Οι… Juke Box Heroes του Ευθύμη Καραδήμα

Λίγες μέρες πριν πέσει η αυλαία του φετινού Gimme Shelter Film Festival, ο ιθύνων νους των Nightfall γράφει για τα άλμπουμ που σημάδεψαν τον ίδιο και την ιστορία της μπάντας.

Με την προβολή του ντοκιμαντέρ «Death by Metal» για τα έργα και τις ημέρες των Death και του ηγέτη τους, Chuck Schuldiner, που έφυγε πρόωρα στα 34 χρόνια του νικημένος από τον καρκίνο πέφτει η αυλαία του φετινού Gimme Shelter Film Festival (GSFF). Πριν όμως από την πανελλήνια πρεμιέρα του «Death By Metal», όσοι βρεθούν την προσεχή Δευτέρα 7 Νοεμβρίου στο Gagarin θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν και ένα αποκλειστικό preview του ντοκιμαντέρ για τους δικούς μας Νightfall, οι οποίοι επέστρεψαν πέρυσι μετά από οκτώ χρόνια δισκογραφικής απουσίας με το «At Night We Prey» που τους έβαλε στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του, «στην τέταρτη σεζόν» όπως λέει χαριτολογώντας ο ηγέτης του συγκροτήματος Ευθύμης Καραδήμας. Μάλιστα, μέρος της βραδιάς θα βιντεοσκοπηθεί και θα αποτελέσει τμήμα της τελικής κόπιας της ταινίας, η οποία θα κάνει την επίσημη παγκόσμια πρεμιέρα της το 2023, φυσικά στο Gimme Shelter Film Festival.

Με αφορμή λοιπόν την πρόγευση που θα πάρουμε την Δευτέρα στο GSFF παρέα με τον Ευθύμη και τον Γάλλο σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ Antoine de Montremy, το Documento επικοινώνησε με τον ιθύνοντα νου των Nightfall και του ζήτησε να ξεχωρίσει τα άλμπουμ που σημάδεψαν, το καθένα με τον τρόπο του, τις τέσσερις διαφορετικές περιόδους στην ιστορία της μπάντας. Όποιος θα περίμενε ότι ο Ευθύμης θα μας ταξίδευε αποκλειστικά σε doom/death metal μονοπάτια θα πρέπει να το ξανασκεφτεί…

Death – «Spiritual Healing»

Ένα από τα άλμπουμ που θυμάμαι στα ’90s και μάλιστα κυκλοφόρησε με το καλημέρα της δεκαετίας, είναι το «Spiritual Healing» των Death. Μαγικός δίσκος, τεράστια θεματολογία, μελωδίες, groove. Φοβερός. Οι στίχοι καρφώθηκαν στο μυαλό μου. Teenager εγώ, με όλη την καταπίεση της κοινωνίας της εποχής και την απόρριψη λόγω εμφάνισης, χανόμουν στις νοητικές περιπλανήσεις στίχων όπως «Abortion when it is needed, execution for those who deserve it, the giving and taking of life that always be», ή «Genetic reconstruction, evolution in production», «Protecting the weak points of the mind» κ.ά. Ο αγαπημένος Death δίσκος μου, πραγματικό έργο τέχνης.

James – «Pleased to Meet You»

Τη δεκαετία του 2000 άρχισαν τα after party effects των ’90s για εμένα. Το ξενέρωμα και η άρνηση. Στη δίνη της κατάθλιψης. Ένα από τα άλμπουμ που άκουγα τότε συχνά ήταν το «Pleased to Meet You» των James. Και αυτό πάλι για τους στίχους. Θυμάμαι ακόμη το δυνατό «Getting away with it all messed up, that’s the living» το οποίο είναι μια μικρή φιλοσοφία ζωής, δοκιμασμένη στην πράξη. Ενας μικρός ύμνος στη σπασμένη ύπαρξη μας.

Διαβάστε ακόμα: Ευθύμης Καραδήμας: «Να κοιτάξουμε την κατάθλιψη στα μάτια»

White Lies – «Lose My Life», «Ritual», «Big TV»

Στα ’10s ανακάλυψα μια βρετανική post-punk μπάντα, τους White Lies. Tα άλμπουμ τους To Lose My Life, Ritual και Big TV παραμένουν από τα αγαπημένα μου ως σήμερα. Ωραίοι στίχοι, βρετανική ατμόσφαιρα, μια γλυκιά παρακμή που μυρίζει σαν τη μούχλα που ανέδυαν όλες οι pub στο νησί, όταν απαγορεύτηκε το κάπνισμα στους εσωτερικούς χώρους. Αλήθεια, πόσοι θυμούνται αυτή τη μυρωδιά; Μπορεί αυτά που βγαίνουν από μέσα μου με τους Nightfall να είναι άγρια, σκοτεινά και οργισμένα, αλλά να είσαι σίγουρος δεν τα ταΐζω βαριές μεταλλικές τροφές

Falling like trash from the sky
I hit a patchwork of loneliness, crooked and wild
Hung from the stars and dropped through the night
To a heatwave in hard placelessness, neon tiles
And I got nothing but time

Foreigner – «4», «Agent Provocateur», «Inside Information»

Στο σήμερα, στα ’20s πλέον, συνειδητοποιώ ρε γαμώτο ότι η ηλικία μου είναι μεγαλύτερη από τη δεκαετία που διανύουμε, και εγώ ακόμη ψάχνομαι. Εχω ρίξει μια άγκυρα στο παρελθόν μην τυχόν με παρασύρει το ρεύμα και χαθώ, αλλά μη νομίζεις, ξεσέρνει. Μεταξύ αυτών που ακούω αυτά τα δύο χρόνια που τρέχει η τέταρτη σεζόν της μπάντας είναι και οι Foreigner. Μεγάλες παραγωγές που αντέχουν στο χρόνο. «4», «Agent Provocateur», «Inside Information» με το τεράστιο Heart Turns to Stone κ.ά. Τεράστιοι. Ξέρω, εύκολα μπορούν να πουν κάποιοι ότι… That Was Yesterday. Αλλά… these are our Juke Box Heroes