Το ζήτημα με τα ακραία συνθήματα που φώναξε το άγημα της ΣΜΥΝ στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων, ωστόσο λίγοι φαίνεται να γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει στο εσωτερικό της σχολής.
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΣ, Δημήτρης Μεθενίτης, με μια ανάρτηση-καταπέλτη αποκαλύπτει τις βαθύτερες αιτίες πίσω από το περιστατικό, μεταφέροντας εικόνα εγκατάλειψης, διοικητικού χάους και γενικευμένης αποδιοργάνωσης. Σύμφωνα με τον ίδιο, η έλλειψη διοίκησης και στελεχών, οι παραιτήσεις και η υποβάθμιση των σχολών υπαξιωματικών είναι τα πραγματικά προβλήματα που θα έπρεπε να απασχολούν την ηγεσία του ΥΠΕΘΑ – και όχι μόνο η «επιφάνεια» του περιστατικού.
Όπως σημειώνει, η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ) βιώνει εδώ και μήνες ένα διοικητικό χάος. Από τον Αύγουστο έως σήμερα, η σχολή έχει αλλάξει τρεις διοικήσεις. Ο πρώτος διοικητής αποστρατεύθηκε στις «έκτακτες κρίσεις» του Φεβρουαρίου, ο επόμενος παραιτήθηκε μετά από μόλις ένα μήνα διαπιστώνοντας «χάος, εγκατάλειψη, υποστελέχωση και άθλιες προδιαγραφές», και σήμερα η ΣΜΥΝ λειτουργεί με υπηρεσιακό διοικητή, με απόσπαση. Μια τέτοια κατάσταση, τονίζει ο Μεθενίτης, είναι πρωτοφανής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η έλλειψη ουσιαστικής διοίκησης έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον αποσύνθεσης, το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στη ΣΜΥΝ. Αναφέρεται σε αποχωρήσεις στελεχών, υποστελέχωση, διοικητικές αρρυθμίες και κενά που προσπαθούν να καλυφθούν με πρόχειρες συγχωνεύσεις και ανακατανομές προσωπικού. Όλα αυτά, την ώρα που «η Ατζέντα 2030 πετάει», όπως σημειώνει με σαρκασμό.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην υποβάθμιση των σχολών υπαξιωματικών, τις οποίες παρομοιάζει με δομές «τύπου Κοινών Σωμάτων» που ετοιμάζονται να διοχετεύουν «είλωτες» στις Ένοπλες Δυνάμεις. Η κρίση, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΟΕΣ, είναι συστημική και βαθιά, και το περιστατικό με τα συνθήματα δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα του μεγαλύτερου προβλήματος.
Όσο για το ίδιο το σύνθημα, ο Μεθενίτης επισημαίνει πως τέτοιες αντιδράσεις στις ηλικίες των σπουδαστών δεν είναι πρωτοφανείς, παραδεχόμενος μάλιστα ότι και ο ίδιος στο παρελθόν συμμετείχε σε παρόμοιες συμπεριφορές, τις οποίες με την ωριμότητα του χρόνου αντιλαμβάνεται πλέον ως σοβαρά λάθη. Υπογραμμίζει ότι, εφόσον το περιστατικό επιβεβαιωθεί, θα υπάρξουν πειθαρχικές κυρώσεις όπως προβλέπεται – αλλά το πραγματικό ζήτημα είναι αλλού.
«Ποιος θα ελέγξει την πειθαρχία όταν δεν υπάρχει Διοίκηση;» είναι το ρητορικό ερώτημα που θέτει, και συνοψίζει όλη την ουσία. Δεν φταίνε αποκλειστικά οι σπουδαστές. Φταίει ένα σύστημα που τους αφήνει εκτεθειμένους, χωρίς καθοδήγηση, χωρίς πλαίσιο, χωρίς διοικητική πυξίδα.
Το σύνθημα στην παρέλαση ήταν η σπίθα. Η φωτιά όμως σιγοκαίει εδώ και καιρό στο εσωτερικό του Πολεμικού Ναυτικού – και όπως όλα δείχνουν, απειλεί να επεκταθεί αν η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία δεν σταματήσει να κάνει πως δεν βλέπει.
