Οι καλλιτέχνες ζητούν να σπάει το απόστημα

Οι καλλιτέχνες ζητούν να σπάει το απόστημα

Mετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις και τις εξελίξεις στην υπόθεση Δημήτρη Λιγνάδη αρχίζουν να μιλάνε και να εκφράζουν την οργή τους για το «τέρας» της υποκριτικής που χρόνια κανάκευε η πολιτική εξουσία στην Ελλάδα. 

«Νιώθω ότι ζω σε μια κοινωνία τεράτων» δήλωσε ο ηθοποιός Χάρης Τζωρτζάκης σε πρωινό πρόγραμμα του τηλεοπτικού Σκάι (την ώρα που φυσικά οι καλόβολοι δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να φτιασιδώσουν την εικόνα των προϊσταμένων του μέχρι πρότινος καλλιτεχνικού διευθυντή Δημήτρη Λιγνάδη), για να καταλήξει πως στην Ελλάδα όποιος έχει ισχυρούς φίλους δεν τον αγγίζει κανένας επισημαίνοντας μάλιστα πως στην περίπτωση των σκανδάλων παιδεραστίας στην καθολική εκκλησία ο πάπας ζήτησε συγνώμη σε αντίθεση με την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη η οποία ανερυθρίαστα στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε το μόνο της μέλημα ήταν να βγάλει εκτός κάδρου την ίδια και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Λάβρος εμφανίστηκε και ο Γιώργος Παρτσαλάκης στο αποψινό δελτίο ειδήσεων του Mega: «Εάν σε έναν άθλιο άνθρωπο δώσεις ένα υπουργείο, πολύ απλά θα καταστρέψει έναν τομέα. Άρα δεν πρέπει να έχουν εξουσία οι φθαρμένοι άνθρωποι. Θα μου πείτε “ποιοι είναι;”. Γιατί η υπουργός Πολιτισμού έπεσε από τα σύννεφα, δεν γνώριζε, δεν ήξερε. Αυτό είναι μια μεγάλη ντροπή. Εάν δεν ήξερε είναι ανίκανη, εάν ήξερε και δεν το έκανε είναι ανήθικη και θα έπρεπε ήδη να έχει παραιτηθεί».

Η
οργή των ανθρώπων του θεάτρου μπροστά σε όλα όσα αποκαλύπτονται –και σε μερίδα του
χώρου τους όπως και του πολιτικού κόσμου– έχει ξεχειλίσει. Πλέον καλλιτέχνες από όλους τους χώρους πλημμυρίζουν με σχόλια τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επιδιώκουν να
εμφανίζονται στα τηλεοπτικά κανάλια προκειμένου να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους
για τις τερατώδεις πράξεις του Δημήτρη Λιγνάδη και για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου
Πολιτισμού.

Κλέλια Ρένεση 

Θηριακια ενωθείτε κ μην πιανεστε κοροιδα διχασμου. Οταν μια κυβερνηση εμπαίζει εναν ολοκληρο λαο , δεν χρειαζεται να εισαι με την αντιπολιτευση για να αρθρωσεις ενα λογο. Οταν παρευρισκεσαι στο ιδιο τραπεζι με καποιον , δεν σημαινει οτι εισαι κολλητος του κ ποσο μαλλον οτι εξυπηρετεις τα συμφεροντα του. Οτι εχεις συνεργαστει με τον Δημητρη Λιγναδη δεν σημαινει οτι ξερεις τα αδιανοητα «παθη» του , ουτε μυρωδια μπορει να μην εχεις παρει . Οτι ο αστυνομικος ειναι οργανο κ το μπουζουκι επισης , δεν σημαινει οτι ο αστυνομικος ειναι μπουζουκι. Οταν ομως εισαι κυβερνητικο στελεχος κ αναθετεις θεσμικη θεση σε καποιον, οφειλεις να ψαξεις κ τις πετρες που εχει πατησει. Κ τελος, οταν εχεις να κανεις με βιασμους παιδιων, δεν χωρανε ναζακια κυβερνητικα ( δεν ξεραμε, δεν μας ειπε κανεις, αρα φταινε οι αλλοι) κ 3 βδομαδες σιγη .. τα θυματα σας κοιτανε , εμεις ολοι σας κοιταμε, σύσσωμος ο καλλιτεχνικος κλαδος εχει αηδιασει, κ να στε σιγουροι, δεν παιζουν μπιριμπα με τον Τσιπρα τα γουικεντ. Σοβαρευτειτε κ δειτε τις πρακτικες που μας διχαζουν. Εχετε χαθει μεσα στα πιονια κ δεν θα φτασετε ποτε τον Βασιλια. Αλλο κοιταω κ αλλο βλεπω (αν με πιανεις).

Βασιλική Διαλυνά

Μια φορά στη ζωή μου ευχήθηκα αυτό το απεχθές “ψόφο”. Το είπα και το μετάνιωνα την ίδια ώρα και στιγμή.

Βγήκε από μέσα μου σαν άχτι, σαν αλάφρωμα, σαν την πέτρα του Σίσυφου που κύλησε για τελευταία φορά.

Ήταν στο δρόμο, στην ανακοίνωση της καταδίκης της Χ.Α.

Σήμερα, ΔΕΝ θα το ευχηθώ και πάλι.

Θα προσευχηθώ μονάχα να μιλήσει.

Θα ευχηθώ να τα ξεράσει όλα.

Όλους.

Μετά ας χαθεί για πάντα.

Amalia Arseni

Κάθαρση. Δικαιοσύνη. Ανακούφιση.

Μάνος Τσίζεκ

Θυμάστε που πριν από μία εβδομάδα απειλούσε να κινηθεί νομικά μαζί με τη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος εναντίον όποιου από εμάς ανέφερε το όνομά του στα social media;

Μπράβο σε όλους όσους δεν φοβήθηκαν να σταθούν απέναντι σε αυτό το θρασύδειλο κτήνος, αναγκάζοντας την ελληνική δικαιοσύνη επιτέλους να κάνει το καθήκον της.

Dimitris Karantzas

[ “θα πρόκειται μάλλον για κατι συναινετικό” ή ” είναι ανώνυμη καταγγελία ” ή “ο καλλιτέχνης ήταν σπουδαίος και δεν μας ενδιέφερε η προσωπική του ζωή ” ή ” είναι δάκτυλος αντιπολίτευσης” ή ” ποινικοπείται η ομοφυλοφιλία” η ” με εξαπάτησε , ήταν καλός ηθοποιός ” : για ολα τα παραπάνω ντροπή στα στόματα και στα μυαλά που τα αρθρώνουν και θα το πουν και για την πληροφορία που έπεται] :

“Σύμφωνα με ρεπορτάζ του MEGA 3 δομές ανήλικων προσφύγων έστελναν παιδιά στο σπίτι του Δ. Λιγναδη για μαθήματα θεάτρου σε πλαίσιο συνεργασίας τους την περίοδο 2017-2018. Τα ανήλικα μετά από λίγες επισκέψεις αρνιοντουσαν κατηγορηματικα να ξαναπάνε χωρίς να εξηγούν τον λόγο . Οι 2 δομές εκλεισαν πριν ένα χρόνο.Γιατί τα μαθήματα δεν γινοντουσαν στις δομες; Ποιοι ηταν υπευθυνοι; Ποιοι έστελναν ασυνοδευτα τα παιδιά;”‘

Aris Laskos

Για να τελειώνουμε.

Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΥΔΟΣΙΑ.

Κάπου φτάνει.

Χάρης Τζωρτζάκης

Η υπουργός Πολιτσμού είπε δημόσια ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης, που η ίδια διόρισε ως καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού θεάτρου κατ’ εντολή του Μητσοτάκη, είναι ενας επικίνδυνος άνθρωπος που την εξαπάτησε. Το είπε πριν αποφανθεί η διακαιοσύνη για την ενοχή του. Μα καλά ρε ξεφτίλες εσείς δε μας λέγατε μέχρι χθες ότι αυτά είναι ζητήματα της δικαιοσύνης και να μην είμαστε ανθρωποφάγοι γιατί υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας; Αν αυτό δεν είναι συγκάληψη κουκούλωμα και διαχείρηση πολιτικού κόστους σε υπόθεση βιασμών ανηλίκων κατά εξακολούθηση και κατά συρροή τότε τι είναι; Πείτε μας γαμω την ψυχραιμία σας. Κόζα Νόστρα είστε.

Stelios Anatolitis

Ο Λιγνάδης πήγε μόνος του στην αστυνομία, δήλωσε διεύθυνση, είπε “στη διάθεσή σας” κι έφυγε.

Άντε βάλε τώρα εδώ punchline που να μην εμπλέκει στην παιδεραστία την ΕΛΑΣ.

Κάνετε τη δουλειά μας πολύ δύσκολη κι είμαστε κι άνεργοι από τον Μάρτιο, σοβαρευτείτε λίγο.

Giorgos Sampatakakis 

Η πολιτική ευθύνη της επιλογής έγκειται στη θεσμική επιθυμία να υπηρετηθούν συγκεκριμένες ιδεολογικές σκοπιμότητες και πολιτισμικές πολιτικές με τις οποίες κανένας άλλος διευθυντής του ΕΘ δεν θέλησε να συσστρατευτεί τα τελευταία χρόνια. Επρόκειτο για πολιτική επιλογή εθνοκεντρικής απόχρωσης σε όλες της τις εκφάνσεις, τις αρθρώσεις και τις επιτελέσεις. Και με όλες τις γνωστές γραφικές αποχρώσεις μιας επάρατης αισθητικής και ιδεολογικής γενεαλογίας.

Documento Newsletter