Την ερχόμενη Κυριακή (31/3 στις 19.00) στην τελική παράσταση στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση οι μαθητές από την Αθήνα και την Κοζάνη θα παρουσιάσουν το σύνολο των δέκα χορογραφιών τους.
«Ενώθηκα με ανθρώπους που δεν έλεγα ούτε καλημέρα». Αυτή η φράση ενός μαθητή που συμμετείχε στο πρόγραμμα «Dancing to connect | Χορεύω, άρα επικοινωνώ» συμπυκνώνει όλο το νόημά του σε λίγες λέξεις. Για έβδομη χρονιά η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση πραγματοποιεί σε πέντε σχολεία της Αττικής και πέντε της περιφέρειας το δωρεάν εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ξεκίνησε η νεοϋορκέζικη ομάδα χορού Battery Dance Company.
Δύο επαγγελματίες χορευτές, με παιδαγωγικό υπόβαθρο και εμπειρία στη διδασκαλία, για εννέα ημέρες και μέσα από καθημερινά εργαστήρια με μαθητές γυμνασίου και λυκείου συνδιαμορφώνουν μια χορογραφία η οποία παρουσιάζεται στην εκάστοτε πόλη της περιφέρειας και στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Μπορεί να ακούγεται απλό αλλά πίσω από αυτήν τη διαδικασία γίνονται σημαντικές ζυμώσεις που αφορούν τα ίδια τα παιδιά και τη σχέση τους με τον εαυτό τους, τις σχέσεις των παιδιών μεταξύ τους και τις σχέσεις τους με τους εκπαιδευτικούς.
«Ως Ιδρυμα Ωνάση μας ενδιαφέρει αυτό που λέμε “απελευθέρωση δυνάμεων”, πώς δηλαδή ο κάθε άνθρωπος μπορεί να εξωτερικεύσει το καλύτερο που έχει μέσα του όταν του προσφερθούν οι κατάλληλες ευκαιρίες. Αυτές στοχεύουμε να δώσουμε στα παιδιά» αναφέρει η Μυρτώ Λάβδα, υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
Βασικός και εξαιρετικά σημαντικός στόχος του προγράμματος είναι «να μετασχηματίζονται οι σχέσεις μεταξύ των μαθητών» μας λέει η κ. Λάβδα. «Θέλουμε να δοθεί σε αυτά τα παιδιά η ευκαιρία να μεταμορφωθούν σε κάτι άλλο. Εχει να κάνει με τη μετασχηματιστική διάσταση που έχουν οι τέχνες εν γένει. Εμείς προτρέπουμε να επιλεγούν μαθητές που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, που μπορεί να έχουν έχθρα με κάποιους άλλους, παιδιά που δεν νιώθουν άνετα να εκτεθούν, που ντρέπονται ή που δέχονται bullying και αποκλεισμό».
Γιατί χορός σημαίνει να ανακαλύπτεις πώς μπορείς να επικοινωνείς με τους ανθρώπους χωρίς λόγια, πώς να εκφράζεσαι και να συνεργάζεσαι αλλά και να ανακαλύπτεις νέα όρια του εαυτού σου. Αλλο σημαντικό σκέλος είναι η επίδραση που έχει το πρόγραμμα στους εκπαιδευτικούς. «Μας λένε ότι βιώνοντας αυτή την εμπειρία αλλάζουν και οι ίδιοι και προσπαθούν να ενσωματώσουν στη διδασκαλία τους κάποιες πιο ενεργητικές δράσεις-ασκήσεις, να γίνουν performers στη διδασκαλία τους. Επιπλέον αλλάζει και ο τρόπος που οι εκπαιδευτικοί βλέπουν τους μαθητές τους μιας και όταν δίνεται η ευκαιρία σε παιδιά που μέσα στην τάξη είναι υπερκινητικά ή στους λεγόμενους “κακούς” μαθητές, τους βλέπουν να μεταμορφώνονται σε κάτι άλλο».
Στην Κοζάνη
Μόλις πριν από λίγες ημέρες ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα στην Κοζάνη (με την παρουσίαση της χορογραφίας στο ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης) και αυτές τις ημέρες υλοποιείται στο Πρότυπο Βαρβάκειο Γυμνάσιο, το Επαγγελματικό Λύκειο Ιλισίων, το Ειδικό Γυμνάσιο και Λύκειο Αθήνας στο οποίο φοιτούν παιδιά με αναπηρία, σε ένα γυμνάσιο στο Περιστέρι και στο Λύκειο Νέας Μάκρης. Μέχρι σήμερα το πρόγραμμα έχει ταξιδέψει στην Πάτρα, στα Ιωάννινα, τα Τρίκαλα, στην Κομοτηνή, στα Χανιά και πάντα επιλέγονται σχολεία από το κέντρο της πόλης και από περιφερειακά χωριά όπου τα παιδιά έχουν ακόμη λιγότερες προσλαμβάνουσες.
Γεγονός είναι ότι ειδικά στις περιφερειακές πόλεις είναι εμφανής η ανάγκη για τέτοιες δράσεις και είναι έκδηλος ο ενθουσιασμός όλων. «Πάντα είναι συγκινητικό πώς οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι τοπικοί φορείς αγκαλιάζουν το εγχείρημα. Φαίνεται για παράδειγμα στο πώς οι εκπαιδευτικοί μεταφέρουν οι ίδιοι καθημερινά τους χορευτές στο σχολείο, τους κερνούν από το κυλικείο του σχολείου και είναι πάντα στο πλάι τους για να τους δείξουν την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη τους. Και από το πόσο συγκινημένοι είναι οι γονείς την ημέρα της παράστασης».
Oμαδικότητα
Αυτό που είναι σημαντικό να διευκρινιστεί είναι ότι στο «Dancing to connect | Χορεύω, άρα επικοινωνώ» οι χορογράφοι δεν διδάσκουν συγκεκριμένα βήματα στα παιδιά ή μια έτοιμη χορογραφία. Οι μαθητές φέρνουν το δικό τους κινητικό υλικό το οποίο διαμορφώνεται από μέρα σε μέρα και στο τέλος δημιουργείται η χορογραφία. «Δεν βάζουμε εμείς τις θεματικές, προκύπτουν από τα παιδιά. Το πρόγραμμα έχει να κάνει με την ομαδικότητα, τη συνεργασία, τη δημιουργικότητα, τη σωματική έκφραση. Οι χορευτές υφίστανται σαν ενορχηστρωτές και καθοδηγητές».
Οι χορογράφοι χρησιμοποιούν διάφορα μέσα (παιχνίδια και ασκήσεις, όπως έχουν εκπαιδευτεί από την Battery Dance Company) ώστε να αντλήσουν το τελικό αποτέλεσμα από τα παιδιά. Για παράδειγμα, μπορεί να τους δώσουν μια εικόνα και να τα παροτρύνουν να τη σωματοποιήσουν. «Τα παιδιά μπορεί να θέλουν να φτιάξουν ένα ντουέτο ή ένα ομαδικό κομμάτι για οτιδήποτε τα απασχολεί ή που έχει να κάνει με τα χόμπι τους, π.χ. να ενσωματώσουν κινήσεις από τις πολεμικές τέχνες που μαθαίνουν. Στην Κοζάνη για παράδειγμα έχουν εντάξει στη χορογραφία στοιχεία παραδοσιακών χορών της περιοχής».
Την ερχόμενη Κυριακή (31/3 στις 19.00) στην τελική παράσταση στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση οι μαθητές από την Αθήνα και την Κοζάνη θα παρουσιάσουν το σύνολο των δέκα (επτάλεπτων) χορογραφιών. Επίσης θα παρακολουθήσουμε και μια ενδέκατη χορογραφία που ετοίμασαν οι δάσκαλοι/χορευτές ενώ παράλληλα δούλευαν τις προηγούμενες ημέρες με τους μαθητές.
INF0
Το πρόγραμμα υλοποιείται με την υποστήριξη της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα και τη συνεργασία του Δήμου Κοζάνης, της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κοζάνης και του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης
