Διαβάζουμε συνεχώς τι προϊόντα πρέπει να καταναλώνουμε όταν αθλούμαστε, ωστόσο, από όλα αυτά ίσως πρέπει να κρατάμε τα μισά και κυρίως να φιλτράρουμε. Διότι το παγκόσμιο μάρκετινγκ είναι τέτοιο που μας παρασύρει σε επιλογές που όχι μόνο δεν παίζουν κανένα ρόλο, αλλά κάνουν και κακό στην τσέπη μας.
Ας δούμε μερικούς από τους μεγαλύτερους διατροφικούς μύθους:
Μην τρώτε ζάχαρη
Η ζάχαρη είναι η πιο σημαντική πηγή ενέργειας για την έντονη άσκηση αντοχής. Δεκάδες και δεκάδες μελέτες έχουν δείξει ότι τα συμπληρώματα με απλή ζάχαρη μετατρέπονται εύκολα σε γλυκόζη και βελτιώνουν την απόδοση στις προπονήσεις και τους αγώνες που διαρκούν περισσότερο από μία ώρα.
Μάλιστα η ζάχαρη δεν παχαίνει περισσότερο από τους άλλους υδατάνθρακες αφού περιέχει 4 θερμίδες ανά γραμμάριο. Παρά αυτό το βουνό των αποδείξεων, πολλοί δρομείς εξακολουθούν να αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τα αθλητικά ποτά και τζελ ενέργειας που περιέχουν απλά σάκχαρα, επειδή έχουν συνηθίσει να σκεφτόμαστε τη ζάχαρη ως “κακή”. Στη σωστή ποσότητα, η ζάχαρη είναι σούπερ! Οι υπερβολές την κάνουν κακή. Γι αυτό και πρέπει να είστε επιφυλακτικοί με τις έτοιμες τροφές και τα υγρά που περιέχουν ζάχαρη, γιατί ποτέ δεν ξέρετε ακριβώς πόση έχει χρησιμοποιηθεί.
Η αναλογία στα γεύματα
Οι περισσότεροι διαιτολόγοι λένε ότι οι μερίδες φαγητού για όσους ασχολούνται με αθλήματα αντοχής είναι 60% υδατάνθρακες, 20% πρωτεΐνες και 20% λίπος. Υπάρχουν και άλλοι που βάζουν τα ποσοστά σε 40%, 30%, 30% αντίστοιχα. Ποια είναι, όμως, η αλήθεια; Στην πραγματικότητα καμία αναλογία δεν είναι δεδομένο ότι κάνει δουλειά για τον οργανισμό μας. Σκεφτείτε πιο απλά. Ο μέσος ερασιτέχνης δρομέας, χρειάζεται περίπου 2 με 2,5 γραμμάρια υδατάνθρακα την ημέρα ανά κιλό σωματικού βάρους. Όλα τα υπόλοιπα είναι πολύ σύνθετα.
Οπωσδήποτε υδατανθράκωση!
Είναι γνωστό ότι η φόρτωση του οργανισμού με υδατάνθρακες τις ημέρες πριν από τον αγώνα, είναι μια… τελετουργική διαδικασία για τους δρομείς που αυξάνουν τις ποσότητες μακαρονιού και ρυζιού. Είναι, όμως, απαραίτητο; Οι έρευνες δείχνουν ότι δεν έχει τεράστια επίδραση στον οργανισμό αυτή η διαδικασία, μιας και η ενέργεια διαρκεί για τα πρώτα 90 λεπτά! Περισσότερο σημαντικοί είναι οι υδατάνθρακες που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια του αγώνα και όχι πριν. Αν, ωστόσο, νομίζεται ότι σας κάνει καλό, κάντε το έστω και για ψυχολογικούς λόγους. Τα μακαρόνια και το ρύζι εξάλλου είναι καλές τροφές για το έντερο και θα σας κάνουν τουλάχιστον να αποφύγετε τις στομαχικές διαταραχές.
Να πίνετε νερό ακόμα και όταν δεν διψάτε
Μια ολόκληρη γενιά αθλητών έχει μεγαλώσει με τη συμβουλή να πίνει νερό κατά τη διάρκεια των αγώνων ακόμα και όταν δεν διψάει. Και αυτό διότι αν επέλθει αφυδάτωση, τότε μειώνεται η απόδοση και έρχεται η κόπωση. Αυτό είναι μια πραγματικότητα, ωστόσο, πραγματικότητα είναι επίσης ότι όταν δεν διψάς, δεν υπάρχει λόγος να πίνεις νερό, διότι και αυτό είναι αντιπαραγωγικό για τον οργανισμό. Σύμφωνα με τις πρόσφατες μελέτες οι δρομείς αντιμετωπίζουν καλύτερα τον κίνδυνο αφυδάτωσης όταν πίνουν νερό αν διψούν. Πάρτε, λοιπόν, το μπουκαλάκι από τον ανεφοδιασμό, αλλά μην πιείτε αν δεν διψάτε. Κρατήστε το για μετά.
Τα λιπαρά αυξάνουν την αντοχή σας
Είναι μια δημοφιλής τάση μεταξύ των αθλητών. Να καταναλώνουν τροφές με υψηλά λιπαρά για να γεμίζουν τις αποθήκες καύσιμου του οργανισμού, προκειμένου αυτός να μην τραβάει ενέργεια από τις αποθήκες γλυκογόνου. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει παρατηρηθεί καμία επίδραση στην απόδοση.
Η αφυδάτωση προκαλεί κράμπες
Η θεωρία ότι η αφυδάτωση προκαλεί τις κράμπες που μπορεί να πάθουμε κατά τη διάρκεια ενός αγώνα είναι αποτέλεσμα μίας και μόνο έρευνας που έγινε πριν από έναν… αιώνα. Πάνω σε αυτή την έρευνες στήθηκε μια ολόκληρη βιομηχανία ενυδάτωσης, ισοτονικών ποτών και βιταμινών που δεν αφήνει εύκολα τον μύθο να γκρεμιστεί.
Οι μυϊκές κράμπες είναι ένα σύμπτωμα ενός τύπου νευρομυϊκής κόπωσης που προκαλείται από ασυνήθιστη άσκηση (αυτός είναι ο λόγος που οι μυϊκές κράμπες εμφανίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε αγώνες) και εμφανίζεται σε αθλητές που έχουν κάποιο είδος έμφυτης ευαισθησίας. Υπάρχει μόνο μία μελέτη που έχει καταφέρει να συνδέσει το νάτριο με τις κράμπες. Όλα τα υπόλοιπα απλώς συνεχίζουν να συντηρούν το μύθο…
Όλα τα ισοτονικά ποτά είναι ίδια
Τα ισοτονικά ποτά όλων των εταιριών σε γενικές γραμμές έχουν την ίδια φόρμουλα, ωστόσο, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά που ίσως να κάνει τελικά και τη διαφορά για τους δρομείς, αφού έχει αποδειχθεί ότι ορισμένα ισοτονικά που περιέχουν μικρή ποσότητα πρωτεΐνης, έχουν καλύτερα αποτελέσματα, τόσο στην αντοχή, όσο και στις μυϊκές βλάβες. Το κακό είναι ότι υπάρχει μια μειοψηφία αθλητών στους οποίους προκαλούνται στομαχικές διαταραχές όταν λαμβάνουν πρωτεΐνες κατά τη διάρκεια της άθλησης και αυτός είναι ο λόγος που οι εταιρίες αποφεύγουν την μεγάλη παραγωγή τους.
Οι δρομείς πρέπει να τρώνε όπως εκείνοι που δεν τρέχουν
Αυτό και αν είναι μύθος. Έχει αποδειχθεί από δεκάδες έρευνες ότι όποιος τρέχει ή κάνει αεροβική άσκηση μετριάζει σε μεγάλο ποσοστό τις αρνητικές συνέπειες που έχουν τα… junk food στον οργανισμό. Κάτι που σημαίνει ότι ένας δρομέας δικαιούται πολύ περισσότερο να φάει κάτι παραπάνω, από ότι εκείνος που κάθεται βουλιαγμένος στον καναπέ του. Εντάξει, ας μην κάνουμε και την τέλεια δίαιτα. Άλλωστε οι χαρές τις ζωής είναι λίγες.
Τα συμπληρώματα είναι απαραίτητα
Υπάρχουν πολλά συμπληρώματα διατροφής που διατίθενται στο εμπόριο σε αθλητές αντοχής. Μερικα από αυτά υποστηρίζονται από λίγες επιστημονικές αποδείξεις, αλλά ένα διατροφικό συμπλήρωμα δεν έχει ποτέ αποδειχθεί ότι μπορεί να βελτιώσει την απόδοσή μας. Αντίθετα άλλες μελέτες δείχνουν ότι δεν υπάρχει κανένα όφελος. Οι περισσότεροι από τους καλύτερους δρομείς του κόσμου δεν καταναλώνουν συμπληρώματα διατροφής.
