Δεν θα μπορούσαμε να μην τους αναζητήσουμε όταν_x000D_
οι «ελληνικές» επιτυχίες τους διαδέχονται η μία την άλλη.
Δεν προλαβαίνει να σκάσει βίντεο των Pyramidos στο ΥouΤube και πέφτει σύρμα πανελλαδικά. Πρόσφατα ξαναχτύπησαν με την εκτέλεση του «Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί», μια αρκετά ήσυχη και όχι τόσο κεφάτη απόδοση όσο τα «Καγκέλια» που είδαμε πριν από λίγο καιρό. «Συγγνώμη, αυτό τώρα το βλέπω ή έχω παραισθήσεις;» ήταν η ερώτηση συναδέλφου όταν πριν από πέντε χρόνια τού βάλαμε να ακούσει το «Maria me ta kitrina» σε ένα βίντεο που έγινε viral εν μία νυκτί. Όσοι κόλλησαν τότε μαζί τους έψαξαν και βρήκαν. Από το 2009 κυκλοφορούν βίντεό τους με διασκευές των «Μισιρλού», «Σήκω χόρεψε κουκλί μου» (το οποίο έγινε «Opa nina» και το τραγούδησε η Momo-Chan) και «Τσικουλάτα», τις οποίες αν μη τι άλλο θα χαρακτήριζε κανείς ευφάνταστες.
https://www.youtube.com/watch?v=TUvBzvGiusg
Η ιαπωνική μπάντα, η οποία έχει επισκεφτεί τη χώρα μας δύο φορές έως τώρα, το 2012 και το 2014, στο πλαίσιο των δύο βαλκανικών περιοδειών της, αυτοπροσδιορίζεται ως Gipsy Balkan band, ενώ αρκετές φορές ειδικά στα βαλκανικά ΜΜΕ έχουν χαρακτηριστεί ως τούρμπο φολκ σχήμα, άστοχα ίσως γιατί αν και αντλούν από τη δεξαμενή της βαλκανικής μουσικής την προσαρμόζουν σε 60s ήχους και όχι τόσο σε εκείνους που χαρακτηρίστηκαν ως «το σάουντρακ του εμφυλίου στη Γιουγκοσλαβία».
Ψάχνοντας σε ιαπωνικά, βουλγαρικά, σερβικά και τουρκικά δημοσιεύματα καταλαβαίνει κανείς ότι αν και γίνεται χαμός όποτε και όπου εμφανιστούν live, δεν γνωρίζουμε πολλά γι’ αυτούς. Γι’ αυτό επιχειρήσαμε να μιλήσουμε μαζί τους. Έπειτα από online επικοινωνία που είχαμε με τον Ροντεχίχι, τον αρχηγό του γκρουπ, ζήτησα να μιλήσουμε όλοι μαζί μέσω Skype, όμως κάτι τέτοιο δεν ήταν εύκολο. Αντιπρότεινε να στείλουν βίντεο με απαντήσεις σε ερωτήσεις που θα τους έστελνα ώστε να καταφέρει να συγκεντρώσει και τους υπόλοιπους. Έτσι κι έγινε.
Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί και οι Pyramidos στον χορό
Το σχήμα δημιουργήθηκε το 2009 στο Τόκιο, όπου ζουν. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αποχωρήσει κάποια αρχικά μέλη τα οποία έχουν αντικατασταθεί. Ο Ροντεχίχι, ο οποίος ανά διαστήματα αλλάζει το χρώμα των μαλλιών του από μαύρο σε ξανθό και τούμπαλιν, εκτός από τραγουδιστής της μπάντας, παίζει κιθάρα, σάζι και μαντολίνο. Αυτήν τη στιγμή κεντρική φωτογραφία στον λογαριασμό του στο Τwitter είναι ο Πασχάλης Τσαρούχας από την εμφάνισή του ως Pyramidos στο «YFSF» – για τέτοιο ρισπέκτ μιλάμε. Στην ερώτηση πώς ξεκίνησαν να παίζουν βαλκανική μουσική απαντά: «Είχαμε ακούσει τη μουσική από τις ταινίες του Κουστουρίτσα “Μαύρος γάτος, άσπρη γάτα” και “Underground”».
Όποιος έχει δει έστω ένα βίντεο και δεν έχει κολλήσει με τον κλαρινίστα, ας μιλήσει τώρα ή ας σιωπήσει για πάντα. Ε, αυτός είναι ο Γιόιτσι, για χάρη του οποίου το ελληνικό ίντερνετ έχει γεμίσει με σχόλια «γεια σου, ρε Γιόιτσι, με το κλαρίνο σου» και «λεβεντογέννα Ιαπωνία». Μεταξύ μας, αν έκανε ντου με το κλαρίνο του σε ελληνικό πανηγύρι θα ξανάρχιζε να ισχύει η χαρτούρα, αυτήν τη φορά σε γεν. Ο Γιόιτσι είναι εκείνος ο μερακλής ο οποίος την ώρα που παίζει τα «Καγκέλια» αφήνει το όργανο χωρίς δεύτερη σκέψη, πιάνεται από την κιθάρα του Ροντεχίχι, ο οποίος ήδη χορεύει με τον μπασίστα, τον Κατς, και κουνάει το μαντίλι σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ο Κατς, όπως συνηθίζεται με τους μπασίστες, είναι η ήρεμη δύναμη του γκρουπ. Κρατάει τον ρυθμό και επεμβαίνει δημιουργικά όπου βρει χώρο. Ο Τομόσουκε, κλασική περίπτωση ντράμερ, δίνει το δικό του στίγμα όχι μόνο μέσα από τη μουσική του αλλά και μέσω των ενδυματολογικών του επιλογών, μεταξύ των οποίων και η στολή του σεφ.
Διασκευές τραγουδιών και εμφανίσεις
Εμείς μπορεί να τους μάθαμε πριν από λίγα χρόνια, το μεγάλο μπαμ όμως το είχαν ήδη κάνει το 2009 με την τουρκική εκδοχή του «Mastika», του Βόσνιου Ρομά θρύλου Μουχαρέμ Σερμπεζόβσκι, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1983. Μεταξύ των μεγάλων επιτυχιών τους είναι η εκτέλεση του «Sote mori sote», ενός τραγουδιού που είχε γίνει μεγάλη επιτυχία το 1976 με τη φωνή της Σέρβας Ρομά Μιλένα Μάρκοβιτς. Το βίντεο με τη διασκευή από την ιαπωνική μπάντα έκανε μέσα σε ελάχιστο διάστημα 180.000 χτυπήματα στο ΥouΤube και το τραγούδι ξανάγινε επιτυχία.
Στις συναυλίες τους ο Ροντεχίχι έχει εμφανιστεί κατά καιρούς με σιρίτια και στέμμα φαραώ στο κεφάλι, άλλες φορές φορούν όλοι από μια χάρτινη πυραμίδα σαν καπέλο, ενώ παλιότερα εμφανίζονταν με στολές ζώων. Μας τρολάρουν; Ελαφρώς. Το σάιτ τους pyramidos.net πάντως λειτουργεί επαγγελματικά και πέρα από τα βίντεο και τις φωτογραφίες τους που μπορεί κανείς να βρει εκεί, μπορεί επίσης να αγοράσει μπλουζάκια, κονκάρδες και κουκλάκια Pyramidos.
Στην περιοδεία τους το 2012 είχαν παίξει στον χώρο του Πανεπιστημίου Bilkent της Άγκυρας, ξεσηκώνοντας τους Τούρκους φοιτητές, ενώ το 2014 έκαναν ένα πέρασμα από το Γκιουζεμπαχτσέ της Σμύρνης, όπου έδωσαν μια συναυλία σε ανοιχτό χώρο με παρόντα τον δήμαρχο Μουσταφά Ιντζέ και τις γιαγιάδες που κάθονταν σε πλαστικές καρέκλες τρώγοντας πασατέμπο (αγαπημένη τουρκική συνήθεια) να κοιτάζουν συγκαταβατικά τον Γιόιτσι να σολάρει και να μην πιστεύουν στα μάτια τους. Μεταξύ των τραγουδιών που έπαιξαν ήταν και τα «Lambaya püf de» (1971) του Μπάρις Μάντσο, ιερής μορφής της σύγχρονης τουρκικής μουσικής, και το «Şinanay» (1989) της Σεζέν Ακσού.
Στην ερώτηση πώς βρήκαν τον δρόμο για την ελληνική μουσική ο Ροντεχίχι απαντά: «Παίρνουμε ιδέες βλέποντας στο ΥouΤube βίντεο με βαλκανική μουσική. Επίσης, έχουμε πολλούς Έλληνες φίλους». Ο λόγος που φοράνε μπλε κοστούμια είναι ότι «μας αρέσει το μπλε και είναι και ελληνικό χρώμα». Ζητώ να περιγράψουν την παιδική τους ηλικία και απαντούν ότι έπαιζαν βιντεογκέιμ κάθε μέρα. Λένε ότι τους αρέσει γενικότερα η παλιά μουσική ενώ αυτό που τους εντυπωσίασε κατά τις δύο επισκέψεις τους στην Ελλάδα ήταν ο Παρθενώνας. «Γνωρίζαμε για τον Παρθενώνα από τότε που ήμασταν παιδιά» λέει ο Ροντεχίχι. Νιώθουν υπέροχα που τους αγαπούν οι Έλληνες και στην ερώτηση πότε θα ξανάρθουν απαντούν: «Φέτος. Ίσως». Μόλις προχτές, λίγες μέρες αφότου επικοινωνήσαμε μαζί τους ανακοίνωσαν από τη σελίδα τους στο facebook ότι έρχονται για συναυλίες στην Ελλάδα στις αρχές Μαΐου.
Ακολουθεί το βίντεο με τις απαντήσεις που μας έστειλαν οι Pyramidos
