Με αντίστροφη μέτρηση έχουν αρχίσει να μοιάζουν οι κυλιόμενες και μη μετρήσεις της κοινής γνώμης για την εικόνα της κυβέρνησης, με τον αντίκτυπό τους να καταγράφεται στις αποφάσεις και στην εν γένει συμπεριφορά του Μεγάρου Μαξίμου. Μπορεί οι επί του φιλοκυβερνητικού Τύπου αγιογραφίες να προσδίδουν στον πρωθυπουργό μεταφυσικά χαρακτηριστικά, όμως τα πάθη και τα βάσανά του κάθε άλλο παρά λήγουν με την ολοκλήρωση της Μεγάλης Εβδομάδας, καθώς γίνεται κατανοητό ότι για να αλλάξουν τα δεδομένα δεν αρκεί πλέον ούτε ένα θαύμα.
Την τακτική της «συνύπαρξης με τον ιό» που εφαρμόζει πλέον το υπουργείο Υγείας για την πανδημία θυμίζει συνολικά το κυβερνητικό έργο. Η κυνικότητα με την οποία αντιμετωπίζονται οι θλιβερές πρωτιές σε απώλειες ανθρώπινων ζωών σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο βρίσκει εύφορο έδαφος και στη διπλή ενεργειακή και οικονομική κρίση. Την ώρα που οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος απαιτούν ένα μηνιάτικο και πλέον, η κυβέρνηση ποντάρει στην επικοινωνία για τις πενιχρές παροχές που ανακοίνωσε προ ενός μηνός ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επισπεύδοντας και την ανακοίνωση της νέας αύξησης του κατώτατου μισθού, που σε κάθε περίπτωση δεν αρκεί για να ανακουφίσει ούτε τους ενεργειακά πιο οικονόμους πολίτες.
Το 50άρικο της απελπισίας
Τα παράλληλα ρεκόρ υπερβάλλουσας θνησιμότητας στην πανδημία και ακρίβειας στις τιμές ενέργειας πλαισιώθηκαν τις τελευταίες ημέρες και από την εκτόξευση των τιμών για το πασχαλινό τραπέζι, οδηγώντας το επιτελείο του πρωθυπουργού να τον εμφανίσει στις τηλεοράσεις εκτάκτως, δέκα ημέρες πριν από τις οριστικοποιημένες ανακοινώσεις. Η απόφαση αυτή λήφθηκε υπό το βάρος της συνεχούς φθοράς της κυβέρνησης, αλλά και των ίδιων των κυβερνητικών προβλέψεων για τα χειρότερα που έρχονται, προσβλέποντας σε… μείωση της γκρίνιας που αναμένεται να επικρατήσει στις πασχαλινές διακοπές αλλά και σε μια –έστω ελαφριά– κάλυψη στους κυβερνητικούς βουλευτές που αναμένεται να υποστούν μεγάλες πιέσεις στις περιφέρειές τους.
Στο διά ταύτα, οι ανακοινώσεις αφορούσαν μόλις και μετά βίας την αύξηση κατά 50 ευρώ, μεικτά, του μισθού 650.000 από τους πλέον χαμηλόμισθους εργαζόμενους. Μια αύξηση την οποία, υπό την πίεση που υφίσταται η κυβέρνηση εδώ και μήνες, είχε σπεύσει ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης να ανακοινώσει και να ξανανακοινώνει κάθε φορά που χρειαζόταν ένα επικοινωνιακό προπέτασμα, πετυχαίνοντας πιθανότατα το αντίθετο αποτέλεσμα. Με την αύξηση να αποτυπώνεται σε κάτι παραπάνω από 1,5 ευρώ την ημέρα είναι αμφίβολο εάν οι εργαζόμενοι τελικά θα πίνουν το Πάσχα… νερό στο όνομά του ή θα μονολογούν ότι ακόμη και σε αυτήν τη συγκυρία ο πρωθυπουργός τούς κοροϊδεύει.
«Ζήσε Μάη μου», Ιούνιε, Ιούλιε…
Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει εδώ και εβδομάδες να σφυρηλατεί το αφήγημα της αναβολής της λήψης νέων μέτρων, καθώς διατείνεται πως εάν η επόμενη Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν λάβει αποφάσεις για μια κοινή πολιτική για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, η κυβέρνηση προτίθεται να πάρει μέτρα σε εθνικό πλαίσιο. Ωστόσο η σύνοδος είναι στις 3031 Μαΐου και σε περίπτωση που δεν ευοδωθούν οι προσπάθειες, δύσκολα η όποια ανακοίνωσή της θα προλάβει τον Ιούνιο.
Εκείνο πάντως που όσο περνούν οι μέρες διαγράφεται όλο και καθαρότερα είναι ότι οι «υποσχέσεις» του Κυρ. Μητσοτάκη από βήματος Βουλής για φορολόγηση του 90% των υπερκερδών των εταιρειών-παρόχων ηλεκτρικού ρεύματος δεν ήταν παρά αέρας. Κατά τις κυβερνητικές διαρροές, το πλάνο που εξετάζεται σε περίπτωση που τελικά ο Μάιος δεν φέρει κάποιο ευρωπαϊκό θαύμα είναι να δοθούν χρήματα απευθείας στις εταιρείες, με το κράτος να ορίζει ένα πλαφόν για τις τιμές στους λογαριασμούς και να καλύπτει το υπόλοιπο ποσό με επιδοτήσεις. Τέτοιο σενάριο εξανεμίζει και την όποια υπόνοια για ουσιαστικό περιορισμό των κερδών των εταιρειών, αφού κατ’ ουσίαν θα μετατρέπουν το κράτος σε χορηγό των υπερκερδών τους. Συνεπώς, γίνεται κατανοητό ότι η όποια παρέμβαση προαναγγέλλεται για επιβολή πλαφόν δεν θα περιορίσει αλλά θα ενισχύσει την πρωτοφανή αισχροκέρδεια.
Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει
Σε κάθε περίπτωση, οι ρυθμοί στους οποίους κινούνται ο πρωθυπουργός και το Μέγαρο Μαξίμου είναι πλέον απολύτως και ξεκάθαρα εκλογικοί, ανεξαρτήτως των συνεχών διακηρύξεων για εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Η παρουσία του στην Κρήτη και το προσυνέδριο του Ηρακλείου ενίσχυσαν εξαιρετικά τα εκλογικά σενάρια, με τον ενθουσιασμό του να είναι τέτοιος που εξαφάνισε ακόμη και την όποια συστολή θα έπρεπε να επιδείξει για την παρουσίαση της «οικογενειακής συλλογής» των αρχαίων που η οικογένειά του… παραχώρησε στο κράτος για να εκτεθούν.
Το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας απέχει πλέον λιγότερο από δύο εβδομάδες και ο κομματικός μηχανισμός έχει από καιρό μπει σε αυξημένους ρυθμούς. Στο κόκκινο όμως –εκτός από τις εργασίες– είναι και η αγωνία για το τι θα συμβεί στην πρώτη κομματική σύναξη έπειτα από δυόμισι χρόνια και τη διακυβέρνηση σχεδόν τριών ετών. Εκτός από τα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα που παραδοσιακά πυροδοτούν τα αντανακλαστικά της λαϊκής πτέρυγας, τα εθνικά αποτελούν πλέον ανοιχτή πληγή, τόσο για το επικίνδυνο ποντάρισμα εναντίον της Ρωσίας όσο και για τα σενάρια της συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, οι προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου την περασμένη εβδομάδα για «κινδύνους κοινωνικών εκρήξεων» μπορεί πρώτα να επιβεβαιωθούν σε γαλάζιο φόντο. Εκεί που η επικοινωνία δεν αρκεί για να κλείσει στόματα. Γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τα συνεχή άσφαιρα σενάρια περί ανασχηματισμού, με τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη να έχει δεμένα τα χέρια ακόμη και για τις πιο ανώδυνες αλλαγές.
