικά και ελπίζουμε να μπορούμε να το κάνουμε μέχρι τα 65 μας.

Τι κρατάτε από τις περιοδείες και τις εμφανίσεις σας σε φεστιβάλ στο εξωτερικό και ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις σας;

Το πρώτο μας τουρ στην Ευρώπη έγινε το 2012. Από τότε έχουν ακολουθήσει πολλά. Συμμετοχές σε φεστιβάλ που σαν παιδιά θα παρακαλούσαμε να βρεθούμε ως ακροατές… Γνωρίσαμε ήρωες μας και μοιραστήκαμε τη σκηνή και κυρίως τις «νεκρές ώρες» μαζί τους. Πήραμε μαθήματα, απομυθοποιήσαμε πολλούς και άλλους τους ανεβάσαμε ένα ακόμη σκαλί στο πάνθεον. Στην πραγματικότητα αυτό που μας μένει είναι μια πολύ γλυκιά γεύση, αυτή της ομάδας που ενώ δεν ήταν και η πιο ταλαντούχα, έβαλε το κεφάλι κάτω, στερήθηκε πολλά, είδε όλους της τους συνομήλικους να βάζουν τσεκ στα checkpoint της ζωής, αλλά στο τέλος τα κατάφερε. Οι σχέσεις που χτίσαμε μεταξύ μας μέσα από αυτή τη διαδρομή είναι κάτι το οποίο δεν κλέβεται. Μας ενώνουν όλα τα πατώματα στα οποία κοιμηθήκαμε παρέα, όλα τα γέλια, όλα τα κλάματα, όλοι οι χαμοί, αλλά και όλοι οι τσακωμοί. Όταν μία ομάδα πετυχαίνει κάτι και όλοι μα όλοι έχουν βάλει ως ένα βαθμό τον εγωισμό τους πίσω, το συναίσθημα είναι κατά πολύ ανώτερο από οποιαδήποτε προσωπική επιτυχία.

Η μουσική αποτέλεσε έναν από τους πιο ευάλωτους κλάδους κατά τη διάρκεια της πανδημίας και οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό προσπάθησαν να αρθρώσουν λόγο και διεκδικήσεις για αυτή την κατάσταση. Ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις σήμερα;

Το κράτος φαίνεται να αναγνωρίζει ως μουσικούς, ανθρώπους οι οποίοι στελεχώνουν τις εκάστοτε ορχήστρες, εργάζονται μόνιμα σε νυχτερινά κέντρα ως μισθωτοί ή διδάσκουν σε ωδεία και μόνο. Αδυνατεί και δε θέλει να καταλάβει βασικές αρχές της λειτουργίας ενός συγκροτήματος. Για παράδειγμα, ένα συγκρότημα ανά 2 η 3 τρία χρόνια αποσύρεται από τις συναυλίες και έχει μία χρονιά μόνο με έξοδα, τα οποία αφορούν την ηχογράφηση, κοπή και προώθηση του επόμενού του άλμπουμ. Με αυτό τον τρόπο βρεθήκαμε να χάσουμε σχεδόν όλες τις επιστρεπτέες προκαταβολές μιας και την πρώτη χρονιά του κόβιντ αρχικά βρισκόμασταν σε τουρ. Επιπλέον, ένα συγκρότημα λειτουργεί σαν επιχείρηση. Για να υπάρχουν για παράδειγμα 50.000 για τα 5 μέλη του στο τέλος ενός χρόνου θα πρέπει να έχουν ξοδευτεί 12.0000. Έτσι εμείς καταστραφήκαμε μιας και κανένα ατομικό επίδομα μουσικού δε μπορεί να καλύψει τα ετήσια έξοδα. Τέλος πάντων για να μη γινόμαστε κουραστικοί, το κράτος θα πρέπει πια να καταλάβει ότι οι άνθρωποι της τέχνης, για να βιοπορίζονται, αλλά και από τη φύση της ίδιας της δουλειάς, έχουν τουλάχιστον 5-6 δραστηριότητες. Ήρθε η ώρα να δοθούν κίνητρα για επιστροφή στο μπλοκάκι, αλλά και ουσιαστική απλοποίηση των φορολογικών και ασφαλιστικών διαδικασιών. Μια χούφτα ελληνικές μπάντες επενδύουν και με πολύ κόπο ταξιδεύουν στο εξωτερικό και δείχνουν σε όλον τον κόσμο ότι κάτι βράζει στη χώρα μας. Δε ζητήσαμε βοήθεια, αλλά να στέκεσαι και εμπόδιο παραπάει.

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την κυκλοφορία του άλμπουμ «Faith in Physics». Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο το επόμενο διάστημα;

Ναι, ήδη έχουμε τελειώσει το στάδιο της προπαραγωγής και της συλλογής των κομματιών και μέσα στο καλοκαίρι θα ηχογραφήσουμε το επόμενο μας άλμπουμ. Λογικά και αυτό σαν Planet θα ακούγεται.

Αρκετοί στίχοι σας θίγουν κοινωνικοπολιτικά ζητήματα της εποχής. Τι θα έλεγαν οι Planet of Zeus για το κύμα της ακρίβειας, την «ολιστική» προσέγγιση ζωής και την αστυνομική βία στα πανεπιστήμια;

Προφανώς και τα βιώνουμε όπως και κάθε πολίτης της χώρας μας. Η κατάσταση είναι οριακή. Βιώνουμε τον επιθανάτιο ρόγχο ενός συστήματος και ενός τρόπου διακυβέρνησης, το οποίο προσπαθεί με νύχια και με δόντια να γραπωθεί, κάνοντας την τελευταία «γερή του μπάζα». Είναι αναγκαίο να αρχίσουμε να συνεννοούμαστε σε ένα πρακτικό και καθημερινό επίπεδο και όχι να γυρνάμε πάντα την κουβέντα σε ένα ιδεολογικό πεδίο, στο οποίο εγγυημένα πάντα θα διαφωνούμε. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει η συμφιλίωση με τις χρόνιες ανοιχτές πληγές και η αναγνώριση των ευθυνών, από τον εμφύλιο και μετά. Ζούμε σε μία εποχή που για να πληροφορηθείς τι πραγματικά συμβαίνει στου Ζωγράφου, όχι στη Νότια Κορέα, πρέπει να καταβάλεις υπεράνθρωπη προσπάθεια και να είσαι άριστα δικτυωμένος και καταρτισμένος και αυτό δημιουργεί τεράστια ανασφάλεια.

Η δημοσιογραφία πρέπει να επιστρέψει στην αυστηρή δεοντολογία που κάποτε τη χαρακτήριζε και αυτό πρέπει να ξεκινήσει από τις ιδιοκτησίες και το νομικό πλαίσιο, το οποίο επιτρέπει σε έναν πολύ κλειστό κύκλο ανθρώπων με γιγάντιο πλέγμα δραστηριοτήτων να ελέγχει τη ροή της πληροφορίας και να διαμορφώνει κλίμα. Ο κόσμος θα πρέπει να καταλάβει ότι την πρώτη μέρα κατά την οποία σε ένα ρεπορτάζ των ειδήσεων προστέθηκε, παρανόμως βέβαια, μουσική υπόκρουση, οι ειδήσεις μετατράπηκαν σε έβδομη τέχνη. Αυτό έγινε γιατί κάποιος είχε για πρώτη φορά την ανάγκη να χρωματίσει συναισθηματικά μια είδηση. Η είδηση και το ρεπορτάζ, σε ευρεία mainstream κλίμακα, εκείνη τη μέρα πέθανε για πάντα. Πρέπει πάση θυσία να επιστρέψει η εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στην ενημέρωση, αλλιώς δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Αυτό θέλει πάρα πολύ κόπο. Πρέπει να καθαρίσει το βαθύ κράτος. Από την πολεδομία, μέχρι τη δικαιοσύνη. Να απαλλαγεί από όλους αυτούς τους ακροδεξιούς θύλακες στα σώματα ασφαλείας, που μας στέρησαν την ελληνική σημαία κι αυτό πρέπει να ξεκινήσει από τις ίδιες τις σχολές τους. Θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρες, αλλά η ανάγκη για δικαιοσύνη, αξιοκρατία, διαφάνεια και ουσιαστική ελευθερία, όχι ελευθεριακότητα είναι διαρκής και επείγουσα. Σε κάθε περίπτωση η αστυνομία πρέπει να μείνει με κάθε τρόπο έξω από τα Πανεπιστήμια. Οι μνήμες και το αίμα είναι ακόμη πολύ νωπές για να παίζουν οι influencers και οι youtubers της πολιτικής.

Πιστεύετε στις νέες δυνάμεις της μουσικής; Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα/ αδιέξοδα με τη «μουσική βιομηχανία» σήμερα;

Tο αστείο είναι ότι χαρακτηρίζουμε νέες δυνάμεις συγκροτήματα τα οποία γεμίζουν αρένες και κουβαλούν χρόνια στην πλάτη τους, από τα υπόγεια μέχρι τα στάδια. Το ραδιόφωνο και τα ΜΜΕ, με αυτά το έχασαν το παιχνίδι. Ουδέποτε βοήθησαν στην προβολή τους και ταυτόχρονα τους στέρησαν τα αντίστοιχα δικαιώματα. Εύχομαι να μην κάνει το ελληνικό ραδιόφωνο το ίδιο λάθος με τις επόμενες φουρνιές, οι οποίες ήδη δημιουργούν και φτιάχνουν τους πυρήνες τους. Σε κάθε περίπτωση τα παιδιά θα βρουν τον δρόμο τους, αρκεί να είναι αληθινοί και ειλικρινείς.

INFO:
Στίχοιμα & Planet of Zeus, Κυριακή 5 Ιουνίου 2022, 20:30, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

 

Ετικέτες

Documento Newsletter