Πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του χώρου της πολιτικής οικολογίας με παρέμβαση και στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο.
Προσωπικότητες που σηματοδότησαν με την παρουσία τους τον πράσινο χώρο, κόμματα τα οποία άφησαν το πολιτικό τους στίγμα στο πέρασμα των ετών και σχήματα που θέτουν σε προτεραιότητα περιβαλλοντικά ζητήματα συσπειρώνονται σε μια προσπάθεια να διαμορφωθεί ένας δυνατός πολιτικός πόλος των οικολογικών δυνάμεων.
Σε αυτή την κατεύθυνση την πρωτοβουλία για ένα νέο «αυτόνομο, ενωτικό και μαζικό Πράσινο κόμμα» ανέλαβαν εμβληματικά στελέχη του οικολογικού χώρου στην Ελλάδα όπως οι πρώην ευρωβουλευτές των Πράσινων (Greens/EFA) Νίκος Χρυσόγελος και Μιχάλης Τρεμόπουλος (δικηγόρος/δημοσιογράφος με δράση ως αιρετός στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη Θεσσαλονίκη), ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, μέλος του Οικολογικού Δικτύου. Στις διεργασίες που είχαν ξεκινήσει ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο πρωτοστάτησαν μέλη οικολογικών σχημάτων και ανένταχτοι ενώ σε συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2019, ορίστηκαν επιτροπές για τη διαμόρφωση πολιτικών προτάσεων με έμφαση στην περιβαλλοντική διάσταση σε όλους τους τομείς δραστηριότητας, σε αντίστιξη με το κυρίαρχο μοντέλο ανάπτυξης.
Τώρα πλέον οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ -Πρωτοβουλία για ένα νέο Ενωτικό Πράσινο Κόμμα οργανώνουν Ιδρυτικό Συνέδριο στην Αθήνα στις 22-23 Φεβρουαρίου 2020, με στόχο το πρόγραμμα εναλλακτικής διακυβέρνησης πράσινων πολιτικών να προωθηθεί στην ελληνική κοινωνία με τη συγκρότηση και ανάπτυξη ενός αυτόνομου και μαζικού Πράσινου Κόμματος. Μάλιστα, καλούν να συμμετέχουν «όλοι/ες όσοι/ες πιστεύουν έμπρακτα στην αυτονομία της πολιτικής οικολογίας, στηρίζουν τις πρωτοβουλίες πολιτών και τα κοινωνικά κινήματα που αντιστέκονται στην υποβάθμιση της ζωής και της φύσης, υπερασπίζονται τα δικαιώματα ανθρώπων και ζώων και κινούνται στο πνεύμα των Ευρωπαίων και των Παγκόσμιων Πράσινων».
Στην πρωτοβουλία μετέχουν μεταξύ άλλων παλιά και νέα στελέχη από τους Πράσινους-Αλληλεγγύη, το Οικολογικό Δίκτυο, τους Οικολόγους Πράσινους , το Κόμμα των Πειρατών, και ανένταχτοι . Από το συνέδριο θα προκύψουν όργανα συλλογικής εκπροσώπησης και επιτροπές ευθύνης ανά τομείς, καθώς σε όλους τους τόνους οι εμπνευστές του εγχειρήματος τονίζουν ότι το νέο ενωτικό πράσινο κόμμα θα είναι μακρυά από «αρχηγισμούς».
Μεταξύ άλλων την στήριξή τους στη νέα πρωτοβουλία εκφράζουν στελέχη και μέλη της Γραμματείας των Πράσινων, όπως οι Αριστείδης Παπαδάκης, γραφίστας, τ. Περιφερειακός Σύμβουλος Κρήτης, Δομήνικος Χρυσίδης, Κοινωνικός Επιστήμων, Σύμβουλος Βιώσιμης Ανάπτυξης, Βρυξέλλες, Ελένη Καρασαββίδου, Ph.D., Πολιτισμική Κοινωνιολόγος, διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Κώστας Μαριόγλου, μέλος της Κίνησης 136, τέως πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων ΕΥΑΘ, Γιώργος Πανούχος, MBA, Ιατρικός Επισκέπτης, Stop Climate Change Greece, Όλγα Κίκου, στέλεχος διεθνούς οργάνωσης για τα ζώα, Αλέξανδρος Γεωργόπουλος, καθηγητής Α.Π.Θ, συγγραφέας περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, Έφη Δόδουρα, τραπεζικός, πρόεδρος Φιλοζωικού Σωματείου “Άργος”.
«Προσκαλούμε τους πολίτες που διαπιστώνουν ότι η κλιματική κρίση είναι το νήμα που ενώνει αγώνες για προστασία του περιβάλλοντος, κοινωνική δικαιοσύνη, προστασία δικαιωμάτων, δημοκρατία, υπεύθυνη οικονομία και νόημα στην εργασία να πάρουν μέρος στο συνέδριο», επεσήμανε την Τρίτη (28.1.2020) σε συνέντευξη τύπου για την πρωτοβουλία για την πρωτοβουλία ο Νίκος Χρυσόγελος.
Από την πλευρά του ο Μιχάλης Τρεμόπουλος τόνισε ότι «δεν έχουμε ούτε πολιτικές ούτε οικονομικές ούτε άλλες εξαρτήσεις από άλλα κόμματα ή συμφέροντα». Και πρόσθεσε: «Κινούμαστε με βάση τις πράσινες αξίες και τις προγραμματικές συμφωνίες. Ανοίγουμε τον δρόμο σε νεότερους ανθρώπους. Και οι παλιότεροι αποτελούμε εγγύηση για τη μετάβαση στη νέα εποχή. Δεν είμαστε καθόλου ικανοποιημένοι από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΟΠ. Αν δεν συγκροτείς πραγματική εναλλακτική λύση, στέλνεις τον κόσμο στην απογοήτευση. Σε πολλά η σημερινή κυβέρνηση απλώς συνεχίζει την προηγούμενη πολιτική. Πραγματικές επενδύσεις είναι μόνο όσες έχουν συνολικό όφελος για την κοινωνία. Όσες στέλνουν τον λογαριασμό στην κοινωνία και στο περιβάλλον, δεν είναι επενδύσεις αλλά λεηλασία. Επενδύσεις σαν τον χρυσό στη Χαλκιδική τις βλέπουμε μόνο στον Τρίτο κόσμο ή στις τεράστιες ακατοίκητες εκτάσεις του Καναδά και της Φιλανδίας. Στην πολυδιαφημισμένη ιστορία του Ελληνικού, δεν είναι επένδυση το να αποκτήσει η Αθήνα άλλο ένα καζίνο. Δεν χρειαζόμαστε φαραωνικά έργα όπως το αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου, δεν μπορεί να προωθούνται οι ΑΠΕ με τρόπο που τις συκοφαντεί. Η αδιέξοδη εμμονή στην διπλωματία των αγωγών και στις εξορύξεις σε ΑΟΖ οδηγεί σε κλιμάκωση και κόστος επιπλέον εξοπλισμών, με κερδισμένες μόνο τις πολυεθνικές των εξορύξεων και των όπλων. Επιδημίες όπως ο κορονοϊός επιβάλουν τη στροφή στη χορτοφαγική διατροφή. Ήδη πολλοί νέοι αλλάζουν τον τρόπο της ζωής τους και προσπαθούν ν’ αλλάξουν και τις πολιτικές».
