Σε μια προσπάθεια να μην απαντήσει σε τίποτε αναφορικά με την εμπλοκή του -κατά τις αρμόδιες αρχές- σε έγκλημα ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, ο Νίκος Κοκλώνης ακολούθησε χθες από το δημόσιο βήμα του σταθμού στον οποίο παρουσιάζει ένα τηλεοπτικό σόου, τη γνωστή τακτική οσων έχουν λερωμένη τη φωλιά τους.
Οχι μόνο είπε ότι είναι διατεθειμένος να απαντήσει σε όλα χωρίς ποτέ να το κάνει, αλλά χρησιμοποίησε και σαν ασπίδα τους εργαζόμενούς του και μάλιστα όχι απέναντι στους ελεγκτές του, δηλαδή στην Εισαγγελία, αλλά απέναντι στους αγγελιοφόρους, δηλαδή στο Documento και όσα άλλα Μέσα έγραψαν για εκείνον. Ακολουθώντας τη μέθοδο της πλήρους αντίστροφης της πραγματικότητας, μας κατηγόρησε πρακτικά ότι τα βάζουμε με σκληρά εργαζόμενους για να χτυπήσουμε εκείνον.
Οι μεγαλύτεροι εγκληματίες του λευκού κολάρου βέβαια, έχουν από μερικές δεκάδες, μέχρι χιλιάδες εργαζόμενους, οι οποίοι δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει, όχι επειδή διερευνούν οι αρχές και γράφουν οι εφημερίδες, αλλά επειδή οι εργοδότες τους διαπράττουν παράνομες πράξεις. Αν αύριο οι 600 εργαζόμενοι των εταιρειών του Νίκου Κοκλώνη μείνουν στον δρόμο (όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν), ο μοναδικός υπεύθυνος θα είναι εκείνος. Αν πάλι, όπως διατείνεται, είναι καθαρός (και μακάρι να είναι, αλίμονο), τότε κανένας δεν θα πειράξει ούτε εκείνον, ούτε βέβαια τους εργαζόμενους του για τους οποίους οψίμως κόπτεται.
Σε κάθε περίπτωση, καλά θα κάνει ο κύριος Κοκλώνης να πάψει να κρύβεται πίσω από ανθρώπους που παλεύουν για το μεροκάματο, μόνο και μόνο για να μην απαντήσει επί της ουσίας. Και καλά θα κάνουν οι χειροκροτητές του, να καταλάβουν ότι οι εργαζόμενοι γενικώς και ειδικώς, είναι θύματα ασύδωτων εργοδοτών και λοιπών απατεώνων και όχι θύματα όσων προσπαθούν να περιορίσουν και να αποκαλύψουν το έγκλημα.