Το αστυνομικό ρεπορτάζ αναφέρει ότι αναγνωρίστηκαν και ταυτοποιήθηκαν οι δύο μαχαιροβγάλτες χούλιγκαν που μαχαίρωναν κόσμο στο Πανθεσσαλικό στάδιο στα επεισόδια πριν ξεκινήσει ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας.
Ο χούλιγκαν του ΠΑΟΚ με το μαχαίρι, φέρεται να είναι ένας 20χρονος Αλβανός που μένει στη Θεσσαλονίκη και ο άλλος φερόμενος ως ο έτερος μαχαιροβγάλτης νοσηλεύεται ακόμη φρουρούμενος στο νοσοκομείο του Βόλου. Μαζί με τους δύο εγκληματίες λέγεται ότι έχουν ταυτοποιηθεί καμιά 20αριά ακόμη «μπουμπούκια» των ελληνικών γηπέδων και από αυτούς άλλοι έχουν ήδη συλληφθεί και άλλοι αναζητούνται…
Μέχρι εδώ όλα (σχετικά) καλά. Το πρόβλημα αλλά και τα πολλά ερωτηματικά ξεκινούν από εδώ και πέρα, καθώς όπως αναφέρουν έγκυρες αστυνομικές πηγές, οι δυο μαχαιροβγάλτες αλλά και 5-6 ακόμη πρωταγωνιστές των επεισοδίων του Βόλου, έχουν συλληφθεί και στο παρελθόν για διάφορα ποινικά αδικήματα, και τους έχει απαγορευθεί μεταξύ άλλων, η είσοδος στα γήπεδα. Ειδικά ο Αλβανός μαχαιροβγάλτης είχε συλληφθεί και κατηγορηθεί το 2012 για ληστεία σε βάρος ανυποψίαστου πεζού, ενώ έχει συλληφθεί άλλη μια φορά για επεισόδια σε γήπεδο!
Κι εδώ ξεκινούν οι απορίες:
-Τηρούνται ή όχι οι νόμοι σε αυτή την χώρα;
-Οι συλληφθέντες που έχουν καταδικαστεί ξανά για επεισόδια και τους έχει απαγορευθεί η είσοδος στα γήπεδα, πως καταφέρνουν και είναι πάντα μέσα στα γήπεδα; Οπου μάλιστα δεν κάθονται ήσυχοι αλλά σπέρνουν εκ νέου τον τρόμο, δέρνουν, σπάνε και μαχαιρώνουν…
-Οι ποινές στα δικαστήρια, ισχύουν ή σε ότι έχει να κάνει με την αθλητική βία, ισχύει το «ποιος ασχολείται» και το «δεν βαριέσαι»;
-Πόσο βέβαιο είναι ότι οι δύο μαχαιροβγάλτες αλλά και οι υπόλοιποι που έχουν συλληφθεί ξανά για επεισόδια, θα παραμείνουν εκτός γηπέδων ή και στη φυλακή ακόμα;
-Ποιος εγγυάται ότι δεν θα τα ξανασπάσουν; Το κράτος, η αστυνομία, οι ΠΑΕ, η ΕΠΟ, η Λίγκα, η Δικαιοσύνη;
Είναι πολλά τα ερωτήματα και οι απορίες του κόσμου που πάει στο γήπεδο ή καλύτερα που δεν πάει πλέον στα γήπεδα γιατί φοβάται και δικαιολογημένα για τη ζωή του. Όμως πειστικές απαντήσεις δεν δίνει κανείς εμπλεκόμενος φορέας. Μόνο συζητήσεις για να περνάει η ώρα και για λόγους εντυπώσεων, μόνο ευχολόγια και κυρίως, κάθε φορά που θα γίνουν σοβαρά επεισόδια σπεύδει η κάθε κυβέρνηση να αλλάξει τους νόμους περί βίας. Λες και δεν υπάρχουν. Λες και δεν είναι οι περισσότεροι από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Λες και δεν είναι αυστηρότατοι. Λες και δεν γνωρίζουμε όλοι ότι δεν εφαρμόζονται και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα…
Πληροφορίες ανέφεραν ότι λίγο μετά τον τελικό της ντροπής ο υφυπουργός Γιώργος Βασιλειάδης σκεφτόταν να επαναφέρει το ιδιώνυμο. Τον νόμο του Ορφανού και σύμφωνα με τον οποίο, κάθε συλληφθείς σε επεισόδια πήγαινε με συνοπτικές διαδικασίες φυλακή. Ηταν το διάστημα εκείνο όπου είχαν καταλαγιάσει τα επεισόδια γιατί ως γνωστόν και «ο άγιος φοβέρα θέλει». Πόσο μάλλον ο κάθε κάφρος των γηπέδων….
Εκείνο το νόμο Ορφανού λοιπόν, φρόντισε να καταργήσει για δικούς του λόγους και με επιχείρημα ότι με το ιδιώνυμο κινδύνευαν να πάνε αθώοι, που συνελήφθησαν κατά λάθος, στη φυλακή, ένας άλλος (ίσως ο πιο αποτυχημένος) υφυπουργός Αθλητισμού, κι αυτός της ΝΔ, ο Γιάννης Ιωαννίδης. Και τα επεισόδια ξαναφούντωσαν και οι χούλιγκανς ξεσάλωσαν…
Όμως, η μεγαλύτερη απορία όλων και ειδικά στον χώρο του αθλητισμού είναι άλλη: πως γίνεται η αστυνομία, να εξαρθρώνει πολύ δύσκολες υποθέσεις και υποθέσεις (είτε αυτές αφορούν δολοφονίες είτε ναρκωτικά, είτε οτιδήποτε άλλο) και να μην μπορεί μια φορά, να διαλευκάνει κάτι που έχει σχέση με αθλητική βία (επεισόδια μέσα κι έξω από τα γήπεδα, επιθέσεις σε δημοσιογράφους και παράγοντες κλπ);
Η Αστυνομία όλα αυτά τα χρόνια έχει δράσει αποτελεσματικά μόνο όταν υπάρχει… νεκρός. Όπως τότε με την δολοφονία Φιλόπουλου στην Παιανία, με τον Κατσούλη στην Αλικαρνασσό, με τον Ρουσάκη έξω από το Παγκρήτιο, με τον Καρνέζη στη Γλυφάδα. Για τους υπόλοιπους που γλίτωσαν τις ενέδρες και τους τραμπουκισμούς δεν τρέχει και τίποτα. Ζουν, οπότε δεν δικαιούνται να ομιλούν. Ας περιμένουμε λοιπόν τα επόμενα επεισόδια, που δεν αποκλείεται να έχουν ξανά τους ίδιους πρωταγωνιστές. Είτε του Βόλου, είτε του ΟΑΚΑ, της Τούμπας, του Καραϊσκάκη, του Παγκρήτιου, της Λεωφόρου. Μέχρι να θρηνήσουμε ξανά…
