Το Documento έγινε αποδέκτης πολλών σχολίων για το βιβλίο «Τα αιρετικά: 10+1 ιστορίες (παρα)χάραξης της Ιστορίας», που κυκλοφόρησε μαζί με την εφημερίδα το Σαββατοκύριακο 24-25 Μαρτίου 2018.
Σχολίων εν πολλοίς επαινετικών (από ελευθερόφρονες αναγνώστες), αλλά και κάποιων χολερικών (εξ εκείνων που ομνύουν στα «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» και «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών/ου μην αλλά και Ακροδεξιών»)…
Ανάμεσα στις καλοπροαίρετες (επι)κρίσεις, και φίλου αναγνώστη που – όπως μας είπε – διάβασε… μονορούφι «Τα αιρετικά», κάνοντας την ακόλουθη παρατήρηση σχετικά με το κεφάλαιο για τον Διονύσιο Σολωμό:
«Επρεπε να γραφτεί πως κάποιοι υποστηρίζουν, ευθέως ή εμμέσως, ότι κακώς αποδόθηκε στον Σολωμό ο τίτλος του εθνικού ποιητή. Δεν του άξιζε – ισχυρίζονται – καθώς δεν τάχθηκε ψυχή τε και σώματι στον υπέρ της Εθνικής Ανεξαρτησίας Αγώνα. Ειδικότερα, του προσάπτουν τις μομφές ότι δεν διέθεσε μέρος έστω από την (μεγάλη) περιουσία του για τις ανάγκες του Αγώνα, ούτε πέρασε απέναντι (από τη Ζάκυνθο στο πολιορκημένο Μεσολόγγι ή στην επαναστατημένη Πελοπόννησο) να πιάσει το όπλο και να στρατευθεί ενεργά στα πολεμικά δρώμενα».
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: Είναι κι αυτή μια άποψη, που όντως θα μπορούσε ν’ αναφερθεί στα «αιρετικά» περί τον Διονύσιο Σολωμό, όμως οι εν λόγω μομφές ουδόλως μειώνουν την εμβέλεια και την αξία – λογοτεχνική κι όχι μόνο – της σπουδαίας και εμπνευσμένης πένας του μεγάλου εθνικού ποιητή. Αλλωστε, δεν μιλάμε για εθνικό ήρωα ούτε για εθνικό ευεργέτη. Συνεπώς «έκαστος εφ’ ω ετάχθη» ή αλλιώς «ο καθείς και τα όπλατου», όπως είπε ένας άλλος μεγάλος ποιητής, ο νομπελίσταςΟδυσσέας Ελύτης.
ΥΓ: Οι ανωτέρω ρήσεις προς απάντηση και στις εναντίον μου ύβρεις από θρησκόληπτους ταλιμπάν της Ορθοδοξίας και ποικίλους ακροδεξιούς συμμορίτες και λοιπούς μουστερήδες της πατριδοκαπηλίας, που το παίζουν θεματοφύλακες των κατασκευασμένων «εθνικών μύθων» (παρα)χάραξης της Ιστορίας, στο όνομα, τάχα μου, των ιερών και οσίων της φυλής και του έθνους.