Είδηση δεν είναι τα μυστικά κονδύλια αλλά το αν είναι χρηστή η διαχείρισή τους.
Στο γνωστό ανέκδοτο η Πόντια πόρνη αυτοκτόνησε όταν έμαθε ότι οι άλλες πληρώνονται. Στην πραγματική ζωή καλό είναι να μην κάνουμε ούτε τις πόρνες ούτε τις παρθένες όταν υπάρχει κίνδυνος να αυτοκτονήσει κάθε έννοια αξιοπρέπειας. Ανακάλυψαν κάποιοι πως υπάρχουν μυστικά κονδύλια και, ακριβώς όπως η Πόντια πόρνη, αγανάκτησαν, εκστασιάστηκαν και έπεσαν από τα σύννεφα σε μια απόπειρα αυτοκτονίας. Αλήθεια; Υπάρχει δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του, θεατής που σέβεται τις ταινίες περιπέτειας που έχει δει και πολίτης που σέβεται την ψήφο του ο οποίος δεν γνωρίζει ότι τα μυστικά κονδύλια είναι για να αντιμετωπίζονται δύσκολες και ανομολόγητες καταστάσεις σε μια χώρα;
Όταν ένας δημοσιογράφος δημοσιεύει ότι ανακάλυψε πως δόθηκαν μυστικά κονδύλια εκτός συνόρων, ειρωνεύεται και τον εαυτό του και το κοινό του. Η επόμενη μεγάλη επιτυχία του θα είναι να ανακαλύψει πως το αυτοκίνητο έχει τέσσερις ρόδες.
Το θέμα δεν είναι αν υπάρχουν μυστικά κονδύλια αλλά αν δίνονται για τον σκοπό για τον οποίο έχουν οριστεί. Για να βοηθηθεί δηλαδή η εξωτερική πολιτική ή η προβολή της χώρας.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δημοσιοποίησης της ύπαρξης μυστικών κονδυλίων ο δημοσιογράφος έχει ρόλο μόνο αν ανακαλύψει πως κάποιος τα έφαγε ή τα έδωσε εκεί που δεν έπρεπε.
Για παράδειγμα, τον Δεκέμβριο του 2015 το Hot Doc αποκάλυψε πως το ελληνικό ΥΠΕΞ έδωσε μέσω μυστικών κονδυλίων 1 εκατομμύριο δολάρια σε μια οργάνωση που στη συνέχεια ανέδειξε τον Γιώργο Παπανδρέου σε «άντρα της χρονιάς». Εκεί φυσικά έχει νόημα η έρευνα για τα μυστικά κονδύλια, αλλά σίγουρα δεν είναι είδηση ότι υπάρχουν μυστικά κονδύλια. Νομίζω όμως ότι στη ΝΔ, όπου έστησαν πάρτι και σήκωσαν τα χέρια (ευτυχώς όχι και τα πόδια καταπώς θα έκανε η Ποντία) μπροστά στην ανακάλυψη ότι δόθηκαν μυστικά κονδύλια, γνωρίζουν πολύ καλά την ύπαρξή τους αλλά κυρίως την περίεργη κατά καιρούς χρήση τους. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε κατηγορήσει τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος ζει ανάμεσά μας, πως χρησιμοποίησε μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ για να στήσει την Πολιτική Ανοιξη, μοιράζοντας αφειδώς χρήματα σε δημοσιογράφους. Οταν κλήθηκε να καταθέσει στην ΕΣΗΕΑ για τις καταγγελίες του, ο αείμνηστος είπε πολύ γλαφυρά:
«Υπήρχε ένα τσουβάλι με χαρτονομίσματα. Για την ακρίβεια ήταν μια μαύρη νάιλον σακούλα, σαν αυτές που βάζουν τα σκουπίδια. Ηταν γεμάτη πεντοχίλιαρα. Από εκεί έπαιρναν χρήματα και τα μοίραζαν».
Το θέμα λοιπόν (και η είδηση) δεν είναι τα μυστικά κονδύλια, όπως δεν είναι το μαχαίρι αλλά η χρήση του.
Ας πάμε όμως τώρα στο επικίνδυνο που αποκαλύπτουν όσα έγιναν και ειπώθηκαν περί των κονδυλίων. Τα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ, με απόφαση της κυβέρνησης, δεν μεταφέρονται σε μαύρες σακούλες ούτε ακολουθούν τη διαδρομή που περιέγραφε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Με νόμο του Νίκου Κοτζιά, υπάρχει θεσμικός έλεγχος από τη Βουλή. Ο ΥΠΕΞ ενημερώνει τον πρόεδρο της Βουλής για το ύψος και τη χρήση των μυστικών κονδυλίων, ο οποίος με τη σειρά του ενημερώνει τους αντιπροέδρους της Βουλής. Στη συνέχεια αυτοί ενημερώνουν τους αρχηγούς των κομμάτων.
Η συγκεκριμένη διαδικασία αναμφίβολα είναι μια σοβαρή θεσμική κατοχύρωση της διαφάνειας αλλά και του επιμερισμού της γνώσης και της ευθύνης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλαδή, για να μην ξανασυμβεί ό,τι συνέβη στον πατέρα του από τον άνθρωπο που σήμερα αποδέχεται ως συνοδοιπόρο, γνωρίζει πόσα είναι τα μυστικά κονδύλια αλλά και πού δόθηκαν. Το ξέρει αναμφίβολα ο Νικήτας Κακλαμάνης ως αντιπρόεδρος της Βουλής. Προς τι λοιπόν η ανακάλυψη του τροχού, της Αμερικής και η έκπληξη που προσομοιάζει με αυτή της έρμης και ταλαίπωρης Ποντίας του ανεκδότου;
Η πρακτική της ΝΔ για μια ακόμη φορά είναι να απολογείται στη μικροπολιτική και τη σπέκουλα, στην ανοησία και την επιπολαιότητα.
Υπάρχει όμως ακόμη πιο σοβαρό θέμα από τη στάση της αντιπολίτευσης, το οποίο συνίσταται στο γεγονός πως οι θεματοφύλακες της δημοκρατίας, η αφρόκρεμα της πολιτικής, οι πρόεδροι της Βουλής και των πολιτικών κομμάτων δεν είναι ικανοί να διαφυλάξουν εθνικά μυστικά και να αναγνωρίσουν τη χρησιμότητά τους. Με τη διαρροή αναγνωρίζουν την ανικανότητά τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της χώρας. Και επειδή η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να κάνει τη διαρροή, η διαπίστωση αυτή απευθύνεται στην αντιπολίτευση. Ούτε στο πρώτο στάδιο της διαφύλαξης των κρατικών μυστικών ούτε στο δεύτερο της αποσόβησης των αρνητικών συνεπειών από τη διαρροή στάθηκε ικανή να παίξει τον ρόλο που της αρμόζει. Της πολιτικά υπεύθυνης. Η Πόντια τουλάχιστον το δήλωνε ως επάγγελμα.